Job 17

Mein Geist ist verstört, meine Tage erlöschen, die Gräber sind für mich.

Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.

Sind nicht Spöttereien um mich her, und muß nicht mein Auge weilen auf ihren Beleidigungen?

Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.

Setze doch ein, leiste Bürgschaft für mich bei dir selbst! wer ist es sonst, der in meine Hand einschlagen wird?

Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.

Denn ihre Herzen hast du der Einsicht verschlossen; darum wirst du ihnen nicht die Oberhand geben.

Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.

Wenn einer die Freunde zur Beute ausbietet, so werden die Augen seiner Kinder verschmachten.

Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.

Und er hat mich hingestellt zum Sprichwort der Völker, und ich bin zum Anspeien ins Angesicht.

Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.

Und mein Auge ist trübe geworden vor Gram, und wie der Schatten sind alle meine Glieder.

Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.

Die Aufrichtigen werden sich hierüber entsetzen, und der Schuldlose wird aufgebracht werden über den Ruchlosen.

Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.

Doch der Gerechte wird an seinem Wege festhalten, und der an Händen Reine wird an Stärke zunehmen.

Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.

Aber ihr alle, kommet nur wieder heran! und einen Weisen werde ich nicht unter euch finden.

Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.

Meine Tage sind vorüber, zerrissen sind meine Pläne, das Eigentum meines Herzens.

Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.

Die Nacht machen sie zum Tage, das Licht nahe vor lauter Finsternis.

Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.

Wenn ich hoffe, so ist der Scheol mein Haus, in der Finsternis bette ich mein Lager.

Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje.

Zur Verwesung rufe ich: Du bist mein Vater! zu dem Gewürm: Meine Mutter und meine Schwester!

Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.

Wo denn also ist meine Hoffnung? ja, meine Hoffnung, wer wird sie schauen?

Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?

Sie fährt hinab zu den Riegeln des Scheols, wenn wir miteinander im Staube Ruhe haben.

W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.