Job 28

Denn für das Silber gibt es einen Fundort, und eine Stätte für das Gold, das man läutert.
He rua hoki to te hiriwa e puta mai ai, he wahi ano to te koura e whakarewaina ai.
Eisen wird hervorgeholt aus der Erde, und Gestein schmelzt man zu Kupfer.
He mea tango mai te rino no roto i te whenua; no te kamaka te parahi, he mea whakarewa.
Er hat der Finsternis ein Ende gesetzt, und durchforscht bis zur äußersten Grenze das Gestein der Finsternis und des Todesschattens.
E whakatakotoria ana e te tangata he mutunga mai mo te pouri, e rapua ana e ia ki te tino tutukitanga atu nga kohatu o te pouri, o te atarangi o te mate.
Er bricht einen Schacht fern von dem Wohnenden; die von dem Fuße Vergessenen hangen hinab, fern von den Menschen schweben sie.
E pakaruhia mai ana e ia he rua i ko ake o nga nohoanga tangata; kua wareware ratou i te waewae e haere ana; he tawhiti i te tangata to ratou tarenga, e piu atu ana, e piu ana mai.
Die Erde, -aus ihr kommt Brot hervor, und ihr Unteres wird zerwühlt wie vom Feuer.
Ko te whenua, e puta mai ana he taro i roto i a ia: a e hurihia ake ana a raro iho ano he ahi.
Ihr Gestein ist der Sitz des Saphirs, und Goldstufen sind darin.
Hei wahi mo nga hapira ona kohatu, he puehu koura ano tona.
Ein Pfad, den der Raubvogel nicht kennt, und den das Auge des Habichts nicht erblickt hat;
He ara tena kahore i mohiotia e te manu, kiano i kitea e te kanohi o te whatura.
den die wilden Tiere nicht betreten, über den der Löwe nicht hingeschritten ist.
Kahore nga kirehe whakahi kia takahi i taua ara kahore hoki a reira kia haerea e te raiona tutu.
Er legt seine Hand an das harte Gestein, wühlt die Berge um von der Wurzel aus.
E pa atu ana tona ringa ki te kiripaka; hurihia ake e ia nga take o nga maunga.
Kanäle haut er durch die Felsen, und allerlei Köstliches sieht sein Auge.
E tapahia ana e ia he awa i roto i nga kamaka, a e kite ana tona kanohi i nga mea utu nui katoa.
Er dämmt Flüsse ein, daß sie nicht durchsickern, und Verborgenes zieht er hervor an das Licht.
E herea ana e ia nga awa kei maturuturu; e whakaputa mai ana hoki i nga mea ngaro ki te marama.
Aber die Weisheit, wo wird sie erlangt? und welches ist die Stätte des Verstandes?
E kitea ia ki hea te whakaaro nui? kei hea hoki te wahi o te mohio?
Kein Mensch kennt ihren Wert, und im Lande der Lebendigen wird sie nicht gefunden.
E kore te tangata e mohio ki tona utu, e kore ano taua hanga e kitea ki te whenua o te ora.
Die Tiefe spricht: Sie ist nicht in mir, und das Meer spricht: Sie ist nicht bei mir.
E ki ake ana te rire, Kahore i ahau; e ki mai ana hoki te moana, Kahore i ahau.
Geläutertes Gold kann nicht für sie gegeben, und Silber nicht dargewogen werden als ihr Kaufpreis.
E kore e hokona ki te koura, e kore ano hoki e taea te pauna te hiriwa hei utu mona.
Sie wird nicht aufgewogen mit Gold von Ophir, mit kostbarem Onyx und Saphir.
E kore e taea te whakarite ki te koura o Opira, ki te onika utu nui, ki te hapira.
Gold und Glas kann man ihr nicht gleichstellen, noch sie eintauschen gegen ein Gerät von gediegenem Golde.
E kore e rite te koura, te kohatu piata ki a ia: e kore e hokona ki nga oko koura parakore.
Korallen und Krystall kommen neben ihr nicht in Erwähnung; und der Besitz der Weisheit ist mehr wert als Perlen.
E kore e whakahuatia te kaoa, nga peara ranei; hira ake hoki te utu o te whakaaro nui i to te rupi.
Nicht kann man ihr gleichstellen den Topas von Äthiopien; mit feinem Golde wird sie nicht aufgewogen.
E kore te topaha o Etiopia e rite ki a ia, e kore e tau te koura parakore hei utu.
Die Weisheit nun, woher kommt sie, und welches ist die Stätte des Verstandes?
Ka haere mai ra i hea te whakaaro nui? Kei hea te wahi o te matau?
Denn sie ist verborgen vor den Augen aller Lebendigen, und vor den Vögeln des Himmels ist sie verhüllt.
He mea huna atu na hoki i nga kanohi o nga mea ora katoa, ngaro rawa i nga manu o te rangi.
Der Abgrund und der Tod sagen: Mit unseren Ohren haben wir ein Gerücht von ihr gehört.
E ki ake ana te whakangaromanga raua ko te mate, i hakiri o maua taringa ki tona rongo.
Gott versteht ihren Weg, und er kennt ihre Stätte.
E mohio ana te Atua ki tona ara, kua kite ano ia i tona wahi.
Denn er schaut bis zu den Enden der Erde; unter dem ganzen Himmel sieht er.
E titiro ana hoki ia ki nga pito o te whenua, e kite ana ia i nga mea i raro i te rangi, a puta noa;
Als er dem Winde ein Gewicht bestimmte, und die Wasser mit dem Maße abwog,
E mea ana i te whakataimaha mo te hau; ae, e mehua ana ia i nga wai ki te mehua.
als er dem Regen ein Gesetz bestimmte und eine Bahn dem Donnerstrahl:
I a ia e whakatakoto ana i te tikanga mo te ua, i te huarahi mo te uira o te whatitiri,
da sah er sie und tat sie kund, er setzte sie ein und durchforschte sie auch.
Ka kitea e ia i reira, a whakapuakina mai ana; i whakaukia e ia, a ata rapua ana e ia.
Und zu dem Menschen sprach er: Siehe, die Furcht des Herrn ist Weisheit, und vom Bösen weichen ist Verstand.
A ka mea ia ki te tangata, Na, ko te wehi ki te Ariki, ko te whakaaro nui tena; a ko te mawehe atu i te kino, koia te matauranga.