Job 4

Und Eliphas, der Temaniter, antwortete und sprach:

Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

Wenn man ein Wort an dich versucht, wird es dich verdrießen? Doch die Worte zurückzuhalten, wer vermöchte es?

Zo wij een woord opnemen tegen u, zult gij verdrietig zijn? Nochtans wie zal zich van woorden kunnen onthouden?

Siehe, du hast viele unterwiesen, und erschlaffte Hände stärktest du;

Zie, gij hebt velen onderwezen, en gij hebt slappe handen gesterkt;

den Strauchelnden richteten deine Worte auf, und sinkende Knie hast du befestigt.

Uw woorden hebben den struikelende opgericht, en de krommende knieën hebt gij vastgesteld;

Doch nun kommt es an dich, und es verdrießt dich; es erreicht dich, und du bist bestürzt.

Maar nu komt het aan u, en gij zijt verdrietig; het raakt tot u, en gij wordt beroerd.

Ist nicht deine Gottesfurcht deine Zuversicht, die Vollkommenheit deiner Wege deine Hoffnung?

Was niet uw vreze Gods uw hoop, en de oprechtheid uwer wegen uw verwachting?

Gedenke doch: Wer ist als Unschuldiger umgekommen, und wo sind Rechtschaffene vertilgt worden?

Gedenk toch, wie is de onschuldige, die vergaan zij; en waar zijn de oprechten verdelgd?

So wie ich es gesehen habe: die Unheil pflügen und Mühsal säen, ernten es.

Maar gelijk als ik gezien heb: die ondeugd ploegen, en moeite zaaien, maaien dezelve.

Durch den Odem Gottes kommen sie um, und durch den Hauch seiner Nase vergehen sie.

Van den adem Gods vergaan zij, en van het geblaas van Zijn neus worden zij verdaan.

Das Brüllen des Löwen und des Brüllers Stimme sind verstummt, und die Zähne der jungen Löwen sind ausgebrochen;

De brulling des leeuws, en de stem des fellen leeuws, en de tanden der jonge leeuwen worden verbroken.

der Löwe kommt um aus Mangel an Raub, und die Jungen der Löwin werden zerstreut.

De oude leeuw vergaat, omdat er geen roof is, en de jongens eens oudachtigen leeuws worden verstrooid.

Und zu mir gelangte verstohlen ein Wort, und mein Ohr vernahm ein Geflüster davon.

Voorts is tot mij een woord heimelijk gebracht, en mijn oor heeft een weinigje daarvan gevat;

In Gedanken, welche Nachtgesichte hervorrufen, wenn tiefer Schlaf die Menschen befällt,

Onder de gedachten van de gezichten des nachts, als diepe slaap valt op de mensen;

kam Schauer über mich und Beben, und durchschauerte alle meine Gebeine;

Kwam mij schrik en beving over, en verschrikte de veelheid mijner beenderen.

und ein Geist zog vor meinem Angesicht vorüber, das Haar meines Leibes starrte empor.

Toen ging voorbij mijn aangezicht een geest; hij deed het haar mijns vleses te berge rijzen.

Es stand da, und ich erkannte sein Aussehen nicht; ein Bild war vor meinen Augen, ein Säuseln und eine Stimme hörte ich:

Hij stond, doch ik kende zijn gedaante niet; een beeltenis was voor mijn ogen; er was stilte, en ik hoorde een stem, zeggende:

Sollte ein Mensch gerechter sein als Gott, oder ein Mann reiner als der ihn gemacht hat?

Zou een mens rechtvaardiger zijn dan God? Zou een man reiner zijn dan zijn Maker?

Siehe, auf seine Knechte vertraut er nicht, und seinen Engeln legt er Irrtum zur Last:

Zie, op Zijn knechten zou Hij niet vertrouwen; hoewel Hij in Zijn engelen klaarheid gesteld heeft.

wieviel mehr denen, die in Lehmhäusern wohnen, deren Grund im Staube ist! Wie Motten werden sie zertreten.

Hoeveel te min op degenen, die lemen huizen bewonen, welker grondslag in het stof is? Zij worden verbrijzeld voor de motten.

Von Morgen bis Abend werden sie zerschmettert; ohne daß mans beachtet, kommen sie um auf ewig.

Van den morgen tot den avond worden zij vermorzeld; zonder dat men er acht op slaat, vergaan zij in eeuwigheid.

Ist es nicht so? wird ihr Zeltstrick an ihnen weggerissen, so sterben sie, und nicht in Weisheit.

Verreist niet hun uitnemendheid met hen? Zij sterven, maar niet in wijsheid.