Proverbs 2

2:1

Poikani, jos otat minun puheeni, ja käskyni kätket;

Mia filo! se vi akceptos miajn parolojn Kaj konservos ĉe vi miajn ordonojn,

2:2

Niin anna korvas kuulla viisautta, ja taivuta sydämes ymmärrykseen.

Ke via orelo atente aŭskultos saĝon Kaj vian koron vi inklinigos al komprenado;

2:3

Sillä jos ymmärrystä ahkerasti halajat, ja rukoilet taitoa;

Se vi vokos la prudenton Kaj direktos vian voĉon al la saĝo:

2:4

Jos sitä etsit niinkuin hopiaa, ja pyörit sen perään niinkuin tavaran;

Se vi serĉos ĝin kiel arĝenton, Serĉegos kiel trezoron:

2:5

Niin sinä ymmärrät Herran pelvon, ja Herran tunnon löydät.

Tiam vi komprenos la timon antaŭ la Eternulo, Kaj vi akiros konadon pri Dio.

2:6

Sillä Herra antaa viisauden, ja hänen suustansa tulee taito ja ymmärrys.

Ĉar la Eternulo donas saĝon; El Lia buŝo venas scio kaj kompreno.

2:7

Hän antaa toimellisten hyvin käydä, ja suojelee niitä, jotka viattomasti vaeltavat,

Li havas helpon por la virtuloj; Li estas ŝildo por tiuj, kiuj vivas pie.

2:8

Varjelee hurskaat, ja holhoo pyhäinsä retket.

Li gardas la iradon de la justo, Kaj zorgas pri la vojo de Siaj piuloj.

2:9

Silloin sinä ymmärrät vanhurskauden ja tuomion, oikeuden ja kaiken hyvän tien.

Tiam vi komprenos veremon kaj juston Kaj pion kaj ĉiun bonan vojon.

2:10

Jos viisaus sydämees tulee, ja taito on sinulle kelvollinen,

Ĉar saĝo venos en vian koron, Kaj scio estos agrabla por via animo.

2:11

Niin hyvä neuvo sinua varjelee, ja ymmärrys kätkee sinun,

Bona konscio vin gvidos, Prudento vin gardos,

2:12

Tempaamaan sinun pois pahalta tieltä, ja niiden seurasta, jotka toimettomia puhuvat,

Por savi vin de la vojo de malbono, De homo, parolanta kontraŭveraĵon,

2:13

Ja hylkäävät oikian tien, ja vaeltavat pimeitä retkiä;

De tiuj, kiuj forlasas la ĝustan vojon, Por iri la vojojn de mallumo,

2:14

Jotka iloitsevat pahoista töistänsä, ja riemuitsevat pahoista menoistansa;

Kiuj ĝojas, kiam ili faras malbonon, Trovas plezuron en la malordo de la malboneco,

2:15

Joiden tiet ovat vastahakoiset, ja retket väärär ja häpiälliset:

Kies vojoj estas malrektaj Kaj kies irado deflankiĝis;

2:16

Ettet sinä ryhtyisi vieraaseen vaimoon, joka ei sinun ole, joka suloisilla sanoilla puhuttelee,

Por savi vin de fremda virino, De edzino ne via, kies paroloj estas glataj,

2:17

Ja hylkää nuoruutensa johdattajan, ja unohtaa Jumalansa liiton.

Kiu forlasas la amikon de sia juneco, Kaj forgesas la ligon de sia Dio;

2:18

Sillä hänen huoneensa kallistuu kuolemaan, ja hänen askeleensa kadotettuin tykö.

Ĉar ŝia domo kondukas al morto, Kaj ŝiaj paŝoj al la inferuloj;

2:19

Jokainen joka menee hänen tykönsä, ei palaja, eikä elämän tielle joudu;

Ĉiuj, kiuj eniras al ŝi, ne revenas, Kaj ne reatingas la vojon de la vivo;

2:20

Ettäs vaeltasit hyvää tietä, ja pitäisit hurskasten tiet.

Ke vi iru la vojon de bonuloj, Kaj sekvu la paŝosignojn de piuloj.

2:21

Sillä vanhurskaat asuvat maassa, ja vakaat siinä pysyvät;

Ĉar la piuloj loĝos sur la tero, Kaj la senpekuloj restos sur ĝi;

2:22

Mutta jumalattomat hukutetaan maasta, ja ylönkatsojat siitä teloitetaan.

Sed la malpiuloj estos ekstermitaj de sur la tero, Kaj la maliculoj estos malaperigitaj de tie.