Psalms 44

خدایا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجداد ما برای ما تعریف کرده‌اند که تو در زمان آنها و در دوران گذشته چه کارهای شگفتی انجام داده‌ای.

För sångmästaren; av Koras söner; en sång.

تو با دست خود اقوام دیگر را از این سرزمین بیرون کردی و قوم خود را در سرزمین خودشان ساکن گرداندی. تو آنها را مجازات کردی، و قوم خود را توفیق بخشیدی.

 Gud, med våra öron hava vi hört,      våra fäder hava förtäljt därom för oss:  om den gärning du gjorde i deras dagar,  i forntidens dagar.

قوم تو این سرزمین را با شمشیر خود تسخیر نکردند، و به قدرت بازوی خویش پیروز نگردیدند، بلکه با قدرت و توانایی تو و با اطمینان به حضور تو که نشانهٔ رضایت تو از آنان بود پیروز گشتند.

 Det var du som med din hand  utrotade hedningarna, men planterade dem;  du fördärvade andra folk, men dem lät du utbreda sig.

تو پادشاه و خدای من هستی، به قوم خود پیروزی عطا فرما.

 Ty icke med sitt svärd intogo de landet,  och deras egen arm gav dem icke seger,  utan din högra hand och din arm  och ditt ansiktes ljus, ty du hade behag till dem.

با کمک تو دشمنان را شکست می‌دهیم و با نام تو بدخواهان خود را پایمال می‌کنیم.

 Du, densamme, är min konung, o Gud;  så tillsäg nu Jakob seger.

نه تیر و کمان خود توکّل خواهم کرد و نه به شمشیر خود که مرا نجات دهد؛

 Med din hjälp kunna vi stöta ned våra ovänner  och i ditt namn förtrampa våra motståndare.

بلکه تو ما را از دست دشمنانمان رهایی بخشیدی و بدخواهان ما را شکست دادی.

 Ty icke på min båge förlitar jag mig,  och mitt svärd kan icke giva mig seger;

ما همیشه به نام خدای خود افتخار خواهیم كرد و پیوسته سپاسگزار تو خواهیم بود.

 nej, du giver oss seger över våra ovänner,  och dem som hata oss låter du komma på skam.

امّا اکنون ما را ترک کرده‌ای و رسوا ساخته‌ای، لشکریان ما را کمک نمی‌کنی.

 Gud lova vi alltid,  och ditt namn prisa vi evinnerligen.  Sela.

ما را در مقابل دشمن متواری ساخته‌ای و آنها دارایی ما را غارت کرده‌اند.

 Och dock har du nu förkastat oss och låtit oss varda till blygd,  och du drager icke ut med våra härar.

ما را مانند گوسفندان به کشتارگاه فرستادی؛ و در بین اقوام جهان پراکنده ساختی.

 Du låter oss vika tillbaka för ovånnen,  och de som hata oss taga sig byte.

قوم خود را ارزان فروختی، آنها برای تو ارزشی نداشتند.

 Du låter oss bliva uppätna såsom får,  och bland hedningarna han du förstrött oss.

نزد همسایگان، ما را خوار و حقیر ساختی. آنها به ما توهین می‌کنند و به ما می‌خندند.

 Du säljer ditt folk för ett ringa pris,  stor är icke den vinst du har gjort därpå.

ما را در میان ملّتهای دیگر انگشت‌نما ساخته‌ای، و ما وسیلهٔ خندهٔ آنان گشته‌ایم.

 Du låter oss bliva till smälek för våra grannar,  till spott och hån för dem som bo omkring oss.

پیوسته به‌خاطر اهانت دشمنان و نفرت بدخواهان خوار و شرمنده‌ام.

 Du gör oss till ett ordspråk bland hedningarna,  du låter folken skaka huvudet åt oss.

پیوسته به‌خاطر اهانت دشمنان و نفرت بدخواهان خوار و شرمنده‌ام.

 Hela dagen är min smälek inför mig,  och blygsel höljer mitt ansikte,

همهٔ اینها بر ما واقع شد، امّا ما تو را فراموش نکردیم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکستیم.

 när jag hör smädarens och lastarens tal,  när jag ser fienden och den hämndgirige.

از تو دلسرد نشدیم و از راه تو منحرف نگشتیم.

 Allt detta har kommit över oss,  och vi hava dock icke förgätit dig,  ej heller svikit ditt förbund.

امّا تو ما را در بین حیوانات وحشی بدون کمک رها کردی؛ و ما را در تاریکی کامل ترک نمودی.

 Våra hjärtan avföllo icke,  och våra steg veko ej av ifrån din väg,

اگر ما نام تو را فراموش می‌کردیم، یا دست کمک به سوی خدایان غیر دراز می‌کردیم،

 så att du därför har krossat oss i schakalers land  och övertäckt oss med dödsskugga.

البتّه تو می‌دانستی، زیرا از اسرار دل مردم آگاهی.

 Om vi hade förgätit vår Guds namn  och uträckt våra händer till en främmande gud,

ما به‌خاطر نام تو همیشه با مرگ روبه‌رو هستیم و ما را مانند گوسفندانی که در انتظار کشته شدن باشند، به حساب می‌آورند.

 månne icke Gud skulle hava utrannsakat det,  han som känner hjärtats lönnligheter?

ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ برخیز و ما را برای همیشه ترک مکن.

 Nej, för din skull varda vi dödade hela dagen  och bliva aktade såsom slaktfår.

چرا خود را از ما پنهان می‌کنی؟ مصیبت و رنجهای ما را از یاد مبر.

 Vakna upp; varför sover du, Herre?  Vakna, förkasta oss icke för alltid.

دیگر به خاک افتاده، شکست خورده‌ایم.

 Varför döljer du ditt ansikte  och förgäter vårt lidande och trångmål?

برخیز و به کمک ما بیا! به‌خاطر محبّت پایدار خود ما را نجات بده.

 Se, vår själ är nedböjd i stoftet,  vår kropp ligger nedtryckt till jorden. [ (Psalms 44:27)  Stå upp till vår hjälp,  och förlossa oss för din nåds skull. ]