Psalms 22

خدای من، خدای من! چرا مرا ترک کردی؟ چرا از من دور هستی و کمکم نمی‌کنی و به فریادم نمی‌رسی؟

My God, my God, why hast thou forsaken me? why art thou so far from helping me, and from the words of my roaring?

آه، ای خدای من، روزها التماس می‌کنم و تو جواب نمی‌دهی، شبها ناله و زاری می‌کنم و آرام ندارم.

O my God, I cry in the daytime, but thou hearest not; and in the night season, and am not silent.

امّا تو به عنوان تنها قدّوس، بر تخت سلطنت نشسته‌ای و بنی‌اسرائیل تو را ستایش می‌کنند.

But thou art holy, O thou that inhabitest the praises of Israel.

نیاکان ما بر تو توکّل کردند، آنها توکّل نمودند و تو آنها را نجات دادی.

Our fathers trusted in thee: they trusted, and thou didst deliver them.

به حضور تو زاری نمودند و رهایی یافتند. به تو پناه آوردند و ناامید نشدند.

They cried unto thee, and were delivered: they trusted in thee, and were not confounded.

امّا من کِرم هستم، نه انسان. نزد همه‌کس خوار و خفیف شده‌ام.

But I am a worm, and no man; a reproach of men, and despised of the people.

هر که مرا می‌بیند مسخره‌ام می‌کند، آنها سر خود را می‌جنبانند.

All they that see me laugh me to scorn: they shoot out the lip, they shake the head, saying,

و می‌گویند: «تو به خداوند توکّل کردی، چرا او تو را نجات نمی‌دهد؟ اگر خداوند تو را دوست دارد، چرا به تو کمک نمی‌کند.»

He trusted on the LORD that he would deliver him: let him deliver him, seeing he delighted in him.

تو بودی که مرا از رحم مادر به دنیا آوردی و در آغوش او از من مراقبت نمودی.

But thou art he that took me out of the womb: thou didst make me hope when I was upon my mother's breasts.

از همان روز تولّدم، تو خدای من بوده‌ای و من به تو توکّل نموده‌ام.

I was cast upon thee from the womb: thou art my God from my mother's belly.

از من دور مشو، زیرا مشکلات نزدیک است و کسی نیست که به من کمک کند.

Be not far from me; for trouble is near; for there is none to help.

دشمنان بسیاری همچون گاوانِ نرِ سرزمینِ باشان، مرا احاطه کرده‌اند،

Many bulls have compassed me: strong bulls of Bashan have beset me round.

و مانند شیرانِ درّنده و غرّان دهان خود را برای من بازکرده‌اند.

They gaped upon me with their mouths, as a ravening and a roaring lion.

قوّت من از من بیرون رفته، همچون آبی که برروی زمین ریخته باشد، بند‌بند استخوانهایم از هم جدا شده، و دلم مانند موم در سینه‌ام آب شده است.

I am poured out like water, and all my bones are out of joint: my heart is like wax; it is melted in the midst of my bowels.

گلویم همچون سفال خشک شده و زبانم به سقف دهانم چسبیده است و تو مرا بر روی خاک، در حال مرگ رها کرده‌ای.

My strength is dried up like a potsherd; and my tongue cleaveth to my jaws; and thou hast brought me into the dust of death.

دشمنان، یعنی این گروه شریر، مانند سگ، دور مرا گرفته‌اند و دستها و پاهای مرا سوراخ کرده‌اند.

For dogs have compassed me: the assembly of the wicked have inclosed me: they pierced my hands and my feet.

استخوانهایم از لاغری شمرده می‌شوند. دشمنانم به من خیره شده‌اند.

I may tell all my bones: they look and stare upon me.

لباسهایم را بین خود تقسیم می‌کنند و بر ردای من قرعه می‌اندازند.

They part my garments among them, and cast lots upon my vesture.

امّا تو ای خداوند، از من دور مشو! ای یاور من، به دادم برس!

But be not thou far from me, O LORD: O my strength, haste thee to help me.

مرا از دَمِ شمشیر نجات بده، مرا از چنگ این سگها رهایی ده.

Deliver my soul from the sword; my darling from the power of the dog.

مرا از دهان این شیرها نجات بده، و جان مرا از دست شاخهای گاوان وحشی برهان.

Save me from the lion's mouth: for thou hast heard me from the horns of the unicorns.

کارهای تو را برای قوم خود بیان خواهم کرد، تو را در حضور پرستندگانت ستایش خواهم نمود.

I will declare thy name unto my brethren: in the midst of the congregation will I praise thee.

ای خادمان خداوند، او را ستایش نمایید، ای فرزندان یعقوب، او را گرامی بدارید، ای بنی‌اسرائیل، او را پرستش نمایید،

Ye that fear the LORD, praise him; all ye the seed of Jacob, glorify him; and fear him, all ye the seed of Israel.

زیرا او رنج دیدگان را فراموش نمی‌کند و روی خود را از آنها بر نمی‌گرداند، بلکه دعای آنها را می‌شنود و مستجاب می‌نماید.

For he hath not despised nor abhorred the affliction of the afflicted; neither hath he hid his face from him; but when he cried unto him, he heard.

در میان جماعتی بزرگ، تو را پرستش خواهم نمود! نذرهای خود را در مقابل پرستندگانت ادا خواهم کرد.

My praise shall be of thee in the great congregation: I will pay my vows before them that fear him.

فقیران هرقدر که بخواهند، خواهند خورد و سیر خواهند شد، جویندگان خداوند، خدا شما را همیشه کامیاب سازد.

The meek shall eat and be satisfied: they shall praise the LORD that seek him: your heart shall live for ever.

مردم سراسر جهان، خداوند را به یاد خواهند آورد و همهٔ اقوام عالم به سوی وی خواهند آمد و او را پرستش خواهند کرد.

All the ends of the world shall remember and turn unto the LORD: and all the kindreds of the nations shall worship before thee.

خداوند پادشاه است و بر همهٔ ملتّها فرمانروایی خواهد کرد.

For the kingdom is the LORD'S: and he is the governor among the nations.

همهٔ متکبّران جهان در پیشگاه او تعظیم خواهند کرد، تمام انسانهای فانی در مقابل او سجده خواهند نمود.

All they that be fat upon earth shall eat and worship: all they that go down to the dust shall bow before him: and none can keep alive his own soul.

آیندگان، خداوند را خواهند پرستید؛ مردم دربارهٔ خداوند برای نسلهای آینده تعریف خواهند کرد.

A seed shall serve him; it shall be accounted to the Lord for a generation.

آنانی که هنوز متولّد نشده‌اند، خواهند شنید که خداوند قوم خود را نجات داده است.

They shall come, and shall declare his righteousness unto a people that shall be born, that he hath done this.