Psalms 102

خداوندا، دعایم را بشنو و به فریاد من برس.

Raadollisen rukous, kuin hän murheissansa on, ja valituksensa Herran eteen vuodattaa. Herra, kuule minun rukoukseni, ja anna minun huutoni tykös tulla!

در روزهای سختی از من روی متاب. به من گوش بده و چون تو را بخوانم، دعایم را هرچه زودتر مستجاب فرما.

Älä kasvojas minulta peitä hädässä: kallista korvas minun puoleeni; koska minä sinua rukoilen, niin kuule pian minun rukoukseni.

زیرا روزهای عمرم مانند دود برباد می‌رود و استخوانهایم مانند آتش می‌‌سوزد.

Sillä minun päiväni ovat kuluneet niinkuin savu, ja minun luuni ovat poltetut niinkuin kekäle.

دل من شکسته و مثل کاه خشک و پژمرده شده است. اشتها و میل به غذا ندارم.

Minun sydämeni on lyöty ja kuivettunut niinkuin heinä, niin että minä myös unohdan leipäni syödä.

از بس ناله کرده‌ام، در بدنم فقط پوست و استخوان باقی مانده است.

Minun luuni tarttuvat lihaani huokauksestani.

مثل مرغ وحشی در صحرا و مانند جغد در خرابه‌ها به سر می‌برم.

Minä olen niinkuin ruovonpäristäjä korvessa: minä olen niinkuin hyypiä hävitetyissä kaupungeissa.

خوابم نمی‌برد، مانند پرنده‌ای بر پشت‌بام، تنها مانده‌ام.

Minä valvon, ja olen niinkuin yksinäinen lintu katon päällä.

دشمنانم هر روز مرا سرزنش می‌کنند و مسخره‌كنندگانم مرا لعنت می‌نمایند.

Joka päivä häpäisevät viholliseni minua, ja jotka minua syljeskelevät, vannovat minun kauttani.

به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.

Sillä minä syön tuhkaa niinkuin leipää, ja sekoitan juomani itkulla,

به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.

Sinun uhkaukses ja vihas tähden, ettäs minun nostanut olet ja paiskannut maahan.

عمرم مانند سایه‌های غروب به سرعت رو به زوال است و همچون گیاه پژمرده می‌شوم.

Minun päiväni ovat kuluneet niinkuin varjo, ja minä kuivetun niinkuin ruoho.

امّا تاج و تخت تو ای خداوند، ازلی و ابدی است و تمام نسلهای بشر نام تو را به یاد خواهند آورد.

Mutta sinä, Herra, pysyt ijankaikkisesti, ja sinun muistos sukukunnasta sukukuntaan.

می‌دانم که تو خواهی آمد و بر صهیون رحم خواهی كرد و اكنون وقت آن است تا وعده‌ای را که داده بودی، عملی کنی، و رحمت خود را نشان بدهی.

Nouse siis ja armahda Zionia; sillä aika on häntä armahtaa, ja aika on tullut.

بندگان تو آن را دوست می‌دارند، گرچه ویرانه گشته؛ نسبت به آن رحمت می‌دارند، گرچه خرابه گشته.

Sillä sinun palvelias halajavat sitä rakentaa, ja näkisivät mielellänsä, että hänen kivensä ja kalkkinsa valmiit olisivat,

ملل جهان از نام خداوند، و پادشاهان روی زمین، از عظمت و جلال او خواهند ترسید.

Että pakanat Herran nimeä pelkäisivät, ja kaikki kuninkaat maan päällä sinun kunniaas.

هنگامی‌که خداوند صهیون را دوباره آباد ‌کند، جلال و شکوه او آشكار خواهد شد.

Kuin Herra rakentaa Zionin, niin hän nähdään kunniassansa.

به زاریِ بیچارگان گوش خواهد داد و دعای ایشان را اجابت خواهد كرد.

Hän kääntää itsensä hyljättyjen rukouksen puoleen, ja ei katso heidän rukoustansa ylön.

این را برای نسلهای آینده بنویسید تا از کارهای خداوند آگاه شوند و کسانی‌که هنوز به دنیا نیامده‌اند، او را بستایند.

Se pitää kirjoitettaman tulevaisille sukukunnille, ja se kansa, joka luodaan, pitää kiittämän Herraa.

خداوند از جایگاه عالی و مقدّس خود در آسمان به زمین نظر افکنده است.

Sillä hän katselee pyhästä korkeudestansa: Herra näkee taivaasta maan päälle,

ناله‌های زندانیان را شنید و آنهایی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشید.

Että hän kuulee vankein huokaukset, ja kirvoittaa kuoleman lapset;

در نتیجه نام خداوند در صهیون ذکر خواهد گردید و در اورشلیم او را خواهند پرستید،

Että he saarnaavat Herran nimeä Zionissa, ja hänen kiitostansa Jerusalemissa,

وقتی همهٔ اقوام و پادشاهان جهان با هم جمع شوند و او را پرستش نمایند.

Koska kansat ynnä kokoontuvat, ja valtakunnat, Herraa palvelemaan.

خداوند مرا در جوانی ضعیف و ناتوان ساخت و عمرم را کوتاه کرد.

Hän nöyryyttää tiellä minun voimani: hän lyhentää minun päiväni.

ای خدا نگذار که اکنون بمیرم، قبل از آنکه به پیری برسم. ای خدا، تو تا به ابد زنده هستی

Minä sanoin: minun Jumalani, älä minua ota pois keski-ijässäni: sinun ajastaikas pysyvät suvusta sukuun.

در ابتدا زمین را آفریدی و آسمانها کار دستهای توست.

Sinä olet muinen maan perustanut, ja taivaat ovat sinun käsialas.

آنها از میان خواهند رفت، امّا تو باقی خواهی ماند. همهٔ آنها همچون لباس، کُهنه خواهند شد و تو آنها را مانند ردا عوض خواهی كرد و دور خواهی انداخت و نابود خواهند شد.

Ne katoovat, mutta sinä pysyt: ne kaikki vanhenevat niinkuin vaate: ne muuttuvat niinkuin vaate, koska sinä heitä muuttelet.

امّا تو همیشه همان هستی و عمر تو، پایانی نخواهد داشت.

Mutta sinä pysyt niinkuin sinä olet, ja sinun vuotes ei lopu.

فرزندان ما، در پناه تو در امان هستند و در زیر سایهٔ حمایت تو، نسل آنها پایدار خواهد بود.

Sinun palveliais lapset pysyvät ja heidän sikiänsä sinun edessäs menestyvät.