Psalms 44

خدایا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجداد ما برای ما تعریف کرده‌اند که تو در زمان آنها و در دوران گذشته چه کارهای شگفتی انجام داده‌ای.

(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En maskil.) Gud, vi har hørt det med egne ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Dåd i deres Dage, i Fortids Dage med din Hånd;

تو با دست خود اقوام دیگر را از این سرزمین بیرون کردی و قوم خود را در سرزمین خودشان ساکن گرداندی. تو آنها را مجازات کردی، و قوم خود را توفیق بخشیدی.

Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;

قوم تو این سرزمین را با شمشیر خود تسخیر نکردند، و به قدرت بازوی خویش پیروز نگردیدند، بلکه با قدرت و توانایی تو و با اطمینان به حضور تو که نشانهٔ رضایت تو از آنان بود پیروز گشتند.

thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.

تو پادشاه و خدای من هستی، به قوم خود پیروزی عطا فرما.

Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.

با کمک تو دشمنان را شکست می‌دهیم و با نام تو بدخواهان خود را پایمال می‌کنیم.

Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;

نه تیر و کمان خود توکّل خواهم کرد و نه به شمشیر خود که مرا نجات دهد؛

thi ej på min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;

بلکه تو ما را از دست دشمنانمان رهایی بخشیدی و بدخواهان ما را شکست دادی.

men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.

ما همیشه به نام خدای خود افتخار خواهیم كرد و پیوسته سپاسگزار تو خواهیم بود.

Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. - Sela.

امّا اکنون ما را ترک کرده‌ای و رسوا ساخته‌ای، لشکریان ما را کمک نمی‌کنی.

Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;

ما را در مقابل دشمن متواری ساخته‌ای و آنها دارایی ما را غارت کرده‌اند.

du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;

ما را مانند گوسفندان به کشتارگاه فرستادی؛ و در بین اقوام جهان پراکنده ساختی.

du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,

قوم خود را ارزان فروختی، آنها برای تو ارزشی نداشتند.

dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.

نزد همسایگان، ما را خوار و حقیر ساختی. آنها به ما توهین می‌کنند و به ما می‌خندند.

Til Hån for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,

ما را در میان ملّتهای دیگر انگشت‌نما ساخته‌ای، و ما وسیلهٔ خندهٔ آنان گشته‌ایم.

du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste på Hovedet ad os.

پیوسته به‌خاطر اهانت دشمنان و نفرت بدخواهان خوار و شرمنده‌ام.

Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Åsyn

پیوسته به‌خاطر اهانت دشمنان و نفرت بدخواهان خوار و شرمنده‌ام.

for spottende, hånende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.

همهٔ اینها بر ما واقع شد، امّا ما تو را فراموش نکردیم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکستیم.

Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!

از تو دلسرد نشدیم و از راه تو منحرف نگشتیم.

Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.

امّا تو ما را در بین حیوانات وحشی بدون کمک رها کردی؛ و ما را در تاریکی کامل ترک نمودی.

Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.

اگر ما نام تو را فراموش می‌کردیم، یا دست کمک به سوی خدایان غیر دراز می‌کردیم،

Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,

البتّه تو می‌دانستی، زیرا از اسرار دل مردم آگاهی.

vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løn dom

ما به‌خاطر نام تو همیشه با مرگ روبه‌رو هستیم و ما را مانند گوسفندانی که در انتظار کشته شدن باشند، به حساب می‌آورند.

nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!

ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ برخیز و ما را برای همیشه ترک مکن.

Vågn op, hvi sover du, Herre? Bliv vågen, forstød ej for stedse!

چرا خود را از ما پنهان می‌کنی؟ مصیبت و رنجهای ما را از یاد مبر.

Hvorfor vil du skjule dit Åsyn, glemme vor Nød og Trængsel?

دیگر به خاک افتاده، شکست خورده‌ایم.

Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden.

برخیز و به کمک ما بیا! به‌خاطر محبّت پایدار خود ما را نجات بده.

Stå op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!