Psalms 22

Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

[] Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?

Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.

Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu loĝas inter la glorado de Izrael.

Oysa sen kutsalsın, İsrail’in övgüleri üzerine taht kuran sensin.

Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

Sana güvendiler atalarımız, Sana dayandılar, onları kurtardın.

Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

Sana yakarıp kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadılar.

Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

Ama ben insan değil, toprak kurduyum, İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.

Ĉiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la buŝon, balancas la kapon, dirante:

[] Beni gören herkes alay ediyor, Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,

Li apogis sin al la Eternulo: Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

[] “Sırtını RAB’be dayadı, kurtarsın bakalım onu, Madem onu seviyor, yardım etsin!”

Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

Oysa beni ana rahminden çıkaran, Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.

Al Vi mi estis ĵetita de post la momento de mia naskiĝo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

Doğuşumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrım sensin.

Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda, Yardım edecek kimse yok.

Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.

Boğalar kuşatıyor beni, Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.

Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.

Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi Ağızlarını açıyorlar bana.

Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.

Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.

Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

[] Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.

Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

Köpekler kuşatıyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sarıyor, Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.

Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.

Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

[] Giysilerimi aralarında paylaşıyor, Elbisem için kura çekiyorlar.

Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardımıma koş!

Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

Canımı kılıçtan, Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!

Savu min de buŝo de leono, Kaj helpu min kontraŭ kornoj de bubaloj.

Kurtar beni aslanın ağzından, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanıt ver bana!

Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

[] Adını kardeşlerime duyurayım, Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:

Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

Ey sizler, RAB’den korkanlar, O’na övgüler sunun! Ey Yakup soyu, O’nu yüceltin! Ey İsrail soyu, O’na saygı gösterin!

Ĉar Li ne malŝatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kaŝis antaŭ li Sian vizaĝon; Sed aŭskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.

Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaŭ Liaj respektantoj.

Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta, Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.

La humiluloj manĝu kaj satiĝu, Gloru la Eternulon Liaj serĉantoj; Via koro vivu eterne.

Yoksullar yiyip doyacak, RAB’be yönelenler O’na övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!

Rememoros kaj revenos al la Eternulo ĉiuj finoj de la mondo; Kaj kliniĝos antaŭ Vi ĉiuj popolaj familioj.

Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB’be dönecek, Ulusların bütün soyları O’nun önünde yere kapanacak.

Ĉar al la Eternulo apartenas la reĝado; Li reĝas super la popoloj.

Çünkü egemenlik RAB’bindir, Ulusları O yönetir.

Manĝos kaj kliniĝos ĉiuj grasuloj de la tero; Antaŭ Li genufleksos ĉiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve O’nun önünde yere kapanacak, Toprağa gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Eğilecekler O’nun önünde.

Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

Gelecek kuşaklar O’na kulluk edecek, Rab yeni kuşaklara anlatılacak.

Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.

O’nun kurtarışını, “Rab yaptı bunları” diyerek, Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.