Psalms 44

Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

För sångmästaren; av Koras söner; en sång.

Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

 Gud, med våra öron hava vi hört,      våra fäder hava förtäljt därom för oss:  om den gärning du gjorde i deras dagar,  i forntidens dagar.

Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.

 Det var du som med din hand  utrotade hedningarna, men planterade dem;  du fördärvade andra folk, men dem lät du utbreda sig.

Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

 Ty icke med sitt svärd intogo de landet,  och deras egen arm gav dem icke seger,  utan din högra hand och din arm  och ditt ansiktes ljus, ty du hade behag till dem.

Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.

 Du, densamme, är min konung, o Gud;  så tillsäg nu Jakob seger.

Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

 Med din hjälp kunna vi stöta ned våra ovänner  och i ditt namn förtrampa våra motståndare.

Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

 Ty icke på min båge förlitar jag mig,  och mitt svärd kan icke giva mig seger;

Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. Sela.

 nej, du giver oss seger över våra ovänner,  och dem som hata oss låter du komma på skam.

Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

 Gud lova vi alltid,  och ditt namn prisa vi evinnerligen.  Sela.

Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

 Och dock har du nu förkastat oss och låtit oss varda till blygd,  och du drager icke ut med våra härar.

Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;

 Du låter oss vika tillbaka för ovånnen,  och de som hata oss taga sig byte.

Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

 Du låter oss bliva uppätna såsom får,  och bland hedningarna han du förstrött oss.

Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;

 Du säljer ditt folk för ett ringa pris,  stor är icke den vinst du har gjort därpå.

Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

 Du låter oss bliva till smälek för våra grannar,  till spott och hån för dem som bo omkring oss.

Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,

 Du gör oss till ett ordspråk bland hedningarna,  du låter folken skaka huvudet åt oss.

Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.

 Hela dagen är min smälek inför mig,  och blygsel höljer mitt ansikte,

Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.

 när jag hör smädarens och lastarens tal,  när jag ser fienden och den hämndgirige.

Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.

 Allt detta har kommit över oss,  och vi hava dock icke förgätit dig,  ej heller svikit ditt förbund.

Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

 Våra hjärtan avföllo icke,  och våra steg veko ej av ifrån din väg,

Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

 så att du därför har krossat oss i schakalers land  och övertäckt oss med dödsskugga.

Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

 Om vi hade förgätit vår Guds namn  och uträckt våra händer till en främmande gud,

Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.

 månne icke Gud skulle hava utrannsakat det,  han som känner hjärtats lönnligheter?

Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.

 Nej, för din skull varda vi dödade hela dagen  och bliva aktade såsom slaktfår.

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

 Vakna upp; varför sover du, Herre?  Vakna, förkasta oss icke för alltid.

Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.

 Varför döljer du ditt ansikte  och förgäter vårt lidande och trångmål?

Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.

 Se, vår själ är nedböjd i stoftet,  vår kropp ligger nedtryckt till jorden. [ (Psalms 44:27)  Stå upp till vår hjälp,  och förlossa oss för din nåds skull. ]