Psalms 44

Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

Al Músico principal: de los hijos de Coré: Masquil. OH Dios, con nuestros oídos hemos oído, nuestros padres nos han contado, La obra que hiciste en sus días, en los tiempos antiguos.

Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

Tú con tu mano echaste las gentes, y los plantaste á ellos; Afligiste los pueblos, y los arrojaste.

Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.

Porque no se apoderaron de la tierra por su espada, Ni su brazo los libró; Sino tu diestra, y tu brazo, y la luz de tu rostro, Porque te complaciste en ellos.

Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

Tú, oh Dios, eres mi rey: Manda saludes á Jacob.

Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.

Por medio de ti sacudiremos á nuestros enemigos: En tu nombre atropellaremos á nuestros adversarios.

Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

Porque no confiaré en mi arco, Ni mi espada me salvará.

Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

Pues tú nos has guardado de nuestros enemigos, Y has avergonzado á los que nos aborrecían.

Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. Sela.

En Dios nos gloriaremos todo tiempo, Y para siempre loaremos tu nombre. (Selah.)

Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

Empero nos has desechado, y nos has hecho avergonzar; Y no sales en nuestros ejércitos.

Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

Nos hiciste retroceder del enemigo, Y saqueáronnos para sí los que nos aborrecían.

Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;

Pusístenos como á ovejas para comida, Y esparcístenos entre las gentes.

Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

Has vendido tu pueblo de balde, Y no pujaste en sus precios.

Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;

Pusístenos por vergüenza á nuestros vecinos, Por escarnio y por burla á los que nos rodean.

Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

Pusístenos por proverbio entre las gentes, Por movimiento de cabeza en los pueblos.

Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,

Cada día mi vergüenza está delante de mí, Y cúbreme la confusión de mi rostro,

Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.

Por la voz del que me vitupera y deshonra, Por razón del enemigo y del que se venga.

Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.

Todo esto nos ha venido, y no nos hemos olvidado de ti; Y no hemos faltado á tu pacto.

Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.

No se ha vuelto atrás nuestro corazón, Ni tampoco se han apartado nuestros pasos de tus caminos.

Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

Cuando nos quebrantaste en el lugar de los dragones, Y nos cubriste con sombra de muerte,

Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

Si nos hubiésemos olvidado del nombre de nuestro Dios, Ó alzado nuestras manos á dios ajeno,

Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

¿No demandaría Dios esto? Porque él conoce los secretos del corazón.

Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.

Empero por tu causa nos matan cada día; Somos tenidos como ovejas para el matadero.

Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.

Despierta; ¿por qué duermes, Señor? Despierta, no te alejes para siempre.

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

¿Por qué escondes tu rostro, Y te olvidas de nuestra aflicción, y de la opresión nuestra?

Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.

Porque nuestra alma está agobiada hasta el polvo: Nuestro vientre está pegado con la tierra.

Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.

Levántate para ayudarnos, Y redímenos por tu misericordia.