Job 17

Mia spirito senfortiĝis, miaj tagoj mallongiĝis, Tomboj estas antaŭ mi.

רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי׃

Mokado min ĉirkaŭas; En aflikto pro tio restas mia okulo.

אם לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני׃

Estu Vi mem mia garantianto antaŭ Vi; Alie kiu donos la manon pro mi?

שימה נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע׃

Ĉar ilian koron Vi kovris kontraŭ prudento; Tial Vi ne donos al ili triumfon.

כי לבם צפנת משכל על כן לא תרמם׃

Se iu fanfaronas antaŭ siaj amikoj pri sia parto, La okuloj de liaj infanoj konsumiĝos.

לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה׃

Li faris min proverbo por la popoloj; Kaj mi fariĝis homo, al kiu oni kraĉas en la vizaĝon.

והצגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה׃

Mia okulo mallumiĝis de ĉagreno, Kaj ĉiuj miaj membroj fariĝis kiel ombro.

ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם׃

La justuloj eksentos teruron pro tio, Kaj la senkulpulo ekscitiĝos kontraŭ la hipokritulo.

ישמו ישרים על זאת ונקי על חנף יתערר׃

Tamen la virtulo forte konservos sian vojon, Kaj la purmanulo pli firmiĝos.

ויאחז צדיק דרכו וטהר ידים יסיף אמץ׃

Kaj kiom ajn vi ĉiuj revenos, Mi ne trovos inter vi saĝulon.

ואולם כלם תשבו ובאו נא ולא אמצא בכם חכם׃

Miaj tagoj forpasis, pereis miaj intencoj, Kiujn havis mia koro.

ימי עברו זמתי נתקו מורשי לבבי׃

La nokton ili volas fari tago, La lumon alproksimigi al la mallumo.

לילה ליום ישימו אור קרוב מפני חשך׃

Se mi atendas, tamen Ŝeol estas mia domo, En la mallumo estas pretigita mia lito.

אם אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי׃

Al la kavo mi diras: Vi estas mia patro; La vermojn mi nomas mia patrino kaj mia fratino.

לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה׃

Kion mi devas atendi? Kiu atentos mian esperon?

ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה׃

En la profundon de Ŝeol ĝi malsupreniros, Ni ambaŭ kune kuŝos en la polvo.

בדי שאל תרדנה אם יחד על עפר נחת׃