Psalms 102

Een gebed des verdrukten, als hij overstelpt is, en zijn klacht uitstort voor het aangezicht des HEEREN.
Молитва вбогого, коли він слабне та перед Господнім лицем виливає мову свою.
O HEERE! hoor mijn gebed, en laat mijn geroep tot U komen.
Господи, вислухай молитву мою, і благання моє нехай дійде до Тебе!
Verberg Uw aangezicht niet voor mij, neig Uw oor tot mij ten dage mijner benauwdheid; ten dage als ik roep, verhoor mij haastelijk.
Не ховай від мене обличчя Свого, в день недолі моєї схили Своє ухо до мене, в день благання озвися небавом до мене!
Want mijn dagen zijn vergaan als rook, en mijn gebeenten zijn uitgebrand als een haard.
Бо минають, як дим, мої дні, а кості мої немов висохли в огнищі...
Mijn hart is geslagen en verdord als gras, zodat ik vergeten heb mijn brood te eten.
Як трава та побите та висохло серце моє, так що я забував їсти хліб свій...
Mijn gebeente kleeft aan mijn vlees, vanwege de stem mijns zuchtens.
Від зойку стогнання мого прилипли до тіла мого мої кості...
Ik ben een roerdomp der woestijn gelijk geworden, ik ben geworden als een steenuil der wildernissen.
Уподобився я пеликанові пустині, я став, як той пугач руїн!
Ik waak, en ben geworden als een eenzame mus op het dak.
Я безсонний, і став, немов пташка самотня на дасі...
Mijn vijanden smaden mij al den dag; die tegen mij razen, zweren bij mij.
Увесь день ображають мене вороги мої, ті, хто з мене кепкує, заприсяглись проти мене!
Want ik eet as als brood, en vermeng mijn drank met tranen.
і попіл я їм, немов хліб, а напої свої із плачем перемішую,
Vanwege Uw verstoordheid en Uw groten toorn; want Gij hebt mij verheven, en mij weder nedergeworpen.
через гнів Твій та лютість Твою, бо підняв був мене Ти та й кинув мене...
Mijn dagen zijn als een afgaande schaduw, en ik verdor als gras.
Мої дні як похилена тінь, а я сохну, немов та трава!
Maar Gij, HEERE! blijft in eeuwigheid, en Uw gedachtenis van geslacht tot geslacht.
А Ти, Господи, будеш повік пробувати, а пам'ять Твоя з роду в рід.
Gij zult opstaan, Gij zult U ontfermen over Sion, want de tijd om haar genadig te zijn, want de bestemde tijd is gekomen.
Ти встанеш та змилуєшся над Сіоном, бо час учинити йому милосердя, бо прийшов речінець,
Want Uw knechten hebben een welgevallen aan haar stenen, en hebben medelijden met haar gruis.
бо раби Твої покохали й каміння його, і порох його полюбили!
Dan zullen de heidenen den Naam des HEEREN vrezen, en alle koningen der aarde Uw heerlijkheid.
і будуть боятись народи Господнього Ймення, а всі земні царі слави Твоєї.
Als de HEERE Sion zal opgebouwd hebben, in Zijn heerlijkheid zal verschenen zijn,
Бо Господь побудує Сіона, появиться в славі Своїй.
Zich gewend zal hebben tot het gebed desgenen, die gans ontbloot is, en niet versmaad hebben hunlieder gebed;
До молитви забутих звернеться Він, і молитви їхньої не осоромить.
Dat zal geschreven worden voor het navolgende geslacht; en het volk, dat geschapen zal worden, zal den HEERE loven;
Запишеться це поколінню майбутньому, і народ, який створений буде, хвалитиме Господа,
Omdat Hij uit de hoogte Zijns heiligdoms zal hebben nederwaarts gezien; dat de HEERE uit den hemel op de aarde geschouwd zal hebben;
бо споглянув Він із високости святої Своєї, Господь зорив на землю з небес,
Om het zuchten der gevangenen te horen, om los te maken de kinderen des doods;
щоб почути зідхання ув'язненого, щоб на смерть прирокованих визволити,
Opdat men den Naam des HEEREN vertelle te Sion, en Zijn lof te Jeruzalem;
щоб розповідати про Ймення Господнє в Сіоні, а в Єрусалимі про славу Його,
Wanneer de volken samen zullen vergaderd worden, ook de koninkrijken, om den HEERE te dienen.
коли разом зберуться народи й держави служити Господеві.
Hij heeft mijn kracht op den weg ter neder gedrukt; mijn dagen heeft Hij verkort.
Мою силу в дорозі Він виснажив, дні мої скоротив...
Ik zeide: Mijn God! neem mij niet weg in het midden mijner dagen; Uw jaren zijn van geslacht tot geslacht.
Я кажу: Боже мій, не бери Ти мене в половині днів моїх! Твої роки на вічні віки.
Gij hebt voormaals de aarde gegrond, en de hemelen zijn het werk Uwer handen;
Колись землю Ти був заклав, а небо то чин Твоїх рук,
Die zullen vergaan, maar Gij zult staande blijven; en zij alle zullen als een kleed verouden; Gij zult ze veranderen als een gewaad, en zij zullen veranderd zijn.
позникають вони, а Ти будеш стояти... і всі вони, як одежа, загинуть, Ти їх зміниш, немов те вбрання, і минуться вони...
Maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet geëindigd worden. De kinderen Uwer knechten zullen wonen, en hun zaad zal voor Uw aangezicht bevestigd worden.
Ти ж Той Самий, а роки Твої не закінчаться! Сини Твоїх рабів будуть жити, а їхнє насіння стоятиме міцно перед обличчям Твоїм!