Ecclesiastes 7

Godt Navn er bedre end ypperlig Salve, Dødsdag bedre end Fødselsdag;

Καλλιον ονομα καλον παρα πολυτιμον μυρον και η ημερα του θανατου παρα την ημεραν της γεννησεως.

bedre at gå til et Sørgehus end at gå til et Gildehus; thi hist er alle Menneskers Ende, og de levende bør tage det til Hjerte

Καλλιον να υπαγη τις εις οικον πενθους, παρα να υπαγη εις οικον συμποσιου διοτι τουτο ειναι το τελος παντος ανθρωπου, και ο ζων θελει βαλει αυτο εις την καρδιαν αυτου.

Bedre Græmmelse end Latter, thi er Minerne mørke, har Hjertet det godt.

Καλλιον η λυπη παρα τον γελωτα διοτι εκ της σκυθρωποτητος του προσωπου η καρδια γινεται φαιδροτερα.

De vises Hjerte er i Sørgehuset. Tåbernes Hjerte i Glædeshuset.

Η καρδια των σοφων ειναι εν οικω πενθους αλλ η καρδια των αφρονων εν οικω ευφροσυνης.

Bedre at høre på Vismands Skænd end at høre på Tåbers Sang.

Καλλιον εις τον ανθρωπον να ακουη επιπληξιν σοφου, παρα να ακουη ασμα αφρονων

Som Tjørnekvistes Knitren under Gryden er Tåbers Latter; også det er Tomhed.

διοτι καθως ειναι ο ηχος των ακανθων υποκατω του λεβητος, ουτως ο γελως του αφρονος και τουτο ματαιοτης.

Thi uredelig Vinding gør Vismand til Dåre, og Stikpenge ødelægger Hjertet.

Βεβαιως η καταδυναστεια παραλογιζει τον σοφον και το δωρον διαφθειρει την καρδιαν.

En Sags Udgang er bedre end dens Indgang, Tålmod er bedre end Hovmod.

Καλλιον το τελος του πραγματος παρα την αρχην αυτου καλητερος ο μακροθυμος παρα τον υψηλοφρονα.

Vær ikke hastig i dit Sind til at græmmes, thi Græmmelse bor i Tåbers Bryst.

Μη σπευδε εν τω πνευματι σου να θυμονης διοτι ο θυμος αναπαυεται εν τω κολπω των αφρονων.

Spørg ikke: "Hvoraf kommer det, at de gamle Dage var bedre end vore?" Thi således spørger du ikke med Visdom.

Μη ειπης, Τις η αιτια, δια την οποιαν αι παρελθουσαι ημεραι ησαν καλητεραι παρα ταυτας; διοτι δεν ερωτας φρονιμως περι τουτου.

Bedre er Visdom end Arv, en Fordel for dem, som skuer Solen;

Η σοφια ειναι καλη ως η κληρονομια, και ωφελιμος εις τους βλεποντας τον ηλιον.

thi Visdom skygger, som Penge skygger, men Kundskabs Fortrin er dette, at Visdom holder sin Mand i Live.

Διοτι η σοφια ειναι σκεπη, ως ειναι σκεπη το αργυριον πλην η υπεροχη της γνωσεως ειναι, οτι η σοφια ζωοποιει τους εχοντας αυτην.

Se på Guds Værk! Hvo kan rette, hvad han har gjort kroget?

Θεωρει το εργον του Θεου διοτι τις δυναται να καμη ευθες εκεινο, το οποιον αυτος εκαμε στρεβλον;

Vær ved godt Mod på den gode Dag og indse på den onde Dag, at Gud skabte denne såvel som hin, for at Mennesket ikke skal finde noget efter sig.

Εν ημερα ευτυχιας ευφραινου, εν δε ημερα δυστυχιας σκεπτου διοτι ο Θεος εκαμε το εν αντιστιχον του αλλου, δια να μη ευρισκη ο ανθρωπος μηδεν οπισω αυτου.

Begge Dele så jeg i mine tomme Dage: Der er retfærdige, som omkommer i deres Retfærdighed, og der er gudløse, som lever længe i deres Ondskab.

Τα παντα ειδον εν ταις ημεραις της ματαιοτητος μου υπαρχει δικαιος, οστις αφανιζεται εν τη δικαιοσυνη αυτου και υπαρχει ασεβης, οστις μακροημερευει εν τη κακια αυτου.

Vær ikke alt for retfærdig og te dig ikke overvættes viis; hvorfor vil du ødelægge dig selv?

Μη γινου δικαιος παραπολυ, και μη φρονει σεαυτον υπερμετρα σοφον δια τι να αφανισθης;

Vær ikke alt for gudløs og vær ingen Dåre; hvorfor vil du dø i Utide?

Μη γινου κακος παραπολυ, και μη εσο αφρων δια τι να αποθανης προ του καιρου σου;

Det bedste er, at du fastholder det ene og ikke slipper det andet; thi den, der frygter Gud, vil undgå begge Farer.

Ειναι καλον να κρατης τουτο, απο δε εκεινου να μη αποσυρης την χειρα σου διοτι ο φοβουμενος τον Θεον θελει εκφυγει παντα ταυτα.

Visdom gør Vismand stærkere end ti Magthavere i Byen.

Η σοφια ενδυναμονει τον σοφον περισσοτερον παρα δεκα εξουσιαζοντες, οιτινες ειναι εν τη πολει.

Thi intet Menneske er så retfærdigt på Jorden, at han kun gør gode Gerninger og aldrig synder.

Διοτι δεν υπαρχει ανθρωπος δικαιος επι της γης, οστις να πραττη το καλον και να μη αμαρτανη.

Giv ikke Agt på alle de Ord, Folk siger, at du ikke skal høre din Træl forbande dig;

Προσετι, μη δωσης την προσοχην σου εις παντας τους λογους οσοι λεγονται μηποτε ακουσης τον δουλον σου καταρωμενον σε

thi du ved med dig selv, at også du mange Gange har forbandet andre.

διοτι πολλακις και η καρδια σου γνωριζει οτι και συ παρομοιως κατηρασθης αλλους.

Alt dette ransagede jeg med Visdom; jeg tænkte: "Jeg vil vorde viis." Men Visdom holdt sig langt fra mig;

Παντα ταυτα εδοκιμασα δια της σοφιας ειπα, Θελω γεινει σοφος αλλ αυτη απεμακρυνθη απ εμου.

Tingenes Grund er langt borte, så dyb, så dyb; hvem kan finde den?

Ο, τι ειναι πολυ μακραν και εις ακρον βαρυ, τις δυναται να ευρη τουτο;

Jeg tog mig for at vende min Hu til Kundskab og Granskning og til at søge efter Visdom og sikker Viden og til at kende, at Gudløshed er Tåbelighed, Dårskab Vanvid.

Εγω περιηλθον εν τη καρδια μου δια να μαθω και να ανιχνευσω, και να εκζητησω σοφιαν και τον λογον των πραγματων, και να γνωρισω την ασεβειαν της αφροσυνης και την ηλιθιοτητα της ανοησιας.

Og beskere end Døden fandt jeg Kvinden, thi hun er et Fangegarn; hendes Hjerfe er et Net og hendes Arme Lænker. Den, som er Gud kær, undslipper hende, men Synderen bliver hendes Fange.

Και ευρον οτι πικροτερα ειναι παρα θανατον η γυνη, της οποιας η καρδια ειναι παγιδες και δικτυα και αι χειρες αυτης δεσμα ο αρεστος ενωπιον του Θεου θελει εκφυγει απ αυτης ο δε αμαρτωλος θελει συλληφθη εν αυτη.

Se, det fandt jeg ud, sagde Prædikeren, ved at lægge det ene til det andet for at drage min Slutning.

Ιδε, τουτο ευρηκα, λεγει ο Εκκλησιαστης, εξεταζων εν προς εν, δια να ευρω τον λογον

Hvad min Sjæl stadig søgte, men ikke fandt, er dette: Een Mand fandt jeg blandt tusind, men en Kvinde fandt jeg ikke i hele Flokken.

τον οποιον ετι η ψυχη μου εκζητει αλλα δεν ευρισκω ανδρα ενα μεταξυ χιλιων ευρηκα γυναικα ομως μιαν μεταξυ πασων τουτων δεν ευρηκα.

Dog se, det fandt jeg, at Gud har skabt Menneskene, som de bør være; men de har så mange sære Ting for.

Ιδου, τουτο μονον ευρηκα οτι ο Θεος εκαμε τον ανθρωπον ευθυν, αλλ αυτοι επεζητησαν λογισμους πολλους.