Psalms 72

(Af Salomo.) Gud, giv Kongen din ret, Kongesønnen din retfærd,
Ey Tanrı, adaletini krala, Doğruluğunu kral oğluna armağan et.
så han dømmer dit Folk med Retfærdighed og dine arme med Ret!
Senin halkını doğrulukla, Mazlum kullarını adilce yargılasın!
Da bærer Bjerge og Høje Fred for Folket i Retfærd.
Dağlar, tepeler, Halka adilce gönenç getirsin!
De arme blandt Folket skaffer han Ret, han bringer de fattige Frelse, og han slår Voldsmanden ned.
Mazlumlara hakkını versin, Yoksulların çocuklarını kurtarsın, Zalimleriyse ezsin!
Han skal leve, så længe Solen lyser og Månen skinner, fra Slægt til Slægt.
Güneş ve ay durdukça, Kral kuşaklar boyunca yaşasın;
Han kommer som Regn på slagne Enge, som Regnskyl, der væder Jorden;
Yeni biçilmiş çayıra düşen yağmur gibi, Toprağı sulayan bereketli yağmurlar gibi olsun!
i hans dage blomstrer Retfærd, og dyb Fred råder, til Månen forgår.
Onun günlerinde doğruluk serpilip gelişsin, Ay ışıdığı sürece esenlik artsın!
Fra Hav til Hav skal han herske, fra Floden til Jordens Ender;
[] Egemenlik sürsün denizden denize, Fırat’tan yeryüzünün ucuna dek!
hans Avindsmænd bøjer knæ for ham, og hans Fjender slikker Støvet;
Çöl kabileleri diz çöksün önünde, Düşmanları toz yalasın.
Konger fra Tarsis og fjerne Strande frembærer Gaver, Sabas og Sebas Konger kommer med Skat;
Tarşiş’in ve kıyı ülkelerinin kralları Ona haraç getirsin, Saba ve Seva kralları armağanlar sunsun!
alle Konger skal bøje sig for ham, alle Folkene være hans Tjenere.
Bütün krallar önünde yere kapansın, Bütün uluslar ona kulluk etsin!
Thi han skal redde den fattige, der skriger om Hjælp, den arme, der savner en Hjælper,
Çünkü yardım isteyen yoksulu, Dayanağı olmayan düşkünü o kurtarır.
ynkes over ringe og fattig og frelse fattiges Sjæle;
Yoksula, düşküne acır, Düşkünlerin canını kurtarır.
han skal fri deres Sjæle fra Uret og vold, deres Blod er dyrt i hans Øjne.
Baskıdan, zorbalıktan özgür kılar onları, Çünkü onun gözünde onların kanı değerlidir.
Måtte han leve og Guld fra Saba gives ham! De skal bede for ham bestandig, velsigne ham Dagen igennem.
Yaşasın kral! Ona Saba altını versinler; Durmadan dua etsinler onun için, Gün boyu onu övsünler!
Korn skal der være i Overflod i Landet, på Bjergenes Top; som Libanon skal dets Afgrøde bølge og Folk spire frem af Byen som Jordens Urter.
Ülkede bol buğday olsun, Dağ başlarında dalgalansın! Başakları Lübnan gibi verimli olsun, Kent halkı ot gibi serpilip çoğalsın!
Velsignet være hans Navn evindelig, hans Navn skal leve, mens Solen skinner. Ved ham skal man velsigne sig, alle Folk skal prise ham lykkelig!
Kralın adı sonsuza dek yaşasın, Güneş durdukça adı var olsun, Onun aracılığıyla insanlar kutsansın, Bütün uluslar “Ne mutlu ona” desin!
Lovet være Gud HERREN, Israels Gud som ene gør Undergerninger,
RAB Tanrı’ya, İsrail’in Tanrısı’na övgüler olsun, Harikalar yaratan yalnız O’dur.
og lovet være hans herlige Navn evindelig; al Jorden skal fyldes af hans Herlighed. Amen, Amen!
Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun, Bütün yeryüzü O’nun yüceliğiyle dolsun! Amin! Amin!
Her ender Davids, Isajs Søns, Bønner.
İşay oğlu Davut’un duaları burada bitiyor.