Psalms 44

(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En maskil.) Gud, vi har hørt det med egne ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Dåd i deres Dage, i Fortids Dage med din Hånd;

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający.

Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;

Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.

thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.

Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.

Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.

Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.

Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;

Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.

thi ej på min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;

Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.

men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.

Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;

Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. - Sela.

Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.

Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;

Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. Sela.

du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;

Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.

du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,

Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.

dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.

Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.

Til Hån for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,

Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.

du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste på Hovedet ad os.

Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.

Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Åsyn

Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.

for spottende, hånende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.

Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.

Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!

Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.

Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.

To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.

Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.

Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,

Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,

Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.

vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løn dom

Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,

nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!

Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.

Vågn op, hvi sover du, Herre? Bliv vågen, forstød ej for stedse!

Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.

Hvorfor vil du skjule dit Åsyn, glemme vor Nød og Trængsel?

Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden.

Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?

Stå op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!

Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz. Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.