Psalms 102

(Bøn af en elendig, når hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.) HERRE, lyt til min bøn, lad mit råb komme til dig,

He inoi na te ngakau mamae, i a ia e pehia ana, a maringi a wai ana tana tangi ki te aroaro o Ihowa. Whakarongo ki taku inoi, e Ihowa, kia puta atu taku tangi ki a koe.

skjul dog ikke dit Åsyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; når jeg kalder, så skynd dig og svar mig!

Kaua e huna tou mata ki ahau i te ra e pouri ai ahau; whakatitahatia mai tou taringa ki ahau: hohoro te whakahoki kupu mai ki ahau i te ra e karanga ai ahau.

Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;

Ka memeha hoki oku ra ano he paoa: ka kaia oku wheua ano he motumotu.

mit Hjerte er svedet og - visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.

Kua pakia toku ngakau, kua memenge, ano he tarutaru; i wareware ai ahau ki te kai i taku taro.

Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;

Piri tonu oku iwi ki toku kiri i toku reo aue.

jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen på øde Steder;

He rite ahau ki te matuku i te koraha, ki te koukou i te wahi mokemoke.

om Natten ligger jeg vågen og jamrer så ensom som Fugl på Taget;

Mataara tonu ahau; toku rite kei te pihoihoi mokemoke i runga i te tuanui.

mine Fjender håner mig hele Dagen; de der spotter mig, sværger ved mig.

E tawai ana oku hoariri ki ahau i te ra roa; ko te hunga e porangirangi ana mai ki ahau, ko ahau ta ratou oati.

Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Tårer

Kainga ana e ahau te pungarehu ano he taro: whakananua iho toku wai inu ki te roimata.

over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;

I tou riri hoki, i tou weriweri; nau hoki ahau i hapai ake, a taia atu ano ahau e koe.

mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.

He rite oku ra ki te atarangi e whakawairua kau ana: a kua memenge ahau ano he tarutaru.

Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;

Ko koe ia, e Ihowa, ka mau tonu ake ake, ka maharatia ano koe e nga whakatupuranga katoa.

du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, når Nådens Tid, når Timen er inde;

Tera koe e whakatika, e aroha ki a Hiona; kua taka mai hoki te wa, ae ra, te tino wa, hei atawhainga i a ia.

thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.

E manakohia ana hoki e au pononga ona kohatu, e awangawanga ana ki tona puehu.

Og HERRENs Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;

Penei ka wehingia te ingoa o Ihowa e nga tauiwi, tou kororia hoki e nga kingi katoa o te whenua.

thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;

Na Ihowa hoki i hanga a Hiona, kua kitea ia i tona kororia.

han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.

Kua tahuri ia ki te inoi a te rawakore: kihai i whakahawea ki ta ratou inoi.

For Efterslægten skal det optegnes, af Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;

Ka tuhituhia tenei mo to muri whakatupuranga: a ka whakamoemiti ki a Ihowa te iwi meake hanga.

thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord

Mona i titiro iho i te tiketike o tona wahi tapu: i titiro iho a Ihowa i te rangi ki te whenua;

for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,

Ki te whakarongo ki te aue a te herehere, ki te wewete i te hunga kua motuhia mo te mate;

at HERRENs Navn kan forkyndes i Zion, hans - Pris i Jerusalem,

Kia whakapuakina ai te ingo o Ihowa i Hiona, me te whakamoemiti ki a ia i Hiruharama;

når Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.

I te huihuinga o nga iwi, o nga kingitanga, ki te mahi ki a Ihowa.

Han lammed min Kraft på Vejen, forkorted mit Liv.

Whakangoikoretia iho e ia toku kaha i te ara: kua torutoru i a ia oku ra.

Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine År er fra Slægt til Slægt.

I mea ahau, E toku Atua, kaua ahau e tangohia i waenganui o oku ra: kei nga whakatupuranga katoa ou tau.

Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;

Nonamata te whenua i whakaturia ai e koe, a he mahi nga rangi na ou ringa.

de falder, men du består, alle slides de op som en Klædning;

Ko era e hemo atu, ko koe ia e mau tonu: ae ra, ka tawhitotia katoatia me he weweru; ka whakaputaia ketia ratou e koe ano he kakahu, a ka whakaputaia ketia.

som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine År får aldrig Ende!

Ko koe ia, ko koe tonu, kahore hoki he mutunga o ou tau.

Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestå for dit Åsyn.

Ka whai nohoanga nga tama a au pononga, ka pumau o ratou uri ki tou aroaro.