Psalms 44

(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En maskil.) Gud, vi har hørt det med egne ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Dåd i deres Dage, i Fortids Dage med din Hånd;

خدایا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجداد ما برای ما تعریف کرده‌اند که تو در زمان آنها و در دوران گذشته چه کارهای شگفتی انجام داده‌ای.

Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;

تو با دست خود اقوام دیگر را از این سرزمین بیرون کردی و قوم خود را در سرزمین خودشان ساکن گرداندی. تو آنها را مجازات کردی، و قوم خود را توفیق بخشیدی.

thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.

قوم تو این سرزمین را با شمشیر خود تسخیر نکردند، و به قدرت بازوی خویش پیروز نگردیدند، بلکه با قدرت و توانایی تو و با اطمینان به حضور تو که نشانهٔ رضایت تو از آنان بود پیروز گشتند.

Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.

تو پادشاه و خدای من هستی، به قوم خود پیروزی عطا فرما.

Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;

با کمک تو دشمنان را شکست می‌دهیم و با نام تو بدخواهان خود را پایمال می‌کنیم.

thi ej på min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;

نه تیر و کمان خود توکّل خواهم کرد و نه به شمشیر خود که مرا نجات دهد؛

men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.

بلکه تو ما را از دست دشمنانمان رهایی بخشیدی و بدخواهان ما را شکست دادی.

Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. - Sela.

ما همیشه به نام خدای خود افتخار خواهیم كرد و پیوسته سپاسگزار تو خواهیم بود.

Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;

امّا اکنون ما را ترک کرده‌ای و رسوا ساخته‌ای، لشکریان ما را کمک نمی‌کنی.

du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;

ما را در مقابل دشمن متواری ساخته‌ای و آنها دارایی ما را غارت کرده‌اند.

du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,

ما را مانند گوسفندان به کشتارگاه فرستادی؛ و در بین اقوام جهان پراکنده ساختی.

dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.

قوم خود را ارزان فروختی، آنها برای تو ارزشی نداشتند.

Til Hån for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,

نزد همسایگان، ما را خوار و حقیر ساختی. آنها به ما توهین می‌کنند و به ما می‌خندند.

du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste på Hovedet ad os.

ما را در میان ملّتهای دیگر انگشت‌نما ساخته‌ای، و ما وسیلهٔ خندهٔ آنان گشته‌ایم.

Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Åsyn

پیوسته به‌خاطر اهانت دشمنان و نفرت بدخواهان خوار و شرمنده‌ام.

for spottende, hånende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.

پیوسته به‌خاطر اهانت دشمنان و نفرت بدخواهان خوار و شرمنده‌ام.

Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!

همهٔ اینها بر ما واقع شد، امّا ما تو را فراموش نکردیم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکستیم.

Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.

از تو دلسرد نشدیم و از راه تو منحرف نگشتیم.

Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.

امّا تو ما را در بین حیوانات وحشی بدون کمک رها کردی؛ و ما را در تاریکی کامل ترک نمودی.

Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,

اگر ما نام تو را فراموش می‌کردیم، یا دست کمک به سوی خدایان غیر دراز می‌کردیم،

vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løn dom

البتّه تو می‌دانستی، زیرا از اسرار دل مردم آگاهی.

nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!

ما به‌خاطر نام تو همیشه با مرگ روبه‌رو هستیم و ما را مانند گوسفندانی که در انتظار کشته شدن باشند، به حساب می‌آورند.

Vågn op, hvi sover du, Herre? Bliv vågen, forstød ej for stedse!

ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ برخیز و ما را برای همیشه ترک مکن.

Hvorfor vil du skjule dit Åsyn, glemme vor Nød og Trængsel?

چرا خود را از ما پنهان می‌کنی؟ مصیبت و رنجهای ما را از یاد مبر.

Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden.

دیگر به خاک افتاده، شکست خورده‌ایم.

Stå op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!

برخیز و به کمک ما بیا! به‌خاطر محبّت پایدار خود ما را نجات بده.