Psalms 22

(Til sangmesteren. Efter "morgenrødens hind". En salme af David.) Min Gud, min Gud, hvorfor har du forladt mig? Mit Skrig til Trods er Frelsen mig fjern.

Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

Min Gud, jeg råber om Dagen, du svarer ikke, om Natten, men finder ej Hvile.

Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

Og dog er du den hellige, som troner på Israels Lovsange.

Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu loĝas inter la glorado de Izrael.

På dig forlod vore Fædre sig, forlod sig, og du friede dem;

Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

de råbte til dig og frelstes, forlod sig på dig og blev ikke til Skamme.

Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

Men jeg er en Orm og ikke en Mand, til Spot for Mennesker, Folk til Spe;

Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

alle, der ser mig, håner mig, vrænger Mund og ryster på Hovedet:

Ĉiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la buŝon, balancas la kapon, dirante:

"Han har væltet sin Sag på HERREN; han fri ham og frelse ham, han har jo Velbehag i ham."

Li apogis sin al la Eternulo: Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

Ja, du drog mig af Moders Liv, lod mig hvile trygt ved min Moders Bryst;

Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

på dig blev jeg kastet fra Moders Skød, fra Moders Liv var du min Gud.

Al Vi mi estis ĵetita de post la momento de mia naskiĝo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

Vær mig ikke fjern, thi Trængslen er nær, og ingen er der, som hjælper!

Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

Stærke Tyre står omkring mig, Basans vældige omringer mig,

Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.

spiler Gabet op imod mig som rovgridske, brølende Løver.

Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.

Jeg er som Vand, der er udgydt, alle mine Knogler skilles, mit Hjerte er blevet som Voks, det smelter i Livet på mig;

Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.

min Gane er tør som et Potteskår til Gummerne klæber min Tunge, du lægger mig ned i Dødens Støv.

Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

Thi Hunde står omkring mig, onde i Flok omringer mig, de har gennemboret mine Hænder og Fødder,

Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

jeg kan tælle alle mine Ben; med Skadefryd ser de på mig.

Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

Mine Klæder deler de mellem sig, om Kjortelen kaster de Lod.

Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

Men du, o HERRE, vær ikke fjern, min Redning, il mig til Hjælp!

Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

Udfri min Sjæl fra Sværdet, min eneste af Hundes Vold!

Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

Frels mig fra Løvens Gab, fra Vildoksens Horn! Du har bønhørt mig.

Savu min de buŝo de leono, Kaj helpu min kontraŭ kornoj de bubaloj.

Dit Navn vil jeg kundgøre for mine Brødre, prise dig midt i Forsamlingen:

Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

"I, som frygter HERREN, pris ham, ær ham; al Jakobs Æt, bæv for ham, al Israels Æt!

Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

Thi han foragtede ikke, forsmåede ikke den armes Råb, skjulte ikke sit Åsyn for ham, men hørte, da han råbte til ham!"

Ĉar Li ne malŝatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kaŝis antaŭ li Sian vizaĝon; Sed aŭskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

Jeg vil synge din Pris i en stor Forsamling, indfri mine Løfter iblandt de fromme;

Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaŭ Liaj respektantoj.

de ydmyge skal spise og mættes; hvo HERREN søger, skal prise ham; deres Hjerte leve for evigt!

La humiluloj manĝu kaj satiĝu, Gloru la Eternulon Liaj serĉantoj; Via koro vivu eterne.

Den vide Jord skal mærke sig det og omvende sig til HERREN, og alle Folkenes Slægter skal tilbede for hans Åsyn;

Rememoros kaj revenos al la Eternulo ĉiuj finoj de la mondo; Kaj kliniĝos antaŭ Vi ĉiuj popolaj familioj.

thi HERRENs er Riget, han er Folkenes Hersker.

Ĉar al la Eternulo apartenas la reĝado; Li reĝas super la popoloj.

De skal tilbede ham alene, alle Jordens mægtige; de skal bøje sig for hans Åsyn, alle, der nedsteg i Støvet og ikke holdt deres Sjæl i Live.

Manĝos kaj kliniĝos ĉiuj grasuloj de la tero; Antaŭ Li genufleksos ĉiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

Ham skal Efterkommeme tjene; om HERREN skal tales til Slægten, der kommer;

Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

de skal forkynde et Folk, der fødes, hans Retfærd. Thi han greb ind.

Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.