Psalms 102

(Bøn af en elendig, når hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.) HERRE, lyt til min bøn, lad mit råb komme til dig,

Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.

skjul dog ikke dit Åsyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; når jeg kalder, så skynd dig og svar mig!

Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.

Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;

Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.

mit Hjerte er svedet og - visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.

Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;

De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen på øde Steder;

Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

om Natten ligger jeg vågen og jamrer så ensom som Fugl på Taget;

Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

mine Fjender håner mig hele Dagen; de der spotter mig, sværger ved mig.

Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.

Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Tårer

Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;

Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.

mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.

Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.

Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;

Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, når Nådens Tid, når Timen er inde;

Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.

thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.

Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.

Og HERRENs Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;

Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;

Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.

Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.

For Efterslægten skal det optegnes, af Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;

Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord

Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,

Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

at HERRENs Navn kan forkyndes i Zion, hans - Pris i Jerusalem,

Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

når Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.

Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

Han lammed min Kraft på Vejen, forkorted mit Liv.

Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine År er fra Slægt til Slægt.

Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;

En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

de falder, men du består, alle slides de op som en Klædning;

Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.

som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine År får aldrig Ende!

Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestå for dit Åsyn.

La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.