Proverbs 13

Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke på skænd.

Saĝa filo lernas de la patro; Sed mokanto ne aŭskultas moralinstruon.

Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold står troløses Hu.

La frukto de la buŝo donas al homo bonan manĝon; Sed la deziro de krimuloj estas perforto.

Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den åbenmundede falder i Våde.

Kiu gardas sian buŝon, tiu gardas sian animon; Kiu tro malfermas sian buŝon, tiu pereas.

Den lade attrår uden at få, men flittiges Sjæl bliver mæt.

La animo de maldiligentulo deziras, kaj ne ricevas; Sed la animo de diligentuloj satiĝas.

Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.

Vorton malveran virtulo malamas; Sed malvirtulo agas abomene kaj venas al honto.

Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.

La virto gardas tiun, kiu iras ĝustan vojon; Sed la malvirto pereigas pekulon.

Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.

Unu ŝajnigas sin riĉa, havante nenion; Alia ŝajnigas sin malriĉa, havante grandan riĉecon.

Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand får ingen Trusel at høre.

Per sia riĉeco homo savas sian animon; Sed malriĉulo ne aŭskultas atentigon.

Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe går ud.

La lumo de virtuloj brilegas; Sed la lumilo de malvirtuloj estingiĝos.

Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig råde, er Visdom.

Nur de malhumileco venas malpaco; Sed la akceptantaj konsilojn havas saĝon.

Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Håndfuld for Håndfuld, øges.

Riĉeco rapide akirita malgrandiĝas; Sed kion oni kolektas per laboro, tio multiĝas.

At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.

Espero prokrastata dolorigas la koron; Sed plenumita deziro estas arbo de vivo.

Den, der lader hånt om Ordet, slås ned, den, der frygter Budet, får Løn.

Kiu malŝatas diron, tiu malutilas al si mem; Sed respektanta ordonon estos rekompencita.

Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.

Instruo de saĝulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.

God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.

Bona prudento plaĉigas; Sed la vojo de perfiduloj estas malglata.

Hver, som er klog, går til Værks med Kundskab, Tåben udfolder Dårskab.

Ĉiu prudentulo agas konscie; Sed malsaĝulo elmontras malsaĝecon.

Gudløs Budbringer går det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.

Malbona sendito falas en malfeliĉon; Sed sendito fidela sanigas.

Afvises Tugt, får man Armod og Skam; agtes på Revselse, bliver man æret.

Malriĉa kaj hontigata estos tiu, kiu forpuŝas instruon; Sed kiu observas instruon, tiu estos estimata.

Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Tåber en Gru.

Deziro plenumita estas agrabla por la animo; Sed malagrable por la malsaĝuloj estas deturni sin de malbono.

Omgås Vismænd, så bliver du viis, ilde faren er Tåbers Ven.

Kiu iras kun saĝuloj, tiu estos saĝa; Sed kamarado de malsaĝuloj suferos doloron.

Vanheld følger Syndere, Lykken når de retfærdige.

Pekulojn persekutas malbono; Sed virtulojn rekompencas bono.

Den gode efterlader Børnebrn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.

Bonulo heredigas la nepojn; Kaj por virtulo konserviĝas la havo de pekulo.

På Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.

Multe da manĝaĵo estas sur la kampo de malriĉuloj; Sed multaj pereas pro manko de justeco.

Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.

Kiu ŝparas sian vergon, tiu malamas sian filon; Sed kiu lin amas, tiu baldaŭ lin punas.

Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.

Virtulo manĝas, por satigi sian animon; Sed la ventro de malvirtuloj havas mankon.