Proverbs 1

Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge.

De spreuken van Salomo, den zoon van David, den koning van Israël,

Af dem skal man lære Visdom forstandig Tale,

Om wijsheid en tucht te weten; om te verstaan redenen des verstands;

tage mod Tugt, som gør klog, mod Retfærdighed, Ret og Retsind;

Om aan te nemen onderwijs van goed verstand, gerechtigheid, en recht, en billijkheden;

de skal give tankeløse Klogskab, ungdommen Kundskab og Kløgt;

Om den slechten kloekzinnigheid te geven, den jongeling wetenschap en bedachtzaamheid.

den vise høre og øge sin Viden, den forstandige vinde sig Levekunst;

Die wijs is, zal horen, en zal in lere toenemen; en die verstandig is, zal wijzen raad bekomen;

de skal lære at tyde Ordsprog og Billeder, de vises Ord og Gåder.

Om te verstaan een spreuk en de uitlegging, de woorden der wijzen en hun raadselen.

HERRENs Frygt er Kundskabs begyndelse, Dårer ringeagter Visdom og Tugt.

De vrees des HEEREN is het beginsel der wetenschap; de dwazen verachten wijsheid en tucht.

Hør, min Søn, på din Faders Tugt, opgiv ikke din Moders Belæring.

Mijn zoon! hoor de tucht uws vaders, en verlaat de leer uwer moeder niet;

thi begge er en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.

Want zij zullen uw hoofd een aangenaam toevoegsel zijn, en ketenen aan uw hals.

Min Søn, sig nej, når Syndere lokker!

Mijn zoon! indien de zondaars u aanlokken, bewillig niet;

Siger de: "Kom med, lad os lure på den fromme, lægge Baghold for sagesløs, skyldfri Mand!

Indien zij zeggen: Ga met ons, laat ons loeren op bloed, ons versteken tegen den onschuldige, zonder oorzaak;

Som Dødsriget sluger vi dem levende, med Hud og Hår, som for de i Graven.

Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen;

Vi vinder os Gods og Guld, vi fylder vore Huse med Rov.

Alle kostelijk goed zullen wij vinden, onze huizen zullen wij met roof vullen.

Gør fælles Sag med os; vi har alle fælles Pung!"

Gij zult uw lot midden onder ons werpen; wij zullen allen een buidel hebben.

- min Søn, gå da ikke med dem, hold din Fod fra deres Sti;

Mijn zoon! wandel niet met hen op den weg; weer uw voet van hun pad.

thi deres Fødder løber efter ondt, de haster for at udgyde Blod.

Want hun voeten lopen ten boze; en zij haasten zich om bloed te storten.

Thi det er unyttigt at udspænde Garnet for alle Fugles Øjne;

Zekerlijk, het net wordt tevergeefs gespreid voor de ogen van allerlei gevogelte;

de lurer på eget Blod, lægger Baghold for eget Liv.

En deze loeren op hun eigen bloed, en versteken zich tegen hun zielen.

Så går det enhver, der attrår Rov, det tager sin Herres Liv.

Zo zijn de paden van een iegelijk, die gierigheid pleegt; zij zal de ziel van haar meester vangen.

Visdommen råber på Gaden, på Torvene løfter den Røsten;

De opperste Wijsheid roept overluid daarbuiten; Zij verheft Haar stem op de straten.

oppe på Murene kalder den, tager til Orde i Byen ved Portindgangene:

Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad;

Hvor længe vil I tankeløse elske Tankeløshed, Spotterne finde deres Glæde i Spot og Dårerne hade kundskab?

Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?

Vend eder til min Revselse! Se, jeg lader min Ånd udvælde for eder, jeg kundgør eder mine Ord:

Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.

Fordi jeg råbte og I stod imod, jeg vinked og ingen ænsed det,

Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte;

men I lod hånt om alt mit Råd og tog ikke min Revselse til jer,

En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt;

derfor ler jeg ved eders Ulykke, spotter, når det, I frygter, kommer,

Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.

når det, I frygter, kommer som Uvejr, når eders Ulykke kommer som Storm, når Trængsel og Nød kommer over jer.

Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt;

Da svarer jeg ej, når de kalder, de søger mig uden at finde,

Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden;

fordi de hadede Kundskab og ikke valgte HERRENs Frygt;

Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren.

mit Råd tog de ikke til sig, men lod hånt om al min Revselse.

Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad;

Frugt af deres Færd skal de nyde og mættes med egne Råd;

Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen.

thi tankeløses Egensind bliver deres Død, Tåbers Sorgløshed bliver deres Undergang;

Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven.

men den, der adlyder mig, bor trygt, sikret mod Ulykkens Rædsel.

Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.