Job 4

Jemuž odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:

Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:

Počneme-li mluviti s tebou, neponeseš-liž toho těžce? Ale kdož by se zdržeti mohl, aby neměl mluviti?

Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

Aj, učívals mnohé, a rukou opuštěných jsi posiloval.

Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

Padajícího pozdvihovals řečmi svými, a kolena zemdlená jsi zmocňoval.

Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

Nyní pak, jakž toto přišlo na tebe, těžce to neseš, a jakž tě dotklo, předěšen jsi.

A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

Nebylo-liž náboženství tvé nadějí tvou, a upřímost cest tvých očekáváním tvým?

Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

Rozpomeň se, prosím, kdo jest kdy nevinný zahynul? Aneb kde upřímí vyhlazeni jsou?

Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

Jakož jsem já vídal ty, kteříž orali nepravost, a rozsívali převrácenost, že ji i žali.

Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

Od dchnutí Božího hynou, a duchem prchlivosti jeho v nic obracíni bývají.

Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

Řvání lva a hlas lvice a zubové mladých lvíčat setříni bývají.

Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

Hyne lev, že nemá loupeže, a lvíčata mladá rozptýlena bývají.

Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

Nebo i tajně doneslo se mne slovo, a pochopilo ucho mé něco maličko toho.

Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

V přemyšlováních z vidění nočních, když připadá tvrdý sen na lidi,

W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

Strach připadl na mne a lekání, kteréž předěsilo všecky kosti mé.

Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

Duch zajisté před tváří mou šel, tak že vlasové vstávali na těle mém.

A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

Zastavil se, ale neznal jsem tváři jeho; tvárnost jen byla před očima mýma. Mezi tím mlče, slyšel jsem hlas:

Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

Zdaliž může člověk spravedlivějším býti než Bůh, aneb muž čistším nad toho, kterýž ho učinil?

Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

Ano mezi služebníky jeho není dokonalosti, a při andělích svých zanechal nedostatku.

Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

Čím více při těch, kteříž bydlejí v domích hliněných, jejichž základ jest na prachu, a setříni bývají snáze než mol.

Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

Od jitra až do večera stíráni bývají, a kdož toho nerozvažují, na věky zahynou.

Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

Zdaliž nepomíjí sláva jejich s nimi? Umírají, ale ne v moudrosti.

Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.