Job 4

Tad prozbori Elifaz Temanac i reče:

Dia namaly Elifaza Temanita ka nanao hoe:

"Možeš li podnijeti da ti progovorim? Ali tko se može uzdržat' od riječi!

Raha misy sahy miteny aminao, dia ho sosotra va ianao? Fa raha ny mamehy vava kosa, iza moa no mahazaka izany?

Eto, mnoge ljude ti si poučio, okrijepio si iznemogle mišice;

Indro, efa nananatra ny maro ianao. Ary ny tanana miraviravy efa nampaherezinao;

riječju svojom klonule si pridizao, ojačavao si koljena klecava.

Ny teninao efa nanohana izay efa saiky lavo, ary ny lohalika malemy efa nampahatanjahinao

A kad tebe stiže, klonuo si duhom, na tebe kad pade, čitav si se smeo!

Nefa ankehitriny mba manjo anao kosa izany, ka dia kivy ianao, Mihatra aminao izany, ka raiki-tahotra ianao

Zar pobožnost tvoja nadu ti ne daje, neporočnost tvoja životu ufanje?

Tsy ny fivavahanao va no tokinao? Ary tsy fanantenanao va ny fahitsian'ny lalanao?

TÓa sjeti se: nevin - propade li kada? Kada su zatrti bili pravednici?

Masìna ianao, tsarovy fa iza moa no very tsy nanan-tsiny? Ary taiza no nisy olo-mahitsy naringana?

Iz iskustva zborim: nesrećom tko ore i nevolju sije, nju će i požeti.

Araka izay efa hitako, dia izay miasa heloka sy mamafy fahoriana no mijinja izany.

Od daha Božjega oni pogibaju, na gnjevni mu disaj nestaju sa zemlje.

Ny fofonain'Andriamanitra no andringanana azy. Eny, ny fofonain'ny fahatezerany no mahalevona azy.

Rika lavlja, urlik leopardov krše se k'o zubi u lavića.

Ny feon'ny olona, eny, ny feon'ny liona masiaka, ary ny nifin'ny liona tanora dia ombotana;

Lav ugiba jer mu nesta plijena, rasuli se mladi lavičini.

Mirenireny ny lion-dahy noho ny tsi-fahitany remby, ary miely ny zanaky ny liom-bavy.

Tajna riječ se meni objavila, šapat njen je uho moje čulo.

Nisy teny tonga tamiko mangingina, ary ny sofiko nahare siosio avy taminy,

Noću, kada snovi duh obuzmu i san dubok kad na ljude pada,

Tamin'ny eritreritra avy amin'ny tsindrimandry alina, raha sondrian-tory ny olona,

strah i trepet mene su svladali, kosti moje žestoko se stresle.

Dia azon-tahotra sy hovotra aho, ka nampihorohoro ny taolako rehetra izany.

Dah mi neki preko lica prođe, digoše se dlake na mom tijelu.

Ary nisy fanahy nandalo teo anatrehako ka nampitsangam-bolo ny tenako.

Stajao je netko - lica mu ne poznah - ali likom bješe pred očima mojim. Posvuda tišina; uto začuh šapat:

Nijanona izy, nefa tsy nahafantatra ny tarehiny aho; Nisy endri-javatra teo anoloan'ny masoko; Nisy fanginana, dia nandre feo aho nanao hoe:

'Zar je smrtnik koji pred Bogom pravedan? Zar je čovjek čist pred svojim Stvoriteljem?

Ho marina noho Andriamanitra va ny zanak'olombelona? Ho madio noho ny Mpanao azy va ny olona?

Ni slugama svojim više ne vjeruje, i anđele svoje za grijeh okrivljuje -

Indro, tsy matoky ireo mpanompony aza Izy, eny, ny anjeliny aza ataony ho tsy tonga ohatra.

kako ne bi onda goste stanova glinenih kojima je temelj u prahu zemaljskom. Gle, kao moljce njih sveudilj satiru:

Koa mainka izay mitoetra ao an-trano tany, sady avy tamin'ny vovoka no nihaviany, ary mora poritra noho ny kalalao izy;

od jutra do mraka u prah pretvore, nestaju zasvagda - nitko i ne vidi.

Indray andro monja dia montsana izy; Tsy misy misaina azy, na dia levona mandrakizay aza izy.

Iščupan je kolčić njihova šatora, pogibaju skoro, mudrost ne spoznavši.'

Tsy voaongotra va ny kofehin-dainy ao aminy? Maty izy, nefa tsy mbola nanam-pahendrena.