Job 17

Daha mi nestaje, gasnu moji dani i za mene već se skupljaju grobari.

רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי׃

Rugači su evo mene dohvatili, od uvreda oka sklopiti ne mogu.

אם לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני׃

Stoga me zaštiti i budi mi jamcem kad mi nitko u dlan neće da udari.

שימה נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע׃

Jer, srca si njina lišio razuma i dopustiti im nećeš da opstanu.

כי לבם צפנת משכל על כן לא תרמם׃

K'o taj što imanje dijeli drugovima, a djeci njegovoj dotle oči gasnu,

לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה׃

narodima svim sam na ruglo postao, onaj kom u lice svatko pljunut' može.

והצגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה׃

Od tuge vid mi se muti u očima, poput sjene moji udovi postaju.

ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם׃

Začudit će se zbog toga pravednici, na bezbožnika će planuti čestiti;

ישמו ישרים על זאת ונקי על חנף יתערר׃

neporočni će na svom ustrajat' putu, čovjek čistih ruku ojačat će još više.

ויאחז צדיק דרכו וטהר ידים יסיף אמץ׃

Hajde, svi vi, nećete li opet počet', tÓa među vama ja mudra ne nalazim!

ואולם כלם תשבו ובאו נא ולא אמצא בכם חכם׃

Minuli su dani, propale zamisli, želje srca moga izjalovile se.

ימי עברו זמתי נתקו מורשי לבבי׃

'U noći najcrnjoj, dan se približava; blizu je već svjetlo što tminu izgoni.'

לילה ליום ישימו אור קרוב מפני חשך׃

A meni je nada otići u Šeol i prostrijeti sebi ležaj u mrklini.

אם אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי׃

Dovikujem grobu: 'Oče moj rođeni!' a crve pozdravljam: 'Mati moja, sestro!'

לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה׃

Ali gdje za mene ima jošte nade? Sreću moju tko će ikada vidjeti?

ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה׃

Hoće li u Šeol ona sa mnom sići da u prahu zajedno otpočinemo?"

בדי שאל תרדנה אם יחד על עפר נחת׃