Psalms 102

(По слав. 101) Молитва на скърбящия, когато е съкрушен и излива жалбата си пред ГОСПОДА. ГОСПОДИ, послушай молитвата ми и викането ми нека дойде до Теб!

Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.

Не скривай лицето Си от мен в деня на бедствието ми, приклони към мен ухото Си! В деня, когато Те призовавам, бързо ми отговори,

Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.

защото дните ми изчезват като дим и костите ми са нажежени като огън.

Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.

Сърцето ми е поразено и изсъхнало като трева, така че забравям да ям хляба си.

Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.

Поради гласа на стенанието ми костите ми прилепват към кожата ми.

Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.

Заприличал съм на пеликан в пустиня, станал съм като бухал в развалини.

Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.

Лежа буден и съм като самотно врабче на покрива.

Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.

Враговете ми цял ден ми се присмиват; онези, които свирепеят против мен, кълнат в името ми.

Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.

Защото ядох пепел като хляб и смесих питието си със сълзи,

Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.

заради Твоя гняв и Твоето негодувание — защото си ме вдигнал и долу си ме хвърлил.

Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.

Дните ми са като удължена сянка и аз като трева изсъхвам.

Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.

Но Ти, ГОСПОДИ, оставаш вечно и споменът Ти — през всички поколения.

Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.

Ти ще станеш и ще се смилиш над Сион, защото е време да му окажеш милост, защото определеното време дойде.

Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.

Защото слугите Ти милеят за камъните му и жалеят за развалините му.

Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.

Така народите ще се боят от Името на ГОСПОДА и всичките земни царе — от славата Ти.

Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;

Защото ГОСПОД ще съгради Сион и ще се яви в славата Си,

Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;

ще се обърне към молитвата на оставените и няма да презре молитвата им.

Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.

Това ще се запише за бъдещото поколение и народ, който ще се създаде, ще хвали ГОСПОДА.

Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.

Защото Той надникна от височината на Своето светилище, от небето ГОСПОД погледна към земята,

Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;

за да чуе стенанието на затворника, да освободи обречените на смърт,

Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;

за да провъзгласяват Името на ГОСПОДА в Сион и хвалата Му в Ерусалим,

Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;

когато се съберат заедно народите и царствата, за да служат на ГОСПОДА.

Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.

Той отслаби силата ми в пътя, съкрати дните ми.

Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.

Аз казах: Боже мой, не ме вземай в половината на дните ми! Твоите години са през всички поколения.

Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

От древността Ти си основал земята и дело на Твоите ръце са небесата.

Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.

Те ще погинат, но Ти пребъдваш; те всички ще овехтеят като дреха, като одежда ще ги смениш и ще бъдат изменени.

Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:

Но Ти си същият и Твоите години няма да свършат.

Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.

Синовете на слугите Ти ще останат и потомството им ще се утвърди пред Теб.

Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.