Job 6

Тогава Йов отговори и каза:

اگر غم و اندوهِ مرا در ترازو وزن کنید و مشکلات مرا بسنجید،

О, да би се претеглила моята печал и да би се поставила с нея на везните и злочестината ми!

اگر غم و اندوهِ مرا در ترازو وزن کنید و مشکلات مرا بسنجید،

Защото тогава тя би била по-тежка от пясъка на моретата — затова думите ми са били необмислени.

برایتان معلوم می‌شود که از ریگهای دریا هم سنگین‌ترند. از همین سبب است که سخنان من بی‌پرواست.

Защото стрелите на Всемогъщия са вътре в мен и духът ми от отровата им пие; Божиите ужаси се опълчват против мен.

زیرا خدای قادر مطلق مرا هدف تیرهای خود قرار داده است، و زهر آنها در بدنم پخش شده‌اند و ترس خدا مرا به وحشت انداخته است.

Дивото магаре реве ли при тревата; или говедото мучи ли при храната си?

الاغ اگر علف داشته باشد، عَرعَر نمی‌کند و گاو در وقت خوردن، بانگ نمی‌زند.

Яде ли се безвкусното без сол и има ли вкус в белтъка на яйцето?

غذای بی‌نمک مزه‌ای ندارد و همچنین در سفیدهٔ تخم‌مرغ طعمی نیست.

Душата ми отказваше да ги докосне, те ми станаха като безвкусното ми ястие.

برای خوردن این‌گونه غذاها اشتها ندارم و از هر چیزی که می‌خورم، حالم به هم می‌خورد.

О, да би ми се изпълнила молбата, да ми дадеше Бог копнежа ми!

ای کاش خدا آرزوی مرا برآورده سازد، خواهش مرا قبول فرماید و مرا بکشد و رشتهٔ زندگی مرا قطع کند.

Да благоволеше Бог да ме смаже, да отпуснеше ръката Си и да ме отсечеше!

ای کاش خدا آرزوی مرا برآورده سازد، خواهش مرا قبول فرماید و مرا بکشد و رشتهٔ زندگی مرا قطع کند.

Това щеше да ми бъде още утеха и щях да се радвам в безжалостна скръб, че не отрекох думите на Светия.

اگر خواهش مرا بپذیرد، با همهٔ دردهایی که دارم، از خوشی ذوق خواهم کرد. من هرگز از احکام خدا نافرمانی نکرده‌ام، زیرا می‌دانم که او مقدّس است.

Каква е силата ми, че да издържа и какъв е краят ми, че да удължа живота си?

چه نیرویی در من باقیمانده است که زنده باشم؟ به چه امیدی به زندگی ادامه بدهم؟

Силата ми сила каменна ли е и плътта ми бронз ли е?

آیا من از سنگ ساخته شده‌ام؟ آیا بدن من از برنز است؟

Не изчезна ли в мен помощта ми и не се ли отдалечи от мен избавлението?

قوّتی برای من باقی نمانده است تا خود را از وضعی که دارم، نجات بدهم و کسی هم نیست که به من کمک کند.

На наскърбения трябва съжаление от приятеля му, иначе ще остави страха от Всемогъщия.

کسی‌که به دوست خود رحم و شفقت ندارد، در واقع از قادر مطلق نمی‌ترسد.

Братята ми постъпиха измамно като поток, като пороите на потоците, които отминават,

مثل نهری که در زمستان از یخ و برف پُر است و در تابستان آب آن در اثر حرارت بخار می‌شود و خشک می‌گردد، دوستان من هم قابل اعتماد نیستند.

които са мътни от леда и в които се крие снегът.

مثل نهری که در زمستان از یخ و برف پُر است و در تابستان آب آن در اثر حرارت بخار می‌شود و خشک می‌گردد، دوستان من هم قابل اعتماد نیستند.

Когато се стопли, пресъхват, когато е горещо, изчезват от мястото си.

مثل نهری که در زمستان از یخ و برف پُر است و در تابستان آب آن در اثر حرارت بخار می‌شود و خشک می‌گردد، دوستان من هم قابل اعتماد نیستند.

Кервани се отклоняват от пътя им, отиват в пустошта и загиват.

کاروانیان برای آب به کنار جوی می‌روند، آن را خشک می‌یابند و در نتیجه از تشنگی هلاک می‌شوند.

Теманските кервани гледаха, савските пътници се надяваха на тях.

وقتی کاروانهای تیما و سبا به سراغ آب می‌روند، با دیدن جوی خشک، ناامید می‌شوند.

Опозориха се в надеждата си, дойдоха там и се посрамиха.

وقتی کاروانهای تیما و سبا به سراغ آب می‌روند، با دیدن جوی خشک، ناامید می‌شوند.

Сега и вие станахте никакви — видяхте ужас и се уплашихте.

شما هم مانند همان جوی هستید، زیرا رنج و مصیبت مرا می‌بینید و از ترس به نزدیک من نمی‌آیید.

Казах ли аз: Донесете ми! — или: Дайте ми дар от имота си! —

آیا من از شما چیزی خواسته‌ام، یا گفته‌ام که هدیه‌ای به من بدهید

или: Избавете ме от ръката на притеснителя! — или: Изкупете ме от ръката на насилниците?

و یا مرا از دست دشمنان و از چنگ ظالمان نجات بدهید؟

Поучете ме, и аз ще млъкна; покажете ми в какво съм се заблудил.

به من راه چاره را نشان بدهید و بگویید که گناه من چیست، آنگاه خاموش می‌شوم و حرفی نمی‌زنم.

Колко са здрави правите думи, но какво изобличава вашето изобличение?

سخنِ راست، قانع کننده است، امّا ایراد شما بی‌جاست.

Смятате ли да изобличите думи? Говоренето на отчаяния е на вятъра!

آیا گمان می‌برید که سخنان من بیهوده و مثل بادِ هواست؟ پس چرا به سخنان مأیوس کنندهٔ من جواب می‌دهید؟

Вие бихте хвърлили жребий за сирачето и бихте се пазарили за приятеля си.

شما حتّی به مال یتیم طمع دارید و از دوستانتان به نفع خود استفاده می‌کنید.

А сега, благоволете да ме погледнете, защото аз няма да ви лъжа в лицето.

حال وضع مرا ببینید و بگویید که آیا من دروغ می‌گویم؟

Обърнете сега; нека няма неправда! Да! Обърнете се — правдата ми все още стои!

دیگر بس است و بی‌انصافی نکنید. محکومم نسازید، زیرا گناهی ندارم.

Има ли неправда на езика ми? Не може ли небцето ми да различи лошото?

آیا فکر می‌کنید که من حقیقت را نمی‌گویم، و خوب و بد را از هم تشخیص نمی‌دهم؟