Psalms 77

recordans Dei conturbabar loquebar in memet ipso et deficiebat spiritus meus semper
Для дириґетна хору. Псалом Асафів.
prohibebam suspectum oculorum meorum stupebam et non loquebar
Мій голос до Бога, й я кликати буду, мій голос до Бога, й почує мене!
recogitabam dies antiquos annos pristinos
В день недолі моєї шукаю я Господа, до Нього рука моя витягнена вночі й не зомліє, не хоче душа моя бути потішена:
recordabar psalmorum meorum in nocte cum corde meo loquebar et scobebam spiritum meum
згадаю про Бога й зідхаю, розважаю й мій дух омліває! Села.
ergone in aeternum proiciet Dominus et non repropitiabitur ultra
Ти держиш повіки очей моїх, я побитий і не говорю...
ergone conplebit usque in finem misericordiam suam consummabit verbum de generatione et generatione
Пригадую я про дні давні, про роки відвічні,
numquid oblitus est misereri Deus aut conplebit in furore misericordias suas semper
свою пісню вночі я пригадую, говорю з своїм серцем, а мій дух розважає:
et dixi inbecillitas mea est haec commutatio dexterae Excelsi
Чи навіки покине Господь, і вже більш не вподобає?
recordabor cogitationum Domini reminiscens antiqua mirabilia tua
Чи навіки спинилася милість Його? Чи скінчилося слово Його в рід і рід?
et meditabor in omni opere tuo et adinventiones tuas loquar
Чи Бог милувати позабув? Чи гнівом замкнув Він Своє милосердя? Села.
Deus in sanctuario via tua quis deus magnus ut Deus
і промовив був я: То страждання моє переміна правиці Всевишнього.
tu es Deus faciens mirabilia ostendens in populis potentiam tuam
Пригадаю я вчинки Господні, як чудо Твоє я згадаю віддавна,
redemisti in brachio populum tuum filios Iacob et Ioseph semper
і буду я думати про кожен Твій чин, і про вчинки Твої оповім!
videntes te aquae Deus videntes te aquae parturierunt et commotae sunt abyssi
Боже, святая дорога Твоя, котрий бог великий, як Бог наш?
excusserunt aquas nubila vocem dederunt nubes et sagittae tuae discurrebant
Ти Той Бог, що чуда вчиняє, Ти виявив силу Свою між народами,
vox tonitrui tui in rota apparuerunt fulgora tua orbi concussa est et commota est terra
Ти визволив люд Свій раменом, синів Якова й Йосипа! Села.
in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non sunt agnita
Тебе бачили води, о Боже, Тебе бачили води й тремтіли, затряслися й безодні.
deduxisti quasi gregem populum tuum in manu Mosi et Aaron
Лилася струмком вода з хмар, тучі видали грім, також там і сям Твої стріли літали.
eruditionis Asaph ausculta populus meus legem meam inclinate aurem vestram ad verba oris mei
Гуркіт грому Твого на небесному колі, й блискавки освітили вселенну, тремтіла й тряслася земля!
aperiam in parabula os meum loquar enigmata antiqua
Через море дорога Твоя, а стежка Твоя через води великі, і не видно було Твоїх стіп. Ти провадив народ Свій, немов ту отару, рукою Мойсея та Аарона.