Genesis 11

erat autem terra labii unius et sermonum eorundem

Και ητο πασα η γη μιας γλωσσης και μιας φωνης.

cumque proficiscerentur de oriente invenerunt campum in terra Sennaar et habitaverunt in eo

Και οτε εκινησαν απο της ανατολης, ευρον πεδιαδα εν τη γη Σεννααρ και κατωκησαν εκει.

dixitque alter ad proximum suum venite faciamus lateres et coquamus eos igni habueruntque lateres pro saxis et bitumen pro cemento

Και ειπεν ο εις προς τον αλλον, Ελθετε, ας καμωμεν πλινθους, και ας ψησωμεν αυτας εν πυρι και εχρησιμευσεν εις αυτους η μεν πλινθος αντι πετρας, η δε ασφαλτος εχρησιμευσεν εις αυτους αντι πηλου.

et dixerunt venite faciamus nobis civitatem et turrem cuius culmen pertingat ad caelum et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras

Και ειπον, Ελθετε, ας οικοδομησωμεν εις εαυτους πολιν και πυργον, του οποιου η κορυφη να φθανη εως του ουρανου και ας αποκτησωμεν εις εαυτους ονομα, μηπως διασπαρωμεν επι του προσωπου πασης της γης.

descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrem quam aedificabant filii Adam

Κατεβη δε ο Κυριος δια να ιδη την πολιν και τον πυργον, τον οποιον ωκοδομησαν οι υιοι των ανθρωπων.

et dixit ecce unus est populus et unum labium omnibus coeperuntque hoc facere nec desistent a cogitationibus suis donec eas opere conpleant

Και ειπεν ο Κυριος, Ιδου, εις λαος, και παντες εχουσι μιαν γλωσσαν, και ηρχισαν να καμνωσι τουτο και τωρα δεν θελει εμποδισθη εις αυτους παν ο, τι σκοπευουσι να καμωσιν

venite igitur descendamus et confundamus ibi linguam eorum ut non audiat unusquisque vocem proximi sui

ελθετε, ας καταβωμεν και ας συγχυσωμεν εκει την γλωσσαν αυτων, δια να μη εννοη ο εις του αλλου την γλωσσαν.

atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras et cessaverunt aedificare civitatem

Και διεσκορπισεν αυτους ο Κυριος εκειθεν επι του προσωπου πασης της γης και επαυσαν να οικοδομωσι την πολιν.

et idcirco vocatum est nomen eius Babel quia ibi confusum est labium universae terrae et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum

Δια τουτο ωνομασθη το ονομα αυτης Βαβελ διοτι εκει συνεχεεν ο Κυριος την γλωσσαν πασης της γης και εκειθεν διεσκορπισεν αυτους ο Κυριος επι το προσωπον πασης της γης.

hae generationes Sem Sem centum erat annorum quando genuit Arfaxad biennio post diluvium

Αυτη ειναι η γενεαλογια του Σημ. Ο Σημ ητο ετων εκατον, οτε εγεννησε τον Αρφαξαδ δυο ετη μετα τον κατακλυσμον

vixitque Sem postquam genuit Arfaxad quingentos annos et genuit filios et filias

και εζησεν ο Σημ, αφου εγεννησε τον Αρφαξαδ, πεντακοσια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

porro Arfaxad vixit triginta quinque annos et genuit Sale

Και ο Αρφαξαδ εζησε τριακοντα πεντε ετη, και εγεννησε τον Σαλα

vixitque Arfaxad postquam genuit Sale trecentis tribus annis et genuit filios et filias

και εζησεν ο Αρφαξαδ, αφου εγεννησε τον Σαλα, τετρακοσια τρια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

Sale quoque vixit triginta annis et genuit Eber

Και ο Σαλα εζησε τριακοντα ετη, και εγεννησε τον Εβερ

vixitque Sale postquam genuit Eber quadringentis tribus annis et genuit filios et filias

και εζησεν ο Σαλα, αφου εγεννησε τον Εβερ, τετρακοσια τρια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

vixit autem Eber triginta quattuor annis et genuit Faleg

Και εζησεν ο Εβερ τριακοντα τεσσαρα ετη, και εγεννησε τον Φαλεγ

et vixit Eber postquam genuit Faleg quadringentis triginta annis et genuit filios et filias

και εζησεν ο Εβερ, αφου εγεννησε τον Φαλεγ, τετρακοσια τριακοντα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

vixit quoque Faleg triginta annis et genuit Reu

Και εζησεν ο Φαλεγ τριακοντα ετη, και εγεννησε τον Ραγαυ

vixitque Faleg postquam genuit Reu ducentis novem annis et genuit filios et filias

και εζησεν ο Φαλεγ, αφου εγεννησε τον Ραγαυ, διακοσια εννεα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

vixit autem Reu triginta duobus annis et genuit Sarug

Και εζησεν ο Ραγαυ τριακοντα δυο ετη, και εγεννησε τον Σερουχ

vixitque Reu postquam genuit Sarug ducentis septem annis et genuit filios et filias

και εζησεν ο Ραγαυ, αφου εγεννησε τον Σερουχ, διακοσια επτα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

vixit vero Sarug triginta annis et genuit Nahor

Και εζησεν ο Σερουχ τριακοντα ετη, και εγεννησε τον Ναχωρ

vixitque Sarug postquam genuit Nahor ducentos annos et genuit filios et filias

και εζησεν ο Σερουχ, αφου εγεννησε τον Ναχωρ, διακοσια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

vixit autem Nahor viginti novem annis et genuit Thare

Και εζησεν ο Ναχωρ εικοσιεννεα ετη, και εγεννησε τον Θαρα

vixitque Nahor postquam genuit Thare centum decem et novem annos et genuit filios et filias

και εζησεν ο Ναχωρ, αφου εγεννησε τον Θαρα, εκατον δεκαεννεα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

vixitque Thare septuaginta annis et genuit Abram et Nahor et Aran

Και εζησεν ο Θαρα εβδομηκοντα ετη, και εγεννησε τον Αβραμ, τον Ναχωρ, και τον Αρραν.

hae sunt autem generationes Thare Thare genuit Abram et Nahor et Aran porro Aran genuit Loth

Και αυτη ειναι η γενεαλογια του Θαρα ο Θαρα εγεννησε τον Αβραμ, τον Ναχωρ, και τον Αρραν και ο Αρραν εγεννησε τον Λωτ.

mortuusque est Aran ante Thare patrem suum in terra nativitatis suae in Ur Chaldeorum

Και απεθανεν ο Αρραν ενωπιον Θαρα του πατρος αυτου εν τω τοπω της γεννησεως αυτου, εν Ουρ των Χαλδαιων.

duxerunt autem Abram et Nahor uxores nomen autem uxoris Abram Sarai et nomen uxoris Nahor Melcha filia Aran patris Melchae et patris Ieschae

Και ελαβον ο Αβραμ και ο Ναχωρ εις εαυτους γυναικας το ονομα της γυναικος του Αβραμ ητο Σαρα και το ονομα της γυναικος του Ναχωρ, Μελχα, θυγατηρ του Αρραν, πατρος Μελχα, και πατρος Ιεσχα.

erat autem Sarai sterilis nec habebat liberos

Η δε Σαρα ητο στειρα, δεν ειχε τεκνον.

tulit itaque Thare Abram filium suum et Loth filium Aran filium filii sui et Sarai nurum suam uxorem Abram filii sui et eduxit eos de Ur Chaldeorum ut irent in terram Chanaan veneruntque usque Haran et habitaverunt ibi

Και ελαβεν ο Θαρα Αβραμ τον υιον αυτου και Λωτ τον υιον του Αρραν εγγονον εαυτου, και Σαραν την εαυτου νυμφην, την γυναικα Αβραμ του υιου αυτου και εξηλθον ομου απο της Ουρ των Χαλδαιων, δια να υπαγωσιν εις την γην Χανααν και ηλθον εως Χαρραν και κατωκησαν εκει.

et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum et mortuus est in Haran

Και εγειναν αι ημεραι του Θαρα διακοσια πεντε ετη και απεθανεν ο Θαρα εν Χαρραν.