Leviticus 25

locutusque est Dominus ad Mosen in monte Sinai dicens
וידבר יהוה אל משה בהר סיני לאמר׃
loquere filiis Israhel et dices ad eos quando ingressi fueritis terram quam ego dabo vobis sabbatizet sabbatum Domini
דבר אל בני ישראל ואמרת אלהם כי תבאו אל הארץ אשר אני נתן לכם ושבתה הארץ שבת ליהוה׃
sex annis seres agrum tuum et sex annis putabis vineam tuam colligesque fructus eius
שש שנים תזרע שדך ושש שנים תזמר כרמך ואספת את תבואתה׃
septimo autem anno sabbatum erit terrae requietionis Domini agrum non seres et vineam non putabis
ובשנה השביעת שבת שבתון יהיה לארץ שבת ליהוה שדך לא תזרע וכרמך לא תזמר׃
quae sponte gignit humus non metes et uvas primitiarum tuarum non colliges quasi vindemiam annus enim requietionis terrae est
את ספיח קצירך לא תקצור ואת ענבי נזירך לא תבצר שנת שבתון יהיה לארץ׃
sed erunt vobis in cibum tibi et servo tuo ancillae et mercennario tuo et advenae qui peregrinantur apud te
והיתה שבת הארץ לכם לאכלה לך ולעבדך ולאמתך ולשכירך ולתושבך הגרים עמך׃
iumentis tuis et pecoribus omnia quae nascuntur praebebunt cibum
ולבהמתך ולחיה אשר בארצך תהיה כל תבואתה לאכל׃
numerabis quoque tibi septem ebdomades annorum id est septem septies quae simul faciunt annos quadraginta novem
וספרת לך שבע שבתת שנים שבע שנים שבע פעמים והיו לך ימי שבע שבתת השנים תשע וארבעים שנה׃
et clanges bucina mense septimo decima die mensis propitiationis tempore in universa terra vestra
והעברת שופר תרועה בחדש השבעי בעשור לחדש ביום הכפרים תעבירו שופר בכל ארצכם׃
sanctificabisque annum quinquagesimum et vocabis remissionem cunctis habitatoribus terrae tuae ipse est enim iobeleus revertetur homo ad possessionem suam et unusquisque rediet ad familiam pristinam
וקדשתם את שנת החמשים שנה וקראתם דרור בארץ לכל ישביה יובל הוא תהיה לכם ושבתם איש אל אחזתו ואיש אל משפחתו תשבו׃
quia iobeleus est et quinquagesimus annus non seretis neque metetis sponte in agro nascentia et primitias vindemiae non colligetis
יובל הוא שנת החמשים שנה תהיה לכם לא תזרעו ולא תקצרו את ספיחיה ולא תבצרו את נזריה׃
ob sanctificationem iobelei sed statim ablata comedetis
כי יובל הוא קדש תהיה לכם מן השדה תאכלו את תבואתה׃
anno iobelei redient omnes ad possessiones suas
בשנת היובל הזאת תשבו איש אל אחזתו׃
quando vendes quippiam civi tuo vel emes ab eo ne contristes fratrem tuum sed iuxta numerum annorum iobelei emes ab eo
וכי תמכרו ממכר לעמיתך או קנה מיד עמיתך אל תונו איש את אחיו׃
et iuxta supputationem frugum vendet tibi
במספר שנים אחר היובל תקנה מאת עמיתך במספר שני תבואת ימכר לך׃
quanto plus anni remanserint post iobeleum tanto crescet et pretium et quanto minus temporis numeraveris tanto minoris et emptio constabit tempus enim frugum vendet tibi
לפי רב השנים תרבה מקנתו ולפי מעט השנים תמעיט מקנתו כי מספר תבואת הוא מכר לך׃
nolite adfligere contribules vestros sed timeat unusquisque Deum suum quia ego Dominus Deus vester
ולא תונו איש את עמיתו ויראת מאלהיך כי אני יהוה אלהיכם׃
facite praecepta mea et iudicia custodite et implete ea ut habitare possitis in terra absque ullo pavore
ועשיתם את חקתי ואת משפטי תשמרו ועשיתם אתם וישבתם על הארץ לבטח׃
et gignat vobis humus fructus suos quibus vescamini usque ad saturitatem nullius impetum formidantes
ונתנה הארץ פריה ואכלתם לשבע וישבתם לבטח עליה׃
quod si dixeritis quid comedemus anno septimo si non seruerimus neque collegerimus fruges nostras
וכי תאמרו מה נאכל בשנה השביעת הן לא נזרע ולא נאסף את תבואתנו׃
dabo benedictionem meam vobis anno sexto et faciet fructus trium annorum
וצויתי את ברכתי לכם בשנה הששית ועשת את התבואה לשלש השנים׃
seretisque anno octavo et comedetis veteres fruges usque ad nonum annum donec nova nascantur edetis vetera
וזרעתם את השנה השמינת ואכלתם מן התבואה ישן עד השנה התשיעת עד בוא תבואתה תאכלו ישן׃
terra quoque non veniet in perpetuum quia mea est et vos advenae et coloni mei estis
והארץ לא תמכר לצמתת כי לי הארץ כי גרים ותושבים אתם עמדי׃
unde cuncta regio possessionis vestrae sub redemptionis condicione vendetur
ובכל ארץ אחזתכם גאלה תתנו לארץ׃
si adtenuatus frater tuus vendiderit possessiunculam suam et voluerit propinquus eius potest redimere quod ille vendiderat
כי ימוך אחיך ומכר מאחזתו ובא גאלו הקרב אליו וגאל את ממכר אחיו׃
sin autem non habuerit proximum et ipse pretium ad redimendum potuerit invenire
ואיש כי לא יהיה לו גאל והשיגה ידו ומצא כדי גאלתו׃
conputabuntur fructus ex eo tempore quo vendidit et quod reliquum est reddet emptori sicque recipiet possessionem suam
וחשב את שני ממכרו והשיב את העדף לאיש אשר מכר לו ושב לאחזתו׃
quod si non invenerit manus eius ut reddat pretium habebit emptor quod emerat usque ad annum iobeleum in ipso enim omnis venditio redit ad dominum et ad possessorem pristinum
ואם לא מצאה ידו די השיב לו והיה ממכרו ביד הקנה אתו עד שנת היובל ויצא ביבל ושב לאחזתו׃
qui vendiderit domum intra urbis muros habebit licentiam redimendi donec unus impleatur annus
ואיש כי ימכר בית מושב עיר חומה והיתה גאלתו עד תם שנת ממכרו ימים תהיה גאלתו׃
si non redemerit et anni circulus fuerit evolutus emptor possidebit eam et posteri eius in perpetuum et redimi non poterit etiam in iobeleo
ואם לא יגאל עד מלאת לו שנה תמימה וקם הבית אשר בעיר אשר לא חמה לצמיתת לקנה אתו לדרתיו לא יצא ביבל׃
sin autem in villa fuerit domus quae muros non habet agrorum iure vendetur si ante redempta non fuerit in iobeleo revertetur ad dominum
ובתי החצרים אשר אין להם חמה סביב על שדה הארץ יחשב גאלה תהיה לו וביבל יצא׃
aedes Levitarum quae in urbibus sunt semper possunt redimi
וערי הלוים בתי ערי אחזתם גאלת עולם תהיה ללוים׃
si redemptae non fuerint in iobeleo revertentur ad dominos quia domus urbium leviticarum pro possessionibus sunt inter filios Israhel
ואשר יגאל מן הלוים ויצא ממכר בית ועיר אחזתו ביבל כי בתי ערי הלוים הוא אחזתם בתוך בני ישראל׃
suburbana autem eorum non venient quia possessio sempiterna est
ושדה מגרש עריהם לא ימכר כי אחזת עולם הוא להם׃
si adtenuatus fuerit frater tuus et infirmus manu et susceperis eum quasi advenam et peregrinum et vixerit tecum
וכי ימוך אחיך ומטה ידו עמך והחזקת בו גר ותושב וחי עמך׃
ne accipias usuras ab eo nec amplius quam dedisti time Deum tuum ut vivere possit frater tuus apud te
אל תקח מאתו נשך ותרבית ויראת מאלהיך וחי אחיך עמך׃
pecuniam tuam non dabis ei ad usuram et frugum superabundantiam non exiges
את כספך לא תתן לו בנשך ובמרבית לא תתן אכלך׃
ego Dominus Deus vester qui eduxi vos de terra Aegypti ut darem vobis terram Chanaan et essem vester Deus
אני יהוה אלהיכם אשר הוצאתי אתכם מארץ מצרים לתת לכם את ארץ כנען להיות לכם לאלהים׃
si paupertate conpulsus vendiderit se tibi frater tuus non eum opprimes servitute famulorum
וכי ימוך אחיך עמך ונמכר לך לא תעבד בו עבדת עבד׃
sed quasi mercennarius et colonus erit usque ad annum iobeleum operabitur apud te
כשכיר כתושב יהיה עמך עד שנת היבל יעבד עמך׃
et postea egredietur cum liberis suis et revertetur ad cognationem et ad possessionem patrum suorum
ויצא מעמך הוא ובניו עמו ושב אל משפחתו ואל אחזת אבתיו ישוב׃
mei enim servi sunt et ego eduxi eos de terra Aegypti non venient condicione servorum
כי עבדי הם אשר הוצאתי אתם מארץ מצרים לא ימכרו ממכרת עבד׃
ne adfligas eum per potentiam sed metuito Deum tuum
לא תרדה בו בפרך ויראת מאלהיך׃
servus et ancilla sint vobis de nationibus quae in circuitu vestro sunt
ועבדך ואמתך אשר יהיו לך מאת הגוים אשר סביבתיכם מהם תקנו עבד ואמה׃
et de advenis qui peregrinantur apud vos vel qui ex his nati fuerint in terra vestra hos habebitis famulos
וגם מבני התושבים הגרים עמכם מהם תקנו וממשפחתם אשר עמכם אשר הולידו בארצכם והיו לכם לאחזה׃
et hereditario iure transmittetis ad posteros ac possidebitis in aeternum fratres autem vestros filios Israhel ne opprimatis per potentiam
והתנחלתם אתם לבניכם אחריכם לרשת אחזה לעלם בהם תעבדו ובאחיכם בני ישראל איש באחיו לא תרדה בו בפרך׃
si invaluerit apud vos manus advenae atque peregrini et adtenuatus frater tuus vendiderit se ei aut cuiquam de stirpe eius
וכי תשיג יד גר ותושב עמך ומך אחיך עמו ונמכר לגר תושב עמך או לעקר משפחת גר׃
post venditionem potest redimi qui voluerit ex fratribus suis redimet eum
אחרי נמכר גאלה תהיה לו אחד מאחיו יגאלנו׃
et patruus et patruelis et consanguineus et adfinis sin autem et ipse potuerit redimet se
או דדו או בן דדו יגאלנו או משאר בשרו ממשפחתו יגאלנו או השיגה ידו ונגאל׃
supputatis dumtaxat annis a tempore venditionis suae usque ad annum iobeleum et pecunia qua venditus fuerat iuxta annorum numerum et rationem mercennarii supputata
וחשב עם קנהו משנת המכרו לו עד שנת היבל והיה כסף ממכרו במספר שנים כימי שכיר יהיה עמו׃
si plures fuerint anni qui remanent usque ad iobeleum secundum hos reddet et pretium
אם עוד רבות בשנים לפיהן ישיב גאלתו מכסף מקנתו׃
si pauci ponet rationem cum eo iuxta annorum numerum et reddet emptori quod reliquum est annorum
ואם מעט נשאר בשנים עד שנת היבל וחשב לו כפי שניו ישיב את גאלתו׃
quibus ante servivit mercedibus inputatis non adfliget eum violenter in conspectu tuo
כשכיר שנה בשנה יהיה עמו לא ירדנו בפרך לעיניך׃
quod si per haec redimi non potuerit anno iobeleo egredietur cum liberis suis
ואם לא יגאל באלה ויצא בשנת היבל הוא ובניו עמו׃
mei sunt enim servi filii Israhel quos eduxi de terra Aegypti
כי לי בני ישראל עבדים עבדי הם אשר הוצאתי אותם מארץ מצרים אני יהוה אלהיכם׃