Psalms 77

Для дириґетна хору. Псалом Асафів.

Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

Мій голос до Бога, й я кликати буду, мій голос до Бога, й почує мене!

En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

В день недолі моєї шукаю я Господа, до Нього рука моя витягнена вночі й не зомліє, не хоче душа моя бути потішена:

Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. Sela.

згадаю про Бога й зідхаю, розважаю й мій дух омліває! Села.

Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

Ти держиш повіки очей моїх, я побитий і не говорю...

Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

Пригадую я про дні давні, про роки відвічні,

Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

свою пісню вночі я пригадую, говорю з своїм серцем, а мій дух розважає:

Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

Чи навіки покине Господь, і вже більш не вподобає?

Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

Чи навіки спинилася милість Його? Чи скінчилося слово Його в рід і рід?

Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

Чи Бог милувати позабув? Чи гнівом замкнув Він Своє милосердя? Села.

Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

і промовив був я: То страждання моє переміна правиці Всевишнього.

Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

Пригадаю я вчинки Господні, як чудо Твоє я згадаю віддавна,

Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

і буду я думати про кожен Твій чин, і про вчинки Твої оповім!

Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

Боже, святая дорога Твоя, котрий бог великий, як Бог наш?

Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

Ти Той Бог, що чуда вчиняє, Ти виявив силу Свою між народами,

Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.

Ти визволив люд Свій раменом, синів Якова й Йосипа! Села.

Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

Тебе бачили води, о Боже, Тебе бачили води й тремтіли, затряслися й безодні.

Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

Лилася струмком вода з хмар, тучі видали грім, також там і сям Твої стріли літали.

La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

Гуркіт грому Твого на небесному колі, й блискавки освітили вселенну, тремтіла й тряслася земля!

Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

Через море дорога Твоя, а стежка Твоя через води великі, і не видно було Твоїх стіп. Ти провадив народ Свій, немов ту отару, рукою Мойсея та Аарона.

Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.