Proverbs 25

Και αυται ειναι παροιμιαι του Σολομωντος, τας οποιας συνελεξαν οι ανθρωποι του Εζεκιου, βασιλεως του Ιουδα.

haec quoque parabolae Salomonis quas transtulerunt viri Ezechiae regis Iuda

Δοξα του Θεου ειναι να καλυπτη το πραγμα δοξα δε των βασιλεων να εξιχνιαζωσι το πραγμα.

gloria Dei celare verbum et gloria regum investigare sermonem

Ο ουρανος κατα το υψος και η γη κατα το βαθος και η καρδια των βασιλεων ειναι ανεξερευνητα.

caelum sursum et terra deorsum et cor regum inscrutabile

Αφαιρεσον την σκωριαν απο του αργυρου, και σκευος θελει εξελθει εις τον χρυσοχοον

aufer robiginem de argento et egredietur vas purissimum

αφαιρεσον τους ασεβεις απ εμπροσθεν του βασιλεως, και ο θρονος αυτου θελει στερεωθη εν δικαιοσυνη.

aufer impietatem de vultu regis et firmabitur iustitia thronus eius

Μη αλαζονευου εμπροσθεν του βασιλεως, και μη ιστασαι εν τω τοπω των μεγαλων

ne gloriosus appareas coram rege et in loco magnorum ne steteris

Διοτι καλητερον να σοι ειπωσιν, Αναβα εδω, παρα να καταβιβασθης επι παρουσια του αρχοντος, τον οποιον ειδον οι οφθαλμοι σου.

melius est enim ut dicatur tibi ascende huc quam ut humilieris coram principe

Μη εξελθης εις εριδα ταχεως μηποτε εν τω τελει απορησης τι να καμης, οταν ο πλησιον σου σε καταισχυνη.

quae viderunt oculi tui ne proferas in iurgio cito ne postea emendare non possis cum dehonestaveris amicum tuum

Εκδικασον την δικην σου μετα του πλησιον σου και μη ανακαλυπτε το μυστικον αλλου

causam tuam tracta cum amico tuo et secretum extraneo non reveles

Μηποτε ο ακουων σε ονειδιση και η καταισχυνη σου δεν εξαλειφθη.

ne forte insultet tibi cum audierit et exprobrare non cesset

Λογος λαληθεις πρεποντως ειναι μηλα χρυσα εις ποικιλματα αργυρα.

mala aurea in lectis argenteis qui loquitur verbum in tempore suo

Ως ενωτιον χρυσουν και στολιδιον καθαρου χρυσιου, ειναι ο σοφος ο ελεγχων ωτιον υπηκοον.

inauris aurea et margaritum fulgens qui arguit sapientem et aurem oboedientem

Ως το ψυχος της χιονος εν καιρω του θερισμου, ουτως ειναι ο πιστος πρεσβυς εις τους αποστελλοντας αυτον διοτι αναπαυει την ψυχην των κυριων αυτου.

sicut frigus nivis in die messis ita legatus fidelis ei qui misit eum animam illius requiescere facit

Ο καυχωμενος εις δωρον ψευδες ομοιαζει συννεφα και ανεμον χωρις βροχης.

nubes et ventus et pluviae non sequentes vir gloriosus et promissa non conplens

Δι υπομονης πειθεται ο ηγεμων και η γλυκεια γλωσσα συντριβει οστα.

patientia lenietur princeps et lingua mollis confringet duritiam

Ευρηκας μελι; φαγε οσον σοι ειναι αρκετον, μηποτε υπερεμπλησθης απ αυτου και εξεμεσης αυτο.

mel invenisti comede quod sufficit tibi ne forte saturatus evomas illud

Σπανιως βαλε τον ποδα σου εις τον οικον του πλησιον σου, μηποτε σε βαρυνθη και σε μισηση.

subtrahe pedem tuum de domo proximi tui nequando satiatus oderit te

Ο ανθρωπος, οστις μαρτυρει κατα του πλησιον αυτου μαρτυριαν ψευδη, ειναι ως ροπαλον και μαχαιρα και βελος οξυ.

iaculum et gladius et sagitta acuta homo qui loquitur contra proximum suum testimonium falsum

Πιστις προς απιστον εν ημερα συμφορας ειναι ως οδοντιον σεσηπος και πους εξηρθρωμενος.

dens putridus et pes lapsus qui sperat super infideli in die angustiae

Ως ο εκδυομενος ιματιον εν ημερα ψυχους και το οξος επι νιτρον, ουτως ειναι ο ψαλλων ασματα εις λελυπημενην καρδιαν.

et amittit pallium in die frigoris acetum in nitro et qui cantat carmina cordi pessimo

Εαν πεινα ο εχθρος σου, δος εις αυτον αρτον να φαγη και εαν διψα, ποτισον αυτον υδωρ

si esurierit inimicus tuus ciba illum et si sitierit da ei aquam bibere

διοτι θελεις σωρευσει ανθρακας πυρος επι την κεφαλην αυτου, και ο Κυριος θελει σε ανταμειψει.

prunam enim congregabis super caput eius et Dominus reddet tibi

Ο βορρας ανεμος εκδιωκει την βροχην το δε ωργισμενον προσωπον την υποψιθυριζουσαν γλωσσαν.

ventus aquilo dissipat pluvias et facies tristis linguam detrahentem

Καλητερον να κατοικη τις εν γωνια δωματος, παρα εν οικω ευρυχωρω μετα γυναικος φιλεριδος.

melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi

Ως υδωρ ψυχρον εις ψυχην διψωσαν, ουτως ειναι αγγελιαι αγαθαι απο μακρυνης γης.

aqua frigida animae sitienti et nuntius bonus de terra longinqua

Ο δικαιος σφαλλων εμπροσθεν του ασεβους ειναι ως πηγη θολερα και βρυσις διαφθαρεισα.

fons turbatus pede et vena corrupta iustus cadens coram impio

Καθως δεν ειναι καλον να τρωγη τις πολυ μελι, ουτω δεν ειναι ενδοξον να ζητη την ιδιαν αυτου δοξαν.

sicut qui mel multum comedit non est ei bonum sic qui scrutator est maiestatis opprimitur gloria

Οστις δεν κρατει το πνευμα αυτου, ειναι ως πολις κατηδαφισμενη και ατειχιστος.

sicut urbs patens et absque murorum ambitu ita vir qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum