Proverbs 24

Μη ζηλευε τους κακους ανθρωπους, μηδε επιθυμει να ησαι μετ αυτων

ne aemuleris viros malos nec desideres esse cum eis

διοτι η καρδια αυτων μελετα καταδυναστευσιν, και τα χειλη αυτων λαλουσι κακουργιας.

quia rapinas meditatur mens eorum et fraudes labia eorum loquuntur

Δια της σοφιας οικοδομειται οικος και δια της συνεσεως στερεονεται.

sapientia aedificabitur domus et prudentia roborabitur

Και δια της γνωσεως τα ταμεια θελουσι γεμισθη απο παντος πολυτιμου και ευφροσυνου πλουτου.

in doctrina replebuntur cellaria universa substantia pretiosa et pulcherrima

Ο σοφος ανθρωπος ισχυει, και ο ανθρωπος ο φρονιμος αυξανει δυναμιν.

vir sapiens et fortis est et vir doctus robustus et validus

Διοτι δια σοφων βουλων θελεις καμει τον πολεμον σου εκ του πληθους δε των συμβουλων προερχεται σωτηρια.

quia cum dispositione initur bellum et erit salus ubi multa consilia sunt

Η σοφια ειναι παραπολυ υψηλη δια τον αφρονα δεν θελει ανοιξει το στομα αυτου εν τη πυλη.

excelsa stulto sapientia in porta non aperiet os suum

Οστις μελετα να πραξη κακον, θελει ονομασθη ανηρ κακεντρεχης.

qui cogitat malefacere stultus vocabitur

Η μελετη της αφροσυνης ειναι αμαρτια και ο χλευαστης βδελυγμα εις τους ανθρωπους.

cogitatio stulti peccatum est et abominatio hominum detractor

Εαν μικροψυχησης εν τη ημερα της συμφορας, μικρα ειναι η δυναμις σου.

si desperaveris lassus in die angustiae inminuetur fortitudo tua

Ελευθερονε τους συρομενους εις θανατον, και μη αποσυρου απο των οντων εις ακμην σφαγης.

erue eos qui ducuntur ad mortem et qui trahuntur ad interitum liberare ne cesses

Εαν ειπης, Ιδου, ημεις δεν εξευρομεν τουτο δεν γνωριζει ο σταθμιζων τας καρδιας; και ο φυλαττων την ψυχην σου και αποδιδων εις εκαστον κατα τα εργα αυτου, δεν εξευρει;

si dixeris vires non suppetunt qui inspector est cordis ipse intellegit et servatorem animae tuae nihil fallit reddetque homini iuxta opera sua

Υιε μου, φαγε μελι, διοτι ειναι καλον και κηρηθραν, διοτι ειναι γλυκεια επι του ουρανισκον σου

comede fili mi mel quia bonum est et favum dulcissimum gutturi tuo

Τοιαυτη θελει εισθαι εις την ψυχην σου η γνωσις της σοφιας οταν ευρης αυτην, τοτε θελεις λαβει αμοιβην, και η ελπις σου δεν θελει εκκοπη.

sic et doctrina sapientiae animae tuae quam cum inveneris habebis in novissimis et spes tua non peribit

Μη στηνε παγιδα, ω ανομε, κατα της κατοικιας του δικαιου μη ταραξης τον τοπον της αναπαυσεως αυτου

ne insidieris et quaeras impietatem in domo iusti neque vastes requiem eius

διοτι ο δικαιος πιπτει επτακις και σηκονεται αλλ οι ασεβεις θελουσι πεσει εις ολεθρον.

septies enim cadet iustus et resurget impii autem corruent in malum

Εις την πτωσιν του εχθρου σου μη χαρης και εις το ολισθημα αυτου ας μη ευφραινεται η καρδια σου

cum ceciderit inimicus tuus ne gaudeas et in ruina eius ne exultet cor tuum

Μηποτε ο Κυριος ιδη και φανη τουτο κακον εις τους οφθαλμους αυτου και μεταστρεψη τον θυμον αυτου απ αυτου.

ne forte videat Dominus et displiceat ei et auferat ab eo iram suam

Μη αγανακτει περι των πονηρευομενων μη ζηλευε τους ασεβεις

ne contendas cum pessimis nec aemuleris impios

διοτι δεν θελει εχει τελος αγαθον ο κακος ο λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.

quoniam non habent futurorum spem mali et lucerna impiorum extinguetur

Υιε μου, φοβου τον Κυριον και τον βασιλεα και μη εχε συγκοινωνιαν μετα στασιαστων

time Dominum fili mi et regem et cum detractoribus non commiscearis

διοτι η συμφορα αυτων θελει επελθει εξαιφνης και τις γνωριζει αμφοτερων τας τιμωριας;

quoniam repente consurget perditio eorum et ruinam utriusque quis novit

Ταυτα προσετι ειναι δια τους σοφους. Η προσωποληψια εν τη κρισει δεν ειναι καλον.

haec quoque sapientibus cognoscere personam in iudicio non est bonum

Τον λεγοντα προς τον ασεβη, Εισαι δικαιος, τουτον οι λαοι θελουσι καταρασθη και τα εθνη θελουσι βδελυττεσθαι

qui dicit impio iustus es maledicent ei populi et detestabuntur eum tribus

αλλ εις τους ελεγχοντας αυτον θελει εισθαι χαρις, και ευλογια αγαθων θελει ελθει επ αυτους.

qui arguunt laudabuntur et super ipsos veniet benedictio

Οστις αποκρινεται λογους ορθους, ειναι ως ο φιλων τα χειλη.

labia deosculabitur qui recta verba respondet

Διαταττε το εργον σου εξω και προετοιμαζε αυτο εις σεαυτον εν τω αγρω και επειτα οικοδομησον τον οικον σου.

praepara foris opus tuum et diligenter exerce agrum tuum ut postea aedifices domum tuam

Μη ησο μαρτυς αδικος κατα του πλησιον σου, μηδε απατα δια των χειλεων σου.

ne sis testis frustra contra proximum tuum nec lactes quemquam labiis tuis

Μη ειπης, Καθως εκαμεν εις εμε, ουτω θελω καμει εις αυτον θελω αποδωσει εις τον ανθρωπον κατα το εργον αυτου.

ne dicas quomodo fecit mihi sic faciam ei reddam unicuique secundum opus suum

Διεβαινον δια του αγρου του οκνηρου και δια του αμπελωνος του ανθρωπου του ενδεους φρενων

per agrum hominis pigri transivi et per vineam viri stulti

και ιδου, πανταχου ειχον βλαστησει ακανθαι κνιδαι ειχον σκεπασει το προσωπον αυτου, και το λιθοφραγμα αυτου ητο κατακεκρημνισμενον.

et ecce totum repleverant urticae operuerant superficiem eius spinae et maceria lapidum destructa erat

Τοτε εγω θεωρησας εσυλλογισθην εν τη καρδια μου ειδον, και ελαβον διδασκαλιαν.

quod cum vidissem posui in corde meo et exemplo didici disciplinam

Ολιγος υπνος, ολιγος νυσταγμος, ολιγη συμπλοκη των χειρων εις τον υπνον

parum inquam dormies modicum dormitabis pauxillum manus conseres ut quiescas

επειτα η πτωχεια σου ερχεται ως ταχυδρομος, και η ενδεια σου ως ανηρ ενοπλος.

et veniet quasi cursor egestas tua et mendicitas quasi vir armatus