Proverbs 13

Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον.
EL hijo sabio toma el consejo del padre: Mas el burlador no escucha las reprensiones.
Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα η δε ψυχη των ανομων αδικιαν.
Del fruto de su boca el hombre comerá bien: Mas el alma de los prevaricadores hallará mal.
Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη.
El que guarda su boca guarda su alma: Mas el que mucho abre sus labios tendrá calamidad.
Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη.
Desea, y nada alcanza el alma del perezoso: Mas el alma de los diligentes será engordada.
Ο δικαιος μισει λογον ψευδη ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος.
El justo aborrece la palabra de mentira: Mas el impío se hace odioso é infame.
Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον.
La justicia guarda al de perfecto camino: Mas la impiedad trastornará al pecador.
Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν.
Hay quienes se hacen ricos, y no tienen nada: Y hay quienes se hacen pobres, y tienen muchas riquezas.
Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν.
La redención de la vida del hombre son sus riquezas: Pero el pobre no oye censuras.
Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.
La luz de los justos se alegrará: Mas apagaráse la lámpara de los impíos.
Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας.
Ciertamente la soberbia parirá contienda: Mas con los avisados es la sabiduría.
Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη.
Disminuiránse las riquezas de vanidad: Empero multiplicará el que allega con su mano.
Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης.
La esperanza que se prolonga, es tormento del corazón: Mas árbol de vida es el deseo cumplido.
Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη.
El que menosprecia la palabra, perecerá por ello: Mas el que teme el mandamiento, será recompensado.
Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.
la ley del sabio es manantial de vida, Para apartarse de los lazos de la muerte.
Συνεσις αγαθη διδει χαριν η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον.
El buen entendimiento conciliará gracia: Mas el camino de los prevaricadores es duro.
Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν.
Todo hombre cuerdo obra con sabiduría: Mas el necio manifestará necedad.
Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις.
El mal mensajero caerá en mal: Mas el mensajero fiel es medicina.
Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη.
Pobreza y vergüenza tendrá el que menosprecia el consejo: Mas el que guarda la corrección, será honrado.
Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου.
El deseo cumplido deleita el alma: Pero apartarse del mal es abominación á los necios.
Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη.
El que anda con los sabios, sabio será; Mas el que se allega á los necios, será quebrantado.
Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον.
Mal perseguirá á los pecadores: Mas á los justos les será bien retribuído.
Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον.
El bueno dejará herederos á los hijos de los hijos; Y el haber del pecador, para el justo está guardado.
Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων τινες δε δι ελλειψιν κρισεως αφανιζονται.
En el barbecho de los pobres hay mucho pan: Mas piérdese por falta de juicio.
Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου αλλ ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω.
El que detiene el castigo, á su hijo aborrece: Mas el que lo ama, madruga á castigarlo.
Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι.
El justo come hasta saciar su alma: Mas el vientre de los impíos tendrá necesidad.