Job 6

Eyüp şöyle yanıtladı:

Job prit la parole et dit:

“Keşke üzüntüm tartılabilse, Acım teraziye konabilseydi!

Oh! s'il était possible de peser ma douleur, Et si toutes mes calamités étaient sur la balance,

Denizlerin kumundan ağır gelirdi, Bu yüzden abuk sabuk konuştum.

Elles seraient plus pesantes que le sable de la mer; Voilà pourquoi mes paroles vont jusqu'à la folie!

Çünkü Her Şeye Gücü Yeten’in okları içimde, Ruhum onların zehirini içiyor, Tanrı’nın dehşetleri karşıma dizildi.

Car les flèches du Tout-Puissant m'ont percé, Et mon âme en suce le venin; Les terreurs de Dieu se rangent en bataille contre moi.

Otu olan yaban eşeği anırır mı, Yemi olan öküz böğürür mü?

L'âne sauvage crie-t-il auprès de l'herbe tendre? Le boeuf mugit-il auprès de son fourrage?

Tatsız bir şey tuzsuz yenir mi, Yumurta akında tat bulunur mu?

Peut-on manger ce qui est fade et sans sel? Y a-t-il de la saveur dans le blanc d'un oeuf?

Böyle yiyeceklere dokunmak istemiyorum, Beni hasta ediyorlar.

Ce que je voudrais ne pas toucher, C'est là ma nourriture, si dégoûtante soit-elle!

“Keşke dileğim yerine gelse, Tanrı özlediğimi bana verse!

Puisse mon voeu s'accomplir, Et Dieu veuille réaliser mon espérance!

Kerem edip beni ezse, Elini çabuk tutup yaşam bağımı kesse!

Qu'il plaise à Dieu de m'écraser, Qu'il étende sa main et qu'il m'achève!

Yine avunur, Amansız derdime karşın sevinirdim, Çünkü Kutsal Olan’ın sözlerini yadsımadım.

Il me restera du moins une consolation, Une joie dans les maux dont il m'accable: Jamais je n'ai transgressé les ordres du Saint.

Gücüm nedir ki, bekleyeyim? Sonum nedir ki, sabredeyim?

Pourquoi espérer quand je n'ai plus de force? Pourquoi attendre quand ma fin est certaine?

Taş kadar güçlü müyüm, Etim tunçtan mı?

Ma force est-elle une force de pierre? Mon corps est-il d'airain?

Çaresiz kalınca Kendimi kurtaracak gücüm mü olur?

Ne suis-je pas sans ressource, Et le salut n'est-il pas loin de moi?

“Kederli insana dost sevgisi gerekir, Her Şeye Gücü Yeten’den korkmaktan vazgeçse bile.

Celui qui souffre a droit à la compassion de son ami, Même quand il abandonnerait la crainte du Tout-Puissant.

Kardeşlerim kuru bir dere gibi beni aldattı; Hani gürül gürül akan dereler vardır,

Mes frères sont perfides comme un torrent, Comme le lit des torrents qui disparaissent.

Eriyen buzlarla taşan, Kar sularıyla beslenen,

Les glaçons en troublent le cours, La neige s'y précipite;

Ama kurak mevsimde akmayan, Sıcakta yataklarında tükenen dereler... İşte öyle aldattılar beni.

Viennent les chaleurs, et ils tarissent, Les feux du soleil, et leur lit demeure à sec.

O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Tema’nın kervanları su arar, Saba’dan gelen yolcular umutla bakar.

Les caravanes se détournent de leur chemin, S'enfoncent dans le désert, et périssent.

O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Tema’nın kervanları su arar, Saba’dan gelen yolcular umutla bakar.

Les caravanes de Théma fixent le regard, Les voyageurs de Séba sont pleins d'espoir;

Ama oraya varınca umut bağladıkları için utanır, Hayal kırıklığına uğrarlar.

Ils sont honteux d'avoir eu confiance, Ils restent confondus quand ils arrivent.

Artık siz de bir hiç oldunuz, Dehşete kapılıp korkuyorsunuz.

Ainsi, vous êtes comme si vous n'existiez pas; Vous voyez mon angoisse, et vous en avez horreur!

‘Benim için bir şey verin’ Ya da, ‘Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın’ dedim mi?

Vous ai-je dit: Donnez-moi quelque chose, Faites en ma faveur des présents avec vos biens,

‘Benim için bir şey verin’ Ya da, ‘Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın’ dedim mi?

Délivrez-moi de la main de l'ennemi, Rachetez-moi de la main des méchants?

“Bana öğretin, susayım, Yanlışımı gösterin.

Instruisez-moi, et je me tairai; Faites-moi comprendre en quoi j'ai péché.

Doğru söz acıdır! Ama tartışmalarınız neyi kanıtlıyor?

Que les paroles vraies sont persuasives! Mais que prouvent vos remontrances?

Sözlerimi düzeltmek mi istiyorsunuz? Çaresizin sözlerini boş laf mı sayıyorsunuz?

Voulez-vous donc blâmer ce que j'ai dit, Et ne voir que du vent dans les discours d'un désespéré?

Öksüzün üzerine kura çeker, Arkadaşınızın üzerine pazarlık ederdiniz.

Vous accablez un orphelin, Vous persécutez votre ami.

“Şimdi lütfedip bana bakın, Yüzünüze karşı yalan söyleyecek değilim ya.

Regardez-moi, je vous prie! Vous mentirais-je en face?

Bırakın artık, haksızlık etmeyin, Bir daha düşünün, davamda haklıyım.

Revenez, ne soyez pas injustes; Revenez, et reconnaissez mon innocence.

Ağzımdan haksız bir söz çıkıyor mu, Damağım kötü niyeti ayırt edemiyor mu?

Y a-t-il de l'iniquité sur ma langue, Et ma bouche ne discerne-t-elle pas le mal?