Job 17

Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.

Még mindig csúfot űznek belőlem! Szemem az ő patvarkodásuk között virraszt.

Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.

Kezest magadnál rendelj, kérlek, nékem; *különben* ki csap velem kezet?

Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?

Minthogy az ő szívöket elzártad az értelem elől, azért nem is magasztalhatod fel őket.

Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.

A ki prédává juttatja barátait, annak fiainak szemei elfogyatkoznak.

Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.

Példabeszéddé tőn engem a népek előtt, és ijesztővé lettem előttök.

Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.

A bosszúság miatt szemem elhomályosodik, és minden tagom olyan, mint az árnyék.

Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.

Elálmélkodnak ezen a becsületesek, és az ártatlan a képmutató ellen támad.

Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.

Ám az igaz kitart az ő útján, és a tiszta kezű ember még erősebbé lesz.

Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.

Nosza hát, térjetek ide mindnyájan; jőjjetek, kérlek, úgy sem találok bölcset köztetek.

Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.

Napjaim elmulának, szívemnek kincsei: terveim meghiusulának.

Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.

Az éjszakát nappallá változtatják, és a világosság csakhamar sötétséggé lesz.

Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.

Ha reménykedem is, a sír *már* az én házam, a sötétségben vetettem az én ágyamat.

Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman:

A sírnak mondom: Te vagy az én atyám; a férgeknek pedig: Ti vagytok az én anyám és néném.

Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;

Hol tehát az én reménységem, ki törődik az én reménységemmel?

Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?

Leszáll az majd a sír üregébe, velem együtt nyugoszik a porban.

Lulusong sa mga pangawan ng Sheol, pagtataglay ng kapahingahan sa alabok.