Job 18

Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,
Felele pedig a sukhi Bildád, és monda:
Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.
Mikor akartok a beszédnek véget vetni? Értsétek meg *a dolgot,* azután szóljunk.
Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?
Miért állíttatunk barmoknak, és miért vagyunk tisztátalanok a ti szemeitekben?
Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?
Te éretted, a ki szaggatja lelkét haragjában, vajjon elhagyattatik-é a föld, és felszakasztatik-é a kőszikla helyéről?
Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.
Sőt inkább a gonoszok világa kialuszik, és nem fénylik az ő tüzöknek szikrája.
Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.
A világosság elsötétedik az ő sátorában, szövétneke kialszik felette.
Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.
Erős léptei aprókká lesznek, saját tanácsa rontja meg őt.
Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.
Mert lábaival hálóba bonyolódik, és ó-verem felett jár.
Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.
A sarka tőrbe akad, és kelepcze fogja meg őt.
Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.
Hurok rejtetett el a földbe ellene, és zsineg az ő *szokott* ösvényén.
Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.
Mindenfelől félelmek rettentik őt, és üldözik őt léptennyomon.
Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.
Éhség emészti fel az ő erejét, és nyomorúság leselkedik oldala mellett.
Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.
Megemészti testének izmait, megemészti izmait a halál zsengéje.
Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.
Eltünik sátorából az ő bátorsága, és a félelmek királyához folyamodik ő.
Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.
Az lakik sátorában, a ki nem az övé, és hajlékára kénkövet szórnak.
Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.
Alant elszáradnak gyökerei, és felülről levágatik az ága.
Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.
Emlékezete elvész a földről, még az utczákon sem marad fel a neve.
Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.
A világosságról a sötétségbe taszítják, a föld kerekségéről elüldözik őt.
Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.
Sem fia, sem unokája nem lesz az ő népében, és semmi maradéka az ő tanyáján.
Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.
Az ő pusztulásától megborzadnak, a kik következnek és rettegés fogja el a most élő embereket.
Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.
Ilyenek az álnok embernek hajlékai, és ilyen annak lakóhelye, a ki nem tiszteli Istent.