Job 7

 En stridsmans liv lever ju människan på jorden,  och hennes dagar äro såsom dagakarlens dagar.

Izali czas nie jest zamierzony człowiekowi na ziemi? a jako dni najemnicze nie są dni jego?

 Hon är lik en träl som flämtar efter skugga,  lik en dagakarl som får bida efter sin lön.

Jako sługa pragnie cienia, a jako najemnik czeka końca pracy swojej:

 Så har jag fått till arvedel månader av elände;  nätter av vedermöda hava blivit min lott.

Takiem ja prawem dziedzicznem wziął miesiące próżne, a nocy boleśne są mi naznaczone.

 Så snart jag har lagt mig, är min fråga:  »När skall jag då få stå upp?»  Ty aftonen synes mig så lång;  jag är övermätt av oro, innan morgonen har kommit.

Układęli się, tedy mówię: Kiedyż wstanę? a rychło pominie noc? i pełen bywam myślenia aż do świtania.

 Med förruttnelsens maskar höljes min kropp,  med en skorpa lik jord;  min hud skrymper samman och faller sönder.

Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się.

 Mina dagar fly snabbare än vävarens spole;  de försvinna utan något hopp.

Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.

 Tänk därpå att mitt liv är en fläkt,  att mitt öga icke mer skall få se någon lycka.

Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.

 Den nu ser mig, hans öga skall ej vidare skåda mig;  bäst din blick vilar på mig, är jag icke mer.

Ani mię ogląda oko, które mię widywało; oczy twoje obrócone będą na mię, a mnie nie będzie.

 Såsom ett moln som har försvunnit och gått bort,  så är den som har farit ned i dödsriket;  han kommer ej åter upp därifrån.

Jako niszczeje obłok i przemija, tak zstępujący do grobu nie wynijdzie;

 Aldrig mer vänder han tillbaka till sitt hus,  och hans plats vet icke av honom mer.

Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.

 Därför vill jag nu icke lägga band på min mun,  jag vill taga till orda i min andes ångest,  jag vill klaga i min själs bedrövelse.

Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej.

 Icke är jag väl ett hav eller ett havsvidunder,  så att du måste sätta ut vakt mot mig?

Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?

 När jag hoppas att min bädd skall trösta mig,  att mitt läger skall lindra mitt bekymmer,

Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja:

 då förfärar du mig genom drömmar,  och med syner förskräcker du mig.

Tedy mię straszysz przez sny, i przez widzenia trwożysz mną.

 Nej, hellre vill jag nu bliva kvävd,  hellre dö än vara blott knotor!

A przetoż obrała sobie powieszenie dusz moja, a śmierć raczej, niż zostać w kościach.

 Jag är led vid detta; aldrig kommer jag åter till liv.  Låt mig vara; mina dagar äro ju fåfänglighet.

Sprzykrzyłem sobie żywot, nie wiecznie będę żyw. Zaniechajże mię, bo marnością są dni moje.

 Vad är då en människa, att du gör så stor sak av henne,  aktar på henne så noga,

Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?

 synar henne var morgon,  prövar henne vart ögonblick?

A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go?

 Huru länge skall det dröja,  innan du vänder din blick ifrån mig,  lämnar mig i fred ett litet andetag?

Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?

 Om jag än har syndar, vad skadar jag därmed dig,  du människornas bespejare?  Varför har du satt mig till ett mål för dina angrepp  och låtit mig bliva en börda för mig själv?

Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?

 Varför vill du icke förlåta mig min överträdelse,  icke tillgiva mig min missgärning?  Nu måste jag ju snart gå till vila i stoftet;  om du söker efter mig, så är jag icke mer.

Przecz nie odejmiesz przestępstwa mego, i nie przepuścisz nieprawości mojej? Bo się teraz w prochu położę, a choćbyś mię szukał rano, nie będzie mię.