Job 6

I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Iov a luat cuvîntul şi a zis:
O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
,,Oh! de ar fi cu putinţă să mi se cîntărească durerea, şi să mi se pună toate nenorocirile în cumpănă,
Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
ar fi mai grele decît nisipul mării: de aceea îmi merg cuvintele pînă la nebunie!
Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Căci săgeţile Celui Atotputernic m'au străpuns, sufletul meu le suge otrava, şi groază Domnului bagă fiori în mine!
Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
Sbiară măgarul sălbatec cînd are verdeaţă? Mugeşte boul cînd are de mîncare?
Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
Poţi mînca ce -i fără gust şi fără sare? Are vreun gust albuşul unui ou?
Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
Orice lucru de care aş vrea să nu m'ating, acela -i hrana mea, fie cît de greţoasă ea!
Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
O, de mi s'ar asculta dorinţa, şi de mi-ar împlini Dumnezeu nădejdea!
Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
De ar vrea Dumnezeu să mă zdrobească, întindă-Şi mîna şi să mă prăpădească!
Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
Îmi va rămînea măcar această mîngîiere, această bucurie în durerile cu cari mă copleşeşte: că niciodată n'am călcat poruncile Celui Sfînt.
Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
La ce să mai nădăjduiesc cînd nu mai pot? La ce să mai aştept, cînd sfîrşitul se ştie?
Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
Tăria mea oare este o tărie de piatră? Trupul meu e de aramă?
Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
Nu sînt eu lipsit de ajutor, şi n'a fugit mîntuirea de mine?
Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
Cel ce sufere are drept la mila prietenului, chiar dacă părăseşte frica de Cel Atot puternic.
Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
Fraţii mei s'au arătat înşelători ca un pîrîu, ca albia pîraielor cari trec.
Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
Un sloi le turbură cursul, zăpada se îngrămădeşte pe ele;
Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
vine arşiţa vremii şi seacă, vine căldura soarelui, şi li se usucă albia.
Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
Cete de călători se abat din drumul lor, se cufundă în pustie, şi pier.
Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
Cetele celor din Tema se uită ţintă la ele, călătorii din Seba sînt plini de nădejde cînd le văd.
Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
Dar rămîn înşelaţi în nădejdea lor, rămîn uimiţi cînd ajung la ele.
Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
Aşa sînteţi şi voi acum pentru mine. Voi îmi vedeţi necazul, şi vă îngroziţi!
Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
V'am zis eu oare: ,Daţi-mi ceva, cheltuiţi din averile voastre pentru mine,
I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
scăpaţi-mă din mîna vrăjmaşului, răscumpăraţi-mă din mîna celor răi?`
Nauczcież mię , a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
Învăţaţi-mă, şi voi tăcea; faceţi-mă să înţeleg în ce am păcătuit.
O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
O cît de înduplecătoare sînt cuvintele adevărului! Dar ce dovedesc mustrările voastre?
Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
Vreţi să mă mustraţi pentru tot ce am zis, şi să nu vedeţi decît vînt în cuvintele unui desnădăjduit?
I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
Voi năpăstuiţi pe orfan, prigoniţi pe prietenul vostru.
Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
Uitaţi-vă la mine, vă rog! Doar nu voi minţi în faţă!
Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
Întoarceţi-vă, nu fiţi nedrepţi; întoarceţi-vă, şi mărturisiţi că sînt nevinovat!
A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
Este vreo nelegiuire pe limba mea, şi nu deosebeşte gura mea ce este rău?