Proverbs 13

En vis sønn hører på sin fars tilrettevisning, men en spotter hører ikke på irettesettelse.
Saĝa filo lernas de la patro; Sed mokanto ne aŭskultas moralinstruon.
Av sin munns frukt nyter en mann godt, men de troløses hu står til vold.
La frukto de la buŝo donas al homo bonan manĝon; Sed la deziro de krimuloj estas perforto.
Den som vokter sin munn, bevarer sitt liv; den som lukker sine leber vidt op, ham blir det til ulykke.
Kiu gardas sian buŝon, tiu gardas sian animon; Kiu tro malfermas sian buŝon, tiu pereas.
Den late attrår og får intet, men de flittige næres rikelig.
La animo de maldiligentulo deziras, kaj ne ricevas; Sed la animo de diligentuloj satiĝas.
Den rettferdige hater løgnaktige ord, men den ugudelige gjør det som ondt og skammelig er.
Vorton malveran virtulo malamas; Sed malvirtulo agas abomene kaj venas al honto.
Rettferdighet verner den som lever ustraffelig, men ugudelighet feller den som gjør synd.
La virto gardas tiun, kiu iras ĝustan vojon; Sed la malvirto pereigas pekulon.
Den ene ter sig som en rik mann og har dog slett ingen ting, og den andre ter sig som en fattig mann og har dog meget gods.
Unu ŝajnigas sin riĉa, havante nenion; Alia ŝajnigas sin malriĉa, havante grandan riĉecon.
En manns rikdom er løsepenger for hans liv, men den fattige er det ingen som truer.
Per sia riĉeco homo savas sian animon; Sed malriĉulo ne aŭskultas atentigon.
De rettferdiges lys skinner lystig, men de ugudeliges lampe slukner.
La lumo de virtuloj brilegas; Sed la lumilo de malvirtuloj estingiĝos.
Ved overmot voldes bare trette, men hos dem som lar sig råde, er visdom.
Nur de malhumileco venas malpaco; Sed la akceptantaj konsilojn havas saĝon.
Lett vunnet rikdom minker, men den som samler litt efter litt, øker sitt gods.
Riĉeco rapide akirita malgrandiĝas; Sed kion oni kolektas per laboro, tio multiĝas.
Langvarig venting gjør hjertet sykt, men et opfylt ønske er et livsens tre.
Espero prokrastata dolorigas la koron; Sed plenumita deziro estas arbo de vivo.
Den som forakter ordet, ødelegger sig selv; men den som frykter budet, han får lønn.
Kiu malŝatas diron, tiu malutilas al si mem; Sed respektanta ordonon estos rekompencita.
Den vises lære er en livsens kilde, ved den slipper en fra dødens snarer.
Instruo de saĝulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
Ved god forstand vinner en menneskenes yndest, men de troløses vei er hård.
Bona prudento plaĉigas; Sed la vojo de perfiduloj estas malglata.
Hver den som er klok, går frem med forstand, men en dåre utbreder dårskap.
Ĉiu prudentulo agas konscie; Sed malsaĝulo elmontras malsaĝecon.
Et ugudelig sendebud faller i ulykke, men et trofast bud er lægedom.
Malbona sendito falas en malfeliĉon; Sed sendito fidela sanigas.
Armod og skam får den som ikke vil vite av tukt; men den som akter på refselse, blir æret.
Malriĉa kaj hontigata estos tiu, kiu forpuŝas instruon; Sed kiu observas instruon, tiu estos estimata.
Opfylt ønske er søtt for sjelen, men å holde sig fra det onde er en vederstyggelighet for dårer.
Deziro plenumita estas agrabla por la animo; Sed malagrable por la malsaĝuloj estas deturni sin de malbono.
Søk omgang med de vise, og du skal bli vis; men dårers venn går det ille.
Kiu iras kun saĝuloj, tiu estos saĝa; Sed kamarado de malsaĝuloj suferos doloron.
Ulykke forfølger syndere, men rettferdige lønnes med godt.
Pekulojn persekutas malbono; Sed virtulojn rekompencas bono.
Den gode efterlater arv til barnebarn, men synderens gods er gjemt til den rettferdige.
Bonulo heredigas la nepojn; Kaj por virtulo konserviĝas la havo de pekulo.
De fattiges nyland gir meget føde; men mangen rykkes bort fordi han ikke gjør det som rett er.
Multe da manĝaĵo estas sur la kampo de malriĉuloj; Sed multaj pereas pro manko de justeco.
Den som sparer sitt ris, hater sin sønn; men den som elsker ham, tukter ham tidlig.
Kiu ŝparas sian vergon, tiu malamas sian filon; Sed kiu lin amas, tiu baldaŭ lin punas.
Den rettferdige eter så han blir mett, men de ugudeliges buk blir tom.
Virtulo manĝas, por satigi sian animon; Sed la ventro de malvirtuloj havas mankon.