Job 17

Efa ho ritra ny aiko; Efa milopilopy ny androko; Efa miandry ahy ny fasana.

Мій дух заламавсь, мої дні погасають, зостались мені самі гроби!...

Eny, fanesoana tokoa no manodidina ahy, ary tsy maintsy mijery ny filany ady amiko aho.

Дійсно, насмішки зо мною, й моє око в розгірченні їхнім ночує...

Masina Hianao, aoka ny tenanao ihany no hiantoka ahy aminao; Fa iza moa no hety hiantoka ahy?

Поклади, дай заставу за мене Ти Сам, хто ж то той, що умову зо мною заб'є по руках?

Fa ny fon'ireto dia voahidinao tsy hidiran'ny fahalalana; koa izany no tsy hanandratanao azy.

Бо від розуміння закрив Ти їх серце тому не звеличуєш їх.

Izay manolotra ny sakaizany ho babo, dia ho pahina kosa ny mason'ny zanany.

Він призначує ближніх на поділ, а очі синів його темніють,

Ary efa nanao ahy ho ambentinteny amin'ny firenena Izy, ka rorany mandrakariva ny tavako.

Він поставив мене за прислів'я в народів, і став я таким, на якого плюють...

Efa pahina ny masoko noho ny alahelo; Ary efa toy ny aloka ny momba ny tenako rehetra.

З безталання потемніло око моє, а всі члени мої як та тінь...

Ankona noho izany ny olona mahitsy, ary ny tsy manan-tsiny mihendratra mahita ny mpihatsaravela-tsihy.40

Праведники остовпіють на це, і невинний встає на безбожного.

Fa ny marina mifikitra tsara amin'ny halehany, ary izay madio tanana no hitombo hery.

І праведний буде держатись дороги своєї, а хто чисторукий побільшиться в силі.

Avia avokoa indray ary ianareo rehetra tsy mahita izay olon-kendry eo aminareo aho.

Але всі ви повернетеся, і приходьте, та я не знаходжу між вами розумного...

Mihelina ny androko, voaongotra ny fikasako. Dia izay hevitra fikirin'ny foko indrindra;

Мої дні проминули, порвалися думи мої, мого серця маєток,

Ny alina ataon'ireny ho antoandro, ary ny mazava ho efa akaiky, nefa tamy ihany ny maizina.

вони мені ніч обертають на день, наближують світло при темряві!

Raha mbola misy antenaiko, dia ny fiainan-tsi-hita fonenako ihany; Ao amin'ny maizina no hamelarako ny fandriako.

Якщо сподіваюсь, то тільки шеолу, як дому свого, в темноті постелю своє ложе...

Ny fasana no nantsoiko hoe: Raiko ianao; Ary ny kankana: Reniko sy anabaviko ianao.

До гробу я кличу: О батьку ти мій! До черви: Моя мамо та сестро моя!...

Fa aiza ary ny fanantenako? Ary iza no mahita azy?

Де ж тоді та надія моя? А надія моя, хто побачить її?

Midina any amin'ny vavahadin'ny fiainan-tsi-hita izany, raha mba hahita fitsaharana ao amin'ny vovoka aho.

До шеолових засувів зійде вона, коли зійдемо разом до пороху...