Proverbs 13

Il figliuol savio ascolta l’istruzione di suo padre, ma il beffardo non ascolta rimproveri.
فرزند عاقل تأدیب والدین خود را می‌پذیرد، امّا شخص خودخواه از پذیرفتن آن خودداری می‌کند.
Per il frutto delle sue labbra uno gode del bene, ma il desiderio dei perfidi è la violenza.
شخص نیک به‌خاطر کارهای نیک خود پاداش می‌گیرد، ولی شخص بداندیش فقط تشنهٔ ظلم است.
Chi custodisce la sua bocca preserva la propria vita; chi apre troppo le labbra va incontro alla rovina.
هر که زبان خود را نگه دارد، جان خود را حفظ می‌کند، امّا کسی‌که نسنجیده سخن بگوید، خود را هلاک می‌کند.
L’anima del pigro desidera, e non ha nulla, ma l’anima dei diligenti sarà soddisfatta appieno.
آدم تنبل آنچه را که آرزو می‌کند به دست نمی‌آورد، امّا شخص زحمتکش کامیاب می‌شود.
Il giusto odia la menzogna, ma l’empio getta sugli altri vituperio ed onta.
شخص درستکار از دروغ گفتن نفرت دارد، امّا آدم شریر رسوا و خوار می‌شود.
La giustizia protegge l’uomo che cammina nella integrità, ma l’empietà atterra il peccatore.
صداقتِ مردم درستکار، آنان را حفظ می‌کند، ولی شرارتِ اشخاص بدکار، آنها را به نابودی می‌کشاند.
C’è chi fa il ricco e non ha nulla; c’è chi fa il povero e ha di gran beni.
بعضی اشخاص، درحالی‌که چیزی ندارند، وانمود می‌کنند که ثروتمند هستند، کسانی هم هستند که خود را فقیر نشان می‌دهند، امّا صاحب ثروت هنگفتی می‌باشند.
La ricchezza d’un uomo serve come riscatto della sua vita, ma il povero non ode mai minacce.
ثروت شخص دولتمند صرف حفظ جان او می‌شود، امّا کسی فقیر را تهدید نمی‌کند.
La luce dei giusti è gaia, ma la lampada degli empi si spegne.
زندگی شخص نیک مانند چراغ نورانی می‌درخشد، امّا زندگی گناهکاران مثل چراغی است که در حال خاموشی می‌باشد.
Dall’orgoglio non vien che contesa, ma la sapienza è con chi dà retta ai consigli.
تکبّر باعث نزاع می‌شود، ولی شخص دانا نصیحت را می‌پذیرد.
La ricchezza male acquistata va scemando, ma chi accumula a poco a poco l’aumenta.
ثروتی که به آسانی به دست بیاید، بزودی از بین می‌رود، امّا دارایی‌ای که با کار و کوشش جمع می‌شود، به تدریج زیاد می‌گردد.
La speranza differita fa languire il cuore, ma il desiderio adempiuto è un albero di vita.
آرزویی که انجام آن به تعویق افتاده باشد، دل را بیمار می‌کند، امّا مرادی که برآورده می‌شود، خوشی و حیات می‌بخشد.
Chi sprezza la parola si costituisce, di fronte ad essa, debitore, ma chi rispetta il comandamento sarà ricompensato.
هر که نصیحت را خوار شمارد، بی‌سزا نمی‌ماند؛ امّا کسی‌که از آن پیروی می‌کند، پاداش می‌یابد.
L’insegnamento del savio è una fonte di vita per schivare le insidie della morte.
تعلیم شخص دانا چشمه حیات است و انسان را از دام مرگ می‌رهاند.
Buon senno procura favore, ma il procedere dei perfidi è duro.
دانایی انسان را محترم می‌سازد، ولی نتیجهٔ خیانت هلاکت است.
Ogni uomo accorto agisce con conoscenza, ma l’insensato fa sfoggio di follia.
آدم دانا سنجیده عمل می‌کند، امّا شخص نادان حماقت خود را نشان می‌دهد.
Il messo malvagio cade in sciagure, ma l’ambasciatore fedele reca guarigione.
قاصدی که مورد اعتماد نباشد، باعث گرفتاری می‌شود، امّا پیک امین موجب آرامش می‌گردد.
Miseria e vergogna a chi rigetta la correzione, ma chi dà retta alla riprensione è onorato.
فقر و رسوایی دامنگیر کسی می‌شود که تأدیب را نمی‌پذیرد، ولی شخصی که آن را قبول می‌کند، محترم شمرده می‌شود.
Il desiderio adempiuto è dolce all’anima, ma agl’insensati fa orrore l’evitare il male.
رسیدن به آرزو لذّت بخش است، امّا اشخاص نادان در پی آرزوهای پلید خود هستند و نمی‌خواهند از آنها دست بردارند.
Chi va coi savi diventa savio, ma il compagno degl’insensati diventa cattivo.
با اشخاص دانا معاشرت کن و دانا خواهی شد، با مردم نادان همنشین شو و زیان خواهی دید.
Il male perseguita i peccatori ma il giusto è ricompensato col bene.
بلا دامنگیر گناهکاران می‌شود، امّا چیزهای خوب نصیب مردم نیک می‌گردد.
L’uomo buono lascia una eredità ai figli de’ suoi figli, ma la ricchezza del peccatore è riserbata al giusto.
شخص نیک حتّی برای نوه‌های خود میراث بجا می‌گذارد، امّا ثروتی که گناهکاران اندوخته‌اند، به مردم درستکار می‌رسد.
Il campo lavorato dal povero dà cibo in abbondanza, ma v’è chi perisce per mancanza di equità.
زمین شخص فقیر ممکن است محصول فراوان بدهد، ولی مردم ظالم آن را از او می‌ربایند.
Chi risparmia la verga odia il suo figliuolo, ma chi l’ama, lo corregge per tempo.
کسی‌که فرزند خود را تنبیه نمی‌کند، او را دوست ندارد؛ امّا کسی‌که فرزند خود را دوست دارد، از تأدیب او کوتاهی نمی‌کند.
Il giusto ha di che mangiare a sazietà, ma il ventre degli empi manca di cibo.
شخص درستکار از خوراکی که دارد می‌خورد و سیر می‌شود، ولی آدم بدکار گرسنگی می‌کشد.