Job 7

הלא צבא לאנוש על ארץ וכימי שכיר ימיו׃

“Yeryüzünde insan yaşamı savaşı andırmıyor mu, Günleri gündelikçinin günlerinden farklı mı?

כעבד ישאף צל וכשכיר יקוה פעלו׃

Gölgeyi özleyen köle, Ücretini bekleyen gündelikçi gibi,

כן הנחלתי לי ירחי שוא ולילות עמל מנו לי׃

Miras olarak bana boş aylar verildi, Payıma sıkıntılı geceler düştü.

אם שכבתי ואמרתי מתי אקום ומדד ערב ושבעתי נדדים עדי נשף׃

Yatarken, ‘Ne zaman kalkacağım’ diye düşünüyorum, Ama gece uzadıkça uzuyor, Gün doğana dek dönüp duruyorum.

לבש בשרי רמה וגיש עפר עורי רגע וימאס׃

Bedenimi kurt, kabuk kaplamış, Çatlayan derimden irin akıyor.

ימי קלו מני ארג ויכלו באפס תקוה׃

“Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı, Umutsuz tükenmekte.

זכר כי רוח חיי לא תשוב עיני לראות טוב׃

Ey Tanrı, yaşamımın bir soluk olduğunu anımsa, Gözüm bir daha mutluluk yüzü görmeyecek.

לא תשורני עין ראי עיניך בי ואינני׃

Şu anda bana bakan gözler bir daha beni görmeyecek, Senin gözlerin üzerimde olacak, Ama ben yok olacağım.

כלה ענן וילך כן יורד שאול לא יעלה׃

Bir bulutun dağılıp gitmesi gibi, Ölüler diyarına inen bir daha çıkmaz.

לא ישוב עוד לביתו ולא יכירנו עוד מקמו׃

Bir daha evine dönmez, Bulunduğu yer artık onu tanımaz.

גם אני לא אחשך פי אדברה בצר רוחי אשיחה במר נפשי׃

“Bu yüzden sessiz kalmayacak, İçimdeki sıkıntıyı dile getireceğim; Canımın acısıyla yakınacağım.

הים אני אם תנין כי תשים עלי משמר׃

Ben deniz ya da deniz canavarı mıyım ki, Başıma bekçi koydun?

כי אמרתי תנחמני ערשי ישא בשיחי משכבי׃

Yatağım beni rahatlatır, Döşeğim acılarımı dindirir diye düşündüğümde,

וחתתני בחלמות ומחזינות תבעתני׃

Beni düşlerle korkutuyor, Görümlerle yıldırıyorsun.

ותבחר מחנק נפשי מות מעצמותי׃

Öyle ki, boğulmayı, Ölmeyi şu yaşama yeğliyorum.

מאסתי לא לעלם אחיה חדל ממני כי הבל ימי׃

Yaşamımdan tiksiniyor, Sonsuza dek yaşamak istemiyorum; Çek elini benden, çünkü günlerimin anlamı kalmadı.

מה אנוש כי תגדלנו וכי תשית אליו לבך׃

[] “İnsan ne ki, onu büyütesin, Üzerinde kafa yorasın,

ותפקדנו לבקרים לרגעים תבחננו׃

Her sabah onu yoklayasın, Her an onu sınayasın?

כמה לא תשעה ממני לא תרפני עד בלעי רקי׃

Gözünü üzerimden hiç ayırmayacak mısın, Tükürüğümü yutacak kadar bile beni rahat bırakmayacak mısın?

חטאתי מה אפעל לך נצר האדם למה שמתני למפגע לך ואהיה עלי למשא׃

Günah işledimse, ne yaptım sana, Ey insan gözcüsü? Niçin beni kendine hedef seçtin? Sana yük mü oldum?

ומה לא תשא פשעי ותעביר את עוני כי עתה לעפר אשכב ושחרתני ואינני׃

Niçin isyanımı bağışlamaz, Suçumu affetmezsin? Çünkü yakında toprağa gireceğim, Beni çok arayacaksın, ama ben artık olmayacağım.”