Job 17

רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי׃

“Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.

אם לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני׃

Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.

שימה נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע׃

“Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?

כי לבם צפנת משכל על כן לא תרמם׃

Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.

לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה׃

Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.

והצגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה׃

“Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.

ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם׃

Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.

ישמו ישרים על זאת ונקי על חנף יתערר׃

Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.

ויאחז צדיק דרכו וטהר ידים יסיף אמץ׃

Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.

ואולם כלם תשבו ובאו נא ולא אמצא בכם חכם׃

“Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.

ימי עברו זמתי נתקו מורשי לבבי׃

Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.

לילה ליום ישימו אור קרוב מפני חשך׃

Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.

אם אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי׃

Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, Yatağımı karanlığa seriyorsam,

לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה׃

Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,

ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה׃

Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?

בדי שאל תרדנה אם יחד על עפר נחת׃

Umut benimle ölüler diyarına mı inecek? Toprağa birlikte mi gireceğiz?”