Job 6

Job prit la parole et dit:

Eyüp şöyle yanıtladı:

Oh! s'il était possible de peser ma douleur, Et si toutes mes calamités étaient sur la balance,

“Keşke üzüntüm tartılabilse, Acım teraziye konabilseydi!

Elles seraient plus pesantes que le sable de la mer; Voilà pourquoi mes paroles vont jusqu'à la folie!

Denizlerin kumundan ağır gelirdi, Bu yüzden abuk sabuk konuştum.

Car les flèches du Tout-Puissant m'ont percé, Et mon âme en suce le venin; Les terreurs de Dieu se rangent en bataille contre moi.

Çünkü Her Şeye Gücü Yeten’in okları içimde, Ruhum onların zehirini içiyor, Tanrı’nın dehşetleri karşıma dizildi.

L'âne sauvage crie-t-il auprès de l'herbe tendre? Le boeuf mugit-il auprès de son fourrage?

Otu olan yaban eşeği anırır mı, Yemi olan öküz böğürür mü?

Peut-on manger ce qui est fade et sans sel? Y a-t-il de la saveur dans le blanc d'un oeuf?

Tatsız bir şey tuzsuz yenir mi, Yumurta akında tat bulunur mu?

Ce que je voudrais ne pas toucher, C'est là ma nourriture, si dégoûtante soit-elle!

Böyle yiyeceklere dokunmak istemiyorum, Beni hasta ediyorlar.

Puisse mon voeu s'accomplir, Et Dieu veuille réaliser mon espérance!

“Keşke dileğim yerine gelse, Tanrı özlediğimi bana verse!

Qu'il plaise à Dieu de m'écraser, Qu'il étende sa main et qu'il m'achève!

Kerem edip beni ezse, Elini çabuk tutup yaşam bağımı kesse!

Il me restera du moins une consolation, Une joie dans les maux dont il m'accable: Jamais je n'ai transgressé les ordres du Saint.

Yine avunur, Amansız derdime karşın sevinirdim, Çünkü Kutsal Olan’ın sözlerini yadsımadım.

Pourquoi espérer quand je n'ai plus de force? Pourquoi attendre quand ma fin est certaine?

Gücüm nedir ki, bekleyeyim? Sonum nedir ki, sabredeyim?

Ma force est-elle une force de pierre? Mon corps est-il d'airain?

Taş kadar güçlü müyüm, Etim tunçtan mı?

Ne suis-je pas sans ressource, Et le salut n'est-il pas loin de moi?

Çaresiz kalınca Kendimi kurtaracak gücüm mü olur?

Celui qui souffre a droit à la compassion de son ami, Même quand il abandonnerait la crainte du Tout-Puissant.

“Kederli insana dost sevgisi gerekir, Her Şeye Gücü Yeten’den korkmaktan vazgeçse bile.

Mes frères sont perfides comme un torrent, Comme le lit des torrents qui disparaissent.

Kardeşlerim kuru bir dere gibi beni aldattı; Hani gürül gürül akan dereler vardır,

Les glaçons en troublent le cours, La neige s'y précipite;

Eriyen buzlarla taşan, Kar sularıyla beslenen,

Viennent les chaleurs, et ils tarissent, Les feux du soleil, et leur lit demeure à sec.

Ama kurak mevsimde akmayan, Sıcakta yataklarında tükenen dereler... İşte öyle aldattılar beni.

Les caravanes se détournent de leur chemin, S'enfoncent dans le désert, et périssent.

O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Tema’nın kervanları su arar, Saba’dan gelen yolcular umutla bakar.

Les caravanes de Théma fixent le regard, Les voyageurs de Séba sont pleins d'espoir;

O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Tema’nın kervanları su arar, Saba’dan gelen yolcular umutla bakar.

Ils sont honteux d'avoir eu confiance, Ils restent confondus quand ils arrivent.

Ama oraya varınca umut bağladıkları için utanır, Hayal kırıklığına uğrarlar.

Ainsi, vous êtes comme si vous n'existiez pas; Vous voyez mon angoisse, et vous en avez horreur!

Artık siz de bir hiç oldunuz, Dehşete kapılıp korkuyorsunuz.

Vous ai-je dit: Donnez-moi quelque chose, Faites en ma faveur des présents avec vos biens,

‘Benim için bir şey verin’ Ya da, ‘Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın’ dedim mi?

Délivrez-moi de la main de l'ennemi, Rachetez-moi de la main des méchants?

‘Benim için bir şey verin’ Ya da, ‘Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın’ dedim mi?

Instruisez-moi, et je me tairai; Faites-moi comprendre en quoi j'ai péché.

“Bana öğretin, susayım, Yanlışımı gösterin.

Que les paroles vraies sont persuasives! Mais que prouvent vos remontrances?

Doğru söz acıdır! Ama tartışmalarınız neyi kanıtlıyor?

Voulez-vous donc blâmer ce que j'ai dit, Et ne voir que du vent dans les discours d'un désespéré?

Sözlerimi düzeltmek mi istiyorsunuz? Çaresizin sözlerini boş laf mı sayıyorsunuz?

Vous accablez un orphelin, Vous persécutez votre ami.

Öksüzün üzerine kura çeker, Arkadaşınızın üzerine pazarlık ederdiniz.

Regardez-moi, je vous prie! Vous mentirais-je en face?

“Şimdi lütfedip bana bakın, Yüzünüze karşı yalan söyleyecek değilim ya.

Revenez, ne soyez pas injustes; Revenez, et reconnaissez mon innocence.

Bırakın artık, haksızlık etmeyin, Bir daha düşünün, davamda haklıyım.

Y a-t-il de l'iniquité sur ma langue, Et ma bouche ne discerne-t-elle pas le mal?

Ağzımdan haksız bir söz çıkıyor mu, Damağım kötü niyeti ayırt edemiyor mu?