Psalms 55

Aŭskultu, ho Dio, mian preĝon, Kaj ne kaŝu Vin de mia petego.

Til sangmesteren; med strengelek; en læresalme av David.

Atentu min, kaj respondu al mi; Mi ĝemas en mia malĝojo, kaj mi ploregas,

Vend øret, Gud, til min bønn, og skjul dig ikke for min inderlige begjæring!

Pro la kriado de la malamiko, Pro la premado de la malbonulo, Ĉar ili preparas kontraŭ mi malicon Kaj kolere min malamas.

Gi akt på mig og svar mig! Mine sorgfylte tanker farer hit og dit, og jeg må stønne,

Mia koro tremas en mi; Kaj teruroj de morto min atakis;

for fiendens røst, for den ugudeliges undertrykkelse; for de velter elendighet over mig, og i vrede forfølger de mig.

Timo kaj tremo venis sur min, Kaj konsternego min kovris.

Mitt hjerte bever i mitt bryst, og dødens redsler er falt på mig.

Kaj mi diris: Ho, se mi havus flugilojn kiel kolombo! Mi forflugus kaj mi ie ekloĝus;

Frykt og beven kommer over mig, og forferdelse legger sig over mig.

Malproksimen mi foriĝus, Mi ekloĝus en dezerto. Sela.

Og jeg sier: Gid jeg hadde vinger som duen! Da vilde jeg flyve bort og feste bo.

Mi rapidus al rifuĝejo For de ventego kaj fulmotondro.

Se, jeg vilde flykte langt bort, jeg vilde ta herberge i ørkenen. Sela.

Pereigu, ho mia Sinjoro, disigu ilian langon; Ĉar mi vidas rabadon kaj malpacon en la urbo.

Jeg vilde i hast søke mig et tilfluktssted for den rasende vind, for stormen.

Tage kaj nokte ili ĉirkaŭas ĝiajn murojn; Kaj malbonfaroj estas interne de ĝi;

Opsluk dem, Herre, kløv deres tungemål! For jeg ser vold og kiv i byen.

Pereigemo estas interne de ĝi, Kaj trompo kaj falso ne forlasas ĝian straton.

Dag og natt vandrer de omkring den på dens murer, og elendighet og ulykke er inneni den.

Ne malamiko min ja insultas — mi tion tolerus; Ne mia malamanto tenas sin grande kontraŭ mi — mi kaŝus min de li;

Fordervelse er inneni den, og undertrykkelse og svik viker ikke fra dens torv.

Sed vi, kiu estas tia sama homo, kiel mi, Mia amiko, mia kamarado,

For ikke er det en fiende som håner mig, ellers vilde jeg bære det; ikke er det min avindsmann som ophøier sig over mig, ellers vilde jeg skjule mig for ham;

Vi, kun kiu ni kune intime paroladis, Iradis en la domon de Dio en la homamaso.

men det er du, du som var min likemann, min venn og min kjenning -

La morto ilin kaptu, Ili iru vivaj en Ŝeolon; Ĉar malbonagado estas en iliaj loĝejoj, en ilia mezo.

vi som levde sammen i fortrolig omgang, som vandret til Guds hus blandt den glade høitidsskare.

Mi vokas al Dio, Kaj la Eternulo min savos.

Ødeleggelse komme over dem! La dem fare levende ned i dødsriket! For ondskap hersker i deres bolig, i deres hjerte.

Vespere kaj matene kaj tagmeze mi plendas kaj ĝemas; Kaj Li aŭskultas mian voĉon.

Jeg vil rope til Gud, og Herren skal frelse mig.

Li liberigis pace mian animon de atako kontraŭ mi, Kiam ili grandanombre estis kontraŭ mi.

Aften og morgen og middag vil jeg klage og sukke, så hører han min røst.

Dio aŭskultos, kaj Li humiligos ilin, La vivanto de eterne; Sela. Ĉar ili ne ŝanĝiĝas Kaj ili ne timas Dion.

Han forløser min sjel fra striden imot mig og gir mig fred; for i mengde er de omkring mig.

Li metis sian manon sur siajn amikojn, Li rompis sian interligon;

Gud skal høre og svare dem - han troner jo fra fordums tid, sela - dem som ikke vil bli anderledes, og som ikke frykter Gud.

Pli glata ol butero estas lia buŝo, Sed milito estas en lia koro; Liaj vortoj estas pli delikataj ol oleo, Sed ili estas nudigitaj glavoj.

Han legger hånd på dem som har fred med ham, han vanhelliger sin pakt.

Metu vian ŝarĝon sur la Eternulon, Kaj Li vin subtenos; Neniam Li lasos fali piulon.

Hans munns ord er glatte som smør, men hans hjertes tanke er strid; hans ord er bløtere enn olje, og dog er de dragne sverd.

Vi, ho Dio, malsuprenigos ilin en la foson de pereo; La homoj de sango kaj falso ne atingos la duonon de siaj tagoj; Sed mi fidas Vin.

Kast på Herren det som tynger dig! Han skal holde dig oppe; han skal i evighet ikke la den rettferdige rokkes. Og du, Gud, skal støte dem ned i gravens dyp; blodgjerrige og falske menn skal ikke nå det halve av sine dager; men jeg setter min lit til dig.