Job 6

Ijob respondis kaj diris:

Und Hiob antwortete und sprach:

Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,

O daß mein Gram doch gewogen würde, und man mein Mißgeschick auf die Waagschale legte allzumal!

Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.

Denn dann würde es schwerer sein als der Sand der Meere; darum sind unbesonnen meine Worte.

Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.

Denn die Pfeile des Allmächtigen sind in mir, ihr Gift trinkt mein Geist; die Schrecken Gottes stellen sich in Schlachtordnung wider mich auf.

Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?

Schreit ein Wildesel beim Grase, oder brüllt ein Rind bei seinem Futter?

Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?

Wird Fades, Salzloses gegessen? Oder ist Geschmack im Eiweiß?

Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.

Was meine Seele sich weigerte anzurühren, das ist wie meine ekle Speise.

Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!

O daß doch meine Bitte einträfe, und Gott mein Verlangen gewährte,

Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!

daß es Gott gefiele, mich zu zermalmen, daß er seine Hand losmachte und mich vernichtete!

Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.

So würde noch mein Trost sein, und ich würde frohlocken in schonungsloser Pein, daß ich die Worte des Heiligen nicht verleugnet habe.

Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?

Was ist meine Kraft, daß ich ausharren, und was mein Ende, daß ich mich gedulden sollte?

Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?

Ist Kraft der Steine meine Kraft, oder ist mein Fleisch von Erz?

Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.

Ist es nicht also, daß keine Hülfe in mir, und jede Kraft aus mir vertrieben ist?

Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.

Dem Verzagten gebührt Milde von seinem Freunde, sonst wird er die Furcht des Allmächtigen verlassen.

Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,

Meine Brüder haben sich trügerisch erwiesen wie ein Wildbach, wie das Bett der Wildbäche, welche hinschwinden,

Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;

welche trübe sind von Eis, in die der Schnee sich birgt.

En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.

Zur Zeit, wenn sie erwärmt werden, versiegen sie; wenn es heiß wird, sind sie von ihrer Stelle verschwunden.

Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.

Es schlängeln sich die Pfade ihres Laufes, ziehen hinauf in die Öde und verlieren sich.

Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;

Es blickten hin die Karawanen Temas, die Reisezüge Schebas hofften auf sie:

Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.

sie wurden beschämt, weil sie auf sie vertraut hatten, sie kamen hin und wurden zu Schanden.

Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.

Denn jetzt seid ihr zu nichts geworden; ihr sehet einen Schrecken und fürchtet euch.

Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,

Habe ich etwa gesagt: Gebet mir, und machet mir ein Geschenk von eurem Vermögen;

Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?

und befreiet mich aus der Hand des Bedrängers, und erlöset mich aus der Hand der Gewalttätigen?

Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.

Belehret mich, und ich will schweigen; und gebet mir zu erkennen, worin ich geirrt habe.

Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?

Wie eindringlich sind richtige Worte! Aber was tadelt der Tadel, der von euch kommt?

Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.

Gedenket ihr Reden zu tadeln? für den Wind sind ja die Worte eines Verzweifelnden!

Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.

Sogar den Verwaisten würdet ihr verlosen, und über euren Freund einen Handel abschließen.

Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?

Und nun, laßt es euch gefallen, auf mich hinzublicken: euch ins Angesicht werde ich doch wahrlich nicht lügen.

Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.

Kehret doch um, es geschehe kein Unrecht; ja, kehret noch um, um meine Gerechtigkeit handelt es sich!

Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?

Ist Unrecht auf meiner Zunge? oder sollte mein Gaumen Frevelhaftes nicht unterscheiden?