Job 6

Ijob respondis kaj diris:

Job prit la parole et dit:

Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,

Oh! s'il était possible de peser ma douleur, Et si toutes mes calamités étaient sur la balance,

Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.

Elles seraient plus pesantes que le sable de la mer; Voilà pourquoi mes paroles vont jusqu'à la folie!

Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.

Car les flèches du Tout-Puissant m'ont percé, Et mon âme en suce le venin; Les terreurs de Dieu se rangent en bataille contre moi.

Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?

L'âne sauvage crie-t-il auprès de l'herbe tendre? Le boeuf mugit-il auprès de son fourrage?

Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?

Peut-on manger ce qui est fade et sans sel? Y a-t-il de la saveur dans le blanc d'un oeuf?

Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.

Ce que je voudrais ne pas toucher, C'est là ma nourriture, si dégoûtante soit-elle!

Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!

Puisse mon voeu s'accomplir, Et Dieu veuille réaliser mon espérance!

Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!

Qu'il plaise à Dieu de m'écraser, Qu'il étende sa main et qu'il m'achève!

Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.

Il me restera du moins une consolation, Une joie dans les maux dont il m'accable: Jamais je n'ai transgressé les ordres du Saint.

Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?

Pourquoi espérer quand je n'ai plus de force? Pourquoi attendre quand ma fin est certaine?

Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?

Ma force est-elle une force de pierre? Mon corps est-il d'airain?

Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.

Ne suis-je pas sans ressource, Et le salut n'est-il pas loin de moi?

Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.

Celui qui souffre a droit à la compassion de son ami, Même quand il abandonnerait la crainte du Tout-Puissant.

Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,

Mes frères sont perfides comme un torrent, Comme le lit des torrents qui disparaissent.

Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;

Les glaçons en troublent le cours, La neige s'y précipite;

En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.

Viennent les chaleurs, et ils tarissent, Les feux du soleil, et leur lit demeure à sec.

Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.

Les caravanes se détournent de leur chemin, S'enfoncent dans le désert, et périssent.

Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;

Les caravanes de Théma fixent le regard, Les voyageurs de Séba sont pleins d'espoir;

Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.

Ils sont honteux d'avoir eu confiance, Ils restent confondus quand ils arrivent.

Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.

Ainsi, vous êtes comme si vous n'existiez pas; Vous voyez mon angoisse, et vous en avez horreur!

Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,

Vous ai-je dit: Donnez-moi quelque chose, Faites en ma faveur des présents avec vos biens,

Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?

Délivrez-moi de la main de l'ennemi, Rachetez-moi de la main des méchants?

Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.

Instruisez-moi, et je me tairai; Faites-moi comprendre en quoi j'ai péché.

Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?

Que les paroles vraies sont persuasives! Mais que prouvent vos remontrances?

Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.

Voulez-vous donc blâmer ce que j'ai dit, Et ne voir que du vent dans les discours d'un désespéré?

Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.

Vous accablez un orphelin, Vous persécutez votre ami.

Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?

Regardez-moi, je vous prie! Vous mentirais-je en face?

Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.

Revenez, ne soyez pas injustes; Revenez, et reconnaissez mon innocence.

Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?

Y a-t-il de l'iniquité sur ma langue, Et ma bouche ne discerne-t-elle pas le mal?