Job 5

Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

Crie maintenant! Qui te répondra? Auquel des saints t'adresseras-tu?

Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

L'insensé périt dans sa colère, Le fou meurt dans ses emportements.

Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

J'ai vu l'insensé prendre racine; Puis soudain j'ai maudit sa demeure.

Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

Plus de prospérité pour ses fils; Ils sont foulés à la porte, et personne qui les délivre!

Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

Sa moisson est dévorée par des affamés, Qui viennent l'enlever jusque dans les épines, Et ses biens sont engloutis par des hommes altérés.

Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

Le malheur ne sort pas de la poussière, Et la souffrance ne germe pas du sol;

Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

L'homme naît pour souffrir, Comme l'étincelle pour voler.

Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

Pour moi, j'aurais recours à Dieu, Et c'est à Dieu que j'exposerais ma cause.

Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

Il fait des choses grandes et insondables, Des merveilles sans nombre;

Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

Il répand la pluie sur la terre, Et envoie l'eau sur les campagnes;

Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

Il relève les humbles, Et délivre les affligés;

Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

Il anéantit les projets des hommes rusés, Et leurs mains ne peuvent les accomplir;

Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

Il prend les sages dans leur propre ruse, Et les desseins des hommes artificieux sont renversés:

En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

Ils rencontrent les ténèbres au milieu du jour, Ils tâtonnent en plein midi comme dans la nuit.

Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

Ainsi Dieu protège le faible contre leurs menaces, Et le sauve de la main des puissants;

Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

Et l'espérance soutient le malheureux, Mais l'iniquité ferme la bouche.

Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

Heureux l'homme que Dieu châtie! Ne méprise pas la correction du Tout-Puissant.

Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

Il fait la plaie, et il la bande; Il blesse, et sa main guérit.

En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

Six fois il te délivrera de l'angoisse, Et sept fois le mal ne t'atteindra pas.

En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

Il te sauvera de la mort pendant la famine, Et des coups du glaive pendant la guerre.

Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

Tu seras à l'abri du fléau de la langue, Tu seras sans crainte quand viendra la dévastation.

Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

Tu te riras de la dévastation comme de la famine, Et tu n'auras pas à redouter les bêtes de la terre;

Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

Car tu feras alliance avec les pierres des champs, Et les bêtes de la terre seront en paix avec toi.

Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

Tu jouiras du bonheur sous ta tente, Tu retrouveras tes troupeaux au complet,

Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

Tu verras ta postérité s'accroître, Et tes rejetons se multiplier comme l'herbe des champs.

En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

Tu entreras au sépulcre dans la vieillesse, Comme on emporte une gerbe en son temps.

Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.

Voilà ce que nous avons reconnu, voilà ce qui est; A toi d'entendre et de mettre à profit.