Proverbs 2

2:1

Min Søn, når du tager imod mine ord og gemmer mine Pålæg hos dig,

Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω,

2:2

idet du låner Visdom Øre og bøjer dit Hjerte til Indsigt,

ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν

2:3

ja, kalder du på Forstanden og løfter din Røst efter Indsigt,

και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν

2:4

søger du den som Sølv og leder den op som Skatte,

εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους,

2:5

da nemmer du HERRENs Frygt og vinder dig Kundskab om Gud.

τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου.

2:6

Thi HERREN, han giver Visdom, fra hans Mund kommer Kundskab og Indsigt.

Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις.

2:7

Til retsindige gemmer han Lykke, han er Skjold for alle med lydefri Vandel,

Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι,

2:8

idet han værner Rettens Stier og vogter sine frommes Vej.

υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου.

2:9

Da nemmer du Retfærd, Ret og Retsind, hvert et Spor, som er godt.

Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην.

2:10

Thi Visdom kommer i dit Hjerte, og Kundskab er liflig for din Sjæl;

Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου,

2:11

Kløgt skal våge over dig, Indsigt være din Vogter -

ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει

2:12

idet den frier dig fra den ondes Vej, fra Folk, hvis Ord kun er vrange, -

δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια,

2:13

som går fra de lige Stier for at vandre på Mørkets Veje.

οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους

2:14

som glæder sig ved at gøre ondt og jubler over vrangt og ondt,

οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας,

2:15

de, som går krogede Stier og følger bugtede Spor -

των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι

2:16

idet den frier dig fra Andenmands Hustru, fra fremmed Kvinde med sleske Ord,

δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης,

2:17

der sviger sin Ungdoms Ven og glemmer sin Guds Pagt;

ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης.

2:18

thi en Grav til Døden er hendes Hus, til Skyggerne fører hendes Spor;

Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους

2:19

tilbage vender ingen, som går ind til hende, de når ej Livets Stier

παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης

2:20

at du må vandre de godes Vej og holde dig til de retfærdiges Stier;

δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων.

2:21

thi retsindige skal bo i Landet, lydefri levnes deri,

Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη.

2:22

men gudløse ryddes af Landet, troløse rykkes derfra.

Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ αυτης.